Alle inzendingen over geloof OR verdriet

Het verdriet en de dood door Gods handen gegeven, zorgt dat wij kunnen gaan leven. Op aard wordt hierdoor het verdriet niet weggenomen, op aard ontvangen wij alleen een droom om over te dromen. Het leven wat ons wordt gegeven. Het leven wat onze dierbaren al is geschonken. De trompetten hebben voor hun al geklonken.…

zij verweeft de berijpte schaduwzijde van zilvertinten belicht haar wandportret door het raamwerk van herinneringen zij verweeft de mistig blauwe ring met verbleekt verlangen ook vannacht in teer weerzien zacht gesponnen stilte want zij verweeft misschien…

Ik ben verloren Al had ik alles gewonnen Ik ben verdoemd Bij de gratie Gods Ik ben verloren Achter in de Kerk Neergeschoten voor het altaar Bloedend op het kansel Kwijnend ontvang ik nog het Lichaam Christus Een druppel van het voor mij vergoten bloed Een brokstuk op m'n voorhoofd De kerk stort ineen…

het oude Jeruzalem we liepen door de straten en werden metgezellen we spraken over wat er gebeurd was niet over wat men zei dat er gebeurd was Je gaf me een arm en zo liepen we tegen ons geweten aan. we zagen huizen en kinderen die vroeger met elkaar gespeeld zouden hebben de ogen van de oudere mensen bekeken ons bedroefd...er was geen…

Geloof in mij Nu ik nog leef Zing ik naar mijn ouders Die er niet meer zijn Hou mij vast En geef me rust Op het strand dat vrede is - Waar geen verdriet is, geen gemis, Want weten moeten ze Dat ik ben uitgekust Regel 1-2: dank aan Harrie Jekkers (c) 1992 Regel 9-10: dank aan Frans Halsema (c) 1985…

Hij geeft en hij neemt, nu heeft hij genomen Hij werkt dus door mensen, en het is zijn besluit, "Geef je over, geloof in zijn liefde" Leg mij dit eens uit.…

jij bent nu Zijn engel en hoort in Zijn licht nu vertel jij welke wonderen Hij heeft verricht wens jou zegen vanuit de hemel blijf sterk in dit heilig geloof lieve schat jouw zeer verdrietig verleden heb jij in Jezus naam gehad…

Genetisch opgeslagen verdriet geschreeuwde woorden verzwegen en opgehoopt achter een muur van pijn Opgetrokken uit stenen die als valse brokstukken lava uit je mond vielen en mij genadeloos verpletterden Hoop en geloof stierven verstikt onder een versteende laag niet te ontsnappen duisternis ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…

Of God bestaat of niet doet niet terzake; tenslotte leeft Hij louter in ons hoofd. Waar wij ons zorgen over moesten maken is of God, omgekeerd, in óns gelooft.…

mijn woorden kunnen kussen mijn handen helen pijn mijn adem kan verwarmen zolang ik hier mag zijn mijn tranen kunnen sussen mijn ogen kunnen praten mijn liefde kan omarmen zolang jij dat toe zal laten…

Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

Ik geloof in God Almachtig Ik geloof in Zijn Bestaan Ik geloof, nee, 'k weet het zeker, Hij is hier niet ver vandaan... Je kunt het zien Je kunt het voelen Zijn energie is overal. De natuur en al het leven, is u toch zeker niet ontgaan?…

werd als kind tegen me gezegd want alleen de liefde voor God is eerlijk rein zuiver en oprecht Leer van zowel het oude als het nieuwe testament zodat dit een houvast geeft als je wel eens eenzaam bent Veel heb ik moeten leren als kind met wijsheid overspoeld nog vaker heb ik getwijfeld wat God en de kerk hebben bedoeld Nee mijn geloof…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

…Ik geloof het niet……

Nog een keer de vertrouwde plek, nog een keer zien, nog een keer lopend door het park, op zoek naar antwoorden misschien. Wetend ze niet te vinden, niet hier en nergens op me heen, niemand die me wat verteld, het is stil, ik ben alleen Als ik neer hurk bij de vijver, rijst er een vraag door mijn hoofd, heb ik me dan iets verbeeld, en…

Het gat in de grond het beloofde licht aan de uitgang de donkere gang de groeiende duisternis de langzame versmalling het kruipen diep diep in het donker de omklemmende wanden de beklemmende lucht de benauwende vernauwing vooruit vooruit in het donkere gat geloof onwrikbaar vastgewroet radeloos redeloos hopeloos wanhopig tot je razend-heilig-waanzinnig…

In de ogen die niets meer ontdekken is de tijd zijn gezicht dat kijkt naar de aarzelende dood die hem noch steeds moedig laat lachen als de clown die hij altijd zou willen zijn.…

me als ik zeg: "Nee echt, geloof me niet"…

Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht. -------------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten (1948)…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

geloof me als ik zeg dat ik om je geef geloof me als ik zeg dat ik 't intens beleef kijk me aan je hoeft niets te zeggen kijk me aan je hoeft niets uit te leggen een geloof zonder woorden een kijken zonder verantwoorden dus geloof me als ik zeg dat ik om je geef…

Geloof je me als ik zeg dat ik van je hou Geloof je me als er niet gesproken wordt en ik er toch voor je ben Geloof je me als ik luister ik ieder woord in me opneem Geloof me als ik het kon kwam jouw hart zolang in mijn warme handen zodat alles van je afvalt en ik de kans krijg om alles zóver weg te stoppen dat je weer gewoon kunt…

het luchtledig zoeken tastend in het duister ontembaar verlangen paden onbegaanbaar je struikelt je valt terug in de waanzin van toen je nog ergens goed voor was naar ’t scheen gebroken en getekend werd eenzaam niet alleen druk de waanzin uit dan blaas ik de rook en gooi de asbak leeg omdat ik geloof in eind en nieuw begin in jou…

geloof in liefde gouden regen satijnen handen een veer die de zilveren zee kan strelen fluwelen wegen in harten van nu eeuwig zijn en blijven dwarrelen in hoofden die geliefden zijn.…

overgave mooi doch zwaar aan het ritme van het leven kent geen maar slechts beleven als ik daar op kan vertrouwen en niet door de waan word bestoven pas dan ben ik in staat te geloven…

Toen ik het Postbank-mailtje had gelezen Heb ik mijn inlogcode snel verzonden Het moet van boven, dacht ik opgewonden En heb mijn bank de hemel in geprezen Maar mijn geloof drijft mij hier in het nauw Ik krijg geen rente maar betaal me blauw…

een priester in purperen habijt reciteert bij het ontbijt tweedehands strofen waarin hij me gepassioneerd in God laat geloven ik luister aandachtig naar zijn hele verhaal totdat ik Godallemachtig in zijn verzen verdwaal ik laat me ontvoeren naar een plek ver van hier waar Psalmen ontroeren op kringlooppapier…

Er is op de aardbol - dat moet je geloven - een plek om te loven voor jong en voor oud Er is in de wereld - dat moet je vertrouwen - een plek om te bouwen waar grond zich ontvouwt Zoekt, gij zult vinden die plek om te zaaien, het graan te zien zwaaien omdat het van je houdt…

al eeuwen geleden gepakt hij gelooft stilaan dat hij te ongelovig is dit alles te accepteren hij gelooft stilaan dat hij alleen is gebleven met zijn geloof in de wereld hij gelooft stilaan niet meer…