Alle inzendingen over geheugen OR NAH

door de rimpelingen van tijd schuimt nostalgie in golven van passage het verleden zwelgt in geuren van kindertijd beelden ooit in tastbaarheid gepresenteerd ingekrast in tijd van geheugen grove sporen van onuitwisbaarheid in strelingen van zwoegen doorzeefd van nostalgische gebaren…

De gaten waarin je ogen en de muren van stof opgetrokken door dat ene woord. Een oude traan, erosie van gedachten, de stem die door duizend gangen galmde om te verstommen in leegte.…

vaag wist hij nog hij zag dat vraagstuk opgelost ergens in een studieboek had hij van die bladzij toch nota genomen in zijn grijze brij boordevol gestampte feiten en zoveel zachtere dromen tot het besef gekomen dat zij naast hem stond die dag vond hij het juiste antwoord weer via haar gulle lach…

Verzonken gedachten in een verdronken geheugen is de trieste balans van een werkzaam leven, er is geen moment, dat zuurstof verandering brengt in de situatie. Het geheugen is verzopen in de gedachten van het gehele leven…

Was tussen de draden van mijn geheugen geweven. De blik op oneindig geen tastbare bezorgdheid om de toekomst. Haar verleden op nul. Nieuwe oorden zal ze verkennen onbeschadigd zoals ze is broos en fragiel zorgeloos en aftastend naar een leven.…

Jij bent nog steeds bezit van mijn geheugen. En die ene wens wil ik maar niet verzaken. Want na al die jaren gaat geen dag voorbij van weemoed en van rusteloos ontwaken, denkend, lag zij maar aan mijn zij.…

Ha Claire, da’s lang geleden. Hoe is het met jou? Ik schrik op, doe een stap achteruit. Ik ken dat gezicht. Een spook uit het verleden, al is ‘ spook’ niet het gepaste woord. Die blonde krullen, bruine ogen en sensuele mond zijn wel niet meer wat ze eens waren, maar mogen er best nog zijn. Een schoonheid blijft een schoonheid, Ook op rijpere…

ik zag nog nooit een kiezel eender aan een andere er ontbreekt altijd wel een moment aan eeuwigdurend mijn geheugen valt uit een foto kleurt de hemel als silicaathoudend gesteente in beton gegoten tot men ingrijpt van staatswege…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier een gastvrij waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een ander vergezicht van blokkendozen, moeiteloos…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Voor het onthouden van elk commentaar is een groot geheugen nodig Voor het zich onthouden van elk commentaar volstaat een klein geheugen en een grote doofpot.…

Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster geur van geluk en de lijster slaat slakjes op het terras Ik zoek de zomer in mijn geheugen paarse seringen en blauwe regen bloeiend in elkaar verstrengeld, en wij Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster vervlogen geluk.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Als men mij waardeert om wat ik ben, geniet ik met volle teugen Als men mijn onderwaardeert om wie ik ben, met mijn soms achterblijvende geheugen kan ik zeggen, klip en klaar dat mijn geheugen niet kan worden opgewaardeerd.…

Momenten van tijd in een hier opengeslagen fotoalbum De mooiste herinnering in meervoud in mijn vitrinekast Volop trots, in het licht, achter glas momenten van ervaren van toen en ooit hebben gedaan Matroesjka's, Toetanchamon bijzonder Portugees en veel Chinees Beer in avondschemering verzameld geheugen, zonder last Vrijheid opent verhoogde…

De onaantastbaarheid van iemand anders zijn geheugen zit als een gesloten pot mayonaise onder water repeterend voor een obsessie vol met tegenstellingen in een ongemakkelijke situatie op bevrijding te wachten…

Gedreven en bevlogen Welbespraakt, nog ongerept Met vele snelwegen aangelegd Waar passie in overvloed Enkel soms de rem wordt opgelegd Tot daar al dat bloed Wollige mist en stromende regen Als een hert die in je koplamp kijkt Waar grenzen om de hoek liggen En met de accu halfleeg De omweg pas begint Oh Dit mooie brein van mij…

het was bomen bloeiden berken stonden in blad weilanden leken op een uitgestrekt groen tapijt waarop de zon gul en warm haar licht strooide bovenop de heuvel van het beukenbos schitterde een uitbundige eik haar bladerdak was een troostende moeder die bescherming en verkoeling bood aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos…

tieten door Joop van Tellingen wil je geflitst worden hij hoort namelijk bij de flits/gestoorden en is daardoor de enige paparazzi met klasse en ik heb zelfs gehoord dat er BN-ners zijn die voor Joop hun heg hebben laten aanpassen zodat Joop er met zijn lens doorheen kan want hij is lastig, die man… gaat er over jou een roddel rond nah…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zo wordt de volgende dag mijn geheugen weer uitgedaagd maar het is een verloren spel. Alles wat gisteren was is vandaag weer vervaagd. Toch speel ik iedere dag weer met mijn geheugen, maar ik weet: alles wat ik speel is een leugen.…

Zijn geheugen stuurt zijn gedachten steeds op pad -- langs haar ogenglans.…

Mensen denken wel: hij heeft een goed geheugen -- maar ach, het heeft hem.…

De grijze massa van je brein, dat gedeelte wat geheugen heet, kan aardig met je op de loop gaan. Dat geheugen kan enorm groot, maar ook angstig klein zijn. Op het moment, dat je dingen vergeet, is 't niet zo, dat je het niet meer weet?!…

Ik kan niet meer in je geheugen treden. Elke vorm van herkenning wordt vermeden. Ik ben je kwijt. IK ben je kwijt. Het heden is niet meer het verleden. Wat we doen is niet meer wat we deden. Ik ben je kwijt. Ik ben je kwijt. Het geheugen is noch heden noch verleden Los van de alledaagse realiteit ben ik je voorgoed kwijt…

Tevreden zijn met twee hectaren geheugen en vijf aren grond…

Als herinnering ben je veel aardiger dan in werkelijkheid mijn selectief geheugen stripte je nare trekken…