Alle inzendingen over gebenedijd

Gebenedijd zijt gij, o, toevlucht van ons allen, in zonde en slavernij en laat ons niet hervallen, o Moeder Maagd, die Jesus draagt: en laat ons niet hervallen! Gebenedijd zijt gij: de dood komt aangedreven, o, Moeder, maak ons blij, na dit, in 't ander leven!…

zeggen en nooit meer: 'Misschien' En die keer, toen wij tevergeefs visten bij de zee riep U naar ons vanaf het strand, en niet eenmaal, nee 'Heb je Mij lief', heeft U gevraagd, en dat wel, driemaal en ik wilde roepen, 'Meer dan dat', in elke taal en ook nog, voor wat ik niet kan dragen in mijn tijd 'Laat mij zien, het komt goed, Uw Naam zij gebenedijd…

Gebenedijd uw beentjes, hoog geprezen Och mocht ik één maal even Messi wezen!…

tijd we hebben allebei met hem gevrijd de kinderen vaders moeders ondertussen de kleinkinderen ook al niet meer zo klein het nest is leeg in de oude boom maar groeien doen de jonge scheuten gekoesterd door het licht dat door de kale takken schijnt stilaan gestreden is de strijd maar de tijd ons toegewijd was al bij al gebenedijd…

bij was gekozen bij Toetanchamon in pyramide gevonden 'n parfumkruik lavendel in z'n tombe is er de tuin van eden op nageplozen adam en eva namen het struikje mee zonder lavendel voor geur geen leven beseften ze eenmaal buiten gedreven in de olie tegen pijn en zielewee twijgjes maken geesten sereen in tijd kussens ruikers zeep geuren gebenedijd…

Of huiver met mijn lippen aan je hals, En aan je borsten, de gebenedijde Terwijl ik in je lichaam vloei, Zoals een weinig wijn verdwijnt in rode zijde.…

Heer, schenk ons Uw gave gebenedijd: Om enkel aandacht van U te wensen, Om altijd vrolijk-berustend te zijn In de vergetelheid der mensen. Op den moeilijke weg naar U, Hoort Gij alleen ons gaan, Als toen we stapten over de sneeuw Met onze rubberschoenen aan.…

strooikwistig met gekregen rot wrijft er gebenedijd haar code in. en gras sterft af. en foptonen benadrukken het gammele van de mensdijken. en hollands plat de ramen neigen openlijk naar hun kader. en geen lust wekt het besef van de algehele ontoereikendheid.…

Was al mijn voelen en mijn leed van jaren geen pelgrimstocht naar u, die ‘k diep belijd, tot wie ‘k zacht zing, o wees gebenedijd, wier zuiver beeld ik biddend mag ontwaren.…

Moeders blikken snijden door 't stervend harte des gebenedijde. 1886…

En onze stemmen zijn gebenedijd, Zo klaar en zacht en zoet en vol van zaligheid. Het is een blijde dag: de lucht Staat strak van onbewogen licht. De sneeuw licht zuiver huiverrein. Wij gaan tezaam, verheugd en stil, Gezicht naast vredig aangezicht, En één van hart en één van wil, En zalig in de blankheid van dit uur.…

En in hen zelf met heilge gloed Nu bloeien doet, Nu bloeien doet Liefde-Gebenedijde Een hoog verlangen, sterk en rein Om 't aanvertrouwde waard te zijn Ten allen tijde. Stilte is om beiden. Morgen lacht, En schaduwzacht Slipt weg de nacht.…