Alle inzendingen over gelukkig met eigen r

Op het eerste gezicht was-ie voor d'r gezwicht en zich rijk getrouwd kon z' in de schoonheidssalon. Na behand'ling (intens) was ze 'n heel ander mens, maar d'r man was d'r zat. Hij verdween, want-ie had al z'n liefde gericht op het eerste gezicht.…

Wat 'r echt niet om loog, was z'n timmermansoog, maar d'r wipneus liep ook in de gaten.…

Ik draag je bij me, als altijd draag ik je bij me Zelfs door mijn jaszak heen hoor ik je ruisen, hoor ik de zee die in je is - Ik zet jouw schelp tegen de mijne En hoor hoe je ruist, hoe de wind in je suist - Alsjeblieft, Lispeltuut, vertel me alsjeblieft hoe laat het is, Want niemand hier weet hoe laat het is.…

Hij had 'r in de grote stad gevonden. Hij zag 'r elke dag opnieuw op straat en zijn avances hadden resultaat. Het was zover: ze deelden nu de sponde. Hij zei 'r, dat ze teergevoelig was. Het was een uiting die 'm later speet: hij was ontactisch, want het vrouwtje leed aan rokershoest waarvan ze niet genas.…

Ze kreeg van d'r man, die ze haatte, een messteek. Geen snelverband baatte, zodat ze bezweek als gevolg van de steek, waarin ze d'r man had gelaten.…

Voorthuis voornaam kweekschoolvertier betekent met chocoladerepen: R. is dood over rood zegt de oude cafébaas die hoofdschuddend het spijbelen veroordeelt een mooie dood zou R. zelf hebben gezegd…

Een u i t s c h i e t e r van gisteren, toen ik je met een zwarte pen? Ik weet het niet. Gelukkig is het nu. Want stel je voor: wij samen liggend op het stro der Middeleeuwen. Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden.…

'Ik heb gelukkig geen tv,' bekent een vrouw. Ze lacht charmant. Hun eensgezindheid schept een band. Hij loopt een stukje met 'r mee. Ze converseren blij van zin. De dame neemt 'm voor zich in en Bas beseft: 'Bekoorlijk is ze.' Ze zegt: 'Ga met me mee naar huis; het lijkt me fijn om zonder buis met jou de uitzending te missen.'…

wat ik ook bedenk, hoezeer ik zou willen dat haar fiets rechtdoor ging en ze haar gangen liet doorgronden, ze gaat haar eigen weg en vindt dat ik niet zeuren moet. ze is in woorden niet te vangen laat staan in rijm ik laat r maar zo zijn…

Ik laat de eenzaamheid voor wat hij is Er valt niet meer uit te halen Zucht van opluchting bij gebrek aan gemis Het valt nauwelijks te vertalen Nog steeds in diepe gedachten verzonken Maar de sleur is er zeker uit Was te lang naar ongeluk aan het lonken Nu sta ik op en verdeel de buit Niet langer is regen mijn zonnenschijn Of de stad vol…

En ik dacht alleen maar, wat is het een kleine moeite om iemand gelukkig te maken en tot in z'n ziel te raken. 't Kost zó weinig moeite en ík ben het die er tóch van leert!…

’s morgens als ik opsta kan ik soms zomaar gelukkig zijn zonder reden zonder zin zinloos gelukkig zijn het geklater van het water volgt het ritme van mijn lied mijn spiegelbeeld lacht zacht om een zelf bedachte grap de koffiekan vertel ik hoe goed dat ik me voel hij seint met geur terug dat hij begrijpt wat ik bedoel…

Soms zit ik hier gewoon maar wat en doe gewoon mijn ding Ongemerkt terwijl ik wegdroom zit ik te neurieën of zing De reden van mijn geluksgevoel dat me vrolijk maakt en blij Dat mag je gerust weten schat de reden daarvoor, dat ben jij…

voorbij Zoals dit voelt is echt uniek nooit eerder meegemaakt Dat iemand die ik zo kort ken mij zó diep heeft geraakt Ik vlieg van wolk naar wolk zo hoog ben ik al gestegen Jouw lieve verleidelijke blik maakt mij soms zelfs verlegen Ik weet dat het wederzijds is dus geniet ik van elk ogenblik Hoop dat het eeuwig mag duren voor altijd gelukkig…

het was als een droom die doorheen de slaap komt duiden waar verlangen en onderbewuste je brengen naar momenten waar je nooit dacht te komen die je geluk doen ervaren diep in een verlaten hart signalen uit je jeugd zo innig te worden omarmd door een vergeten liefde zo plotseling gekend en toen dat een feit was je toch los moest…

zouden we kunnen genieten van dat beeld: jou en mij kunnen leven met de spiegel met wie we al zijn zou jij graag naar mij zien als dat meisje van toen dat nu zoveel ouder nog steeds vraagt om een zoen zou ik met jouw ogen lezen de woorden van toen nee, die zijn nooit verdwenen hoe schraal ook misschien en ik geef ze je weer met…

Ik wens je een ster aan de hemel een lied dat klinkt in de nacht. Een hand op je schouder als je het niet meer verwacht. Een woord van troost bij verdriet van iemand die je hulp aanbiedt. Ik wens je een hart vol dromen tot je lach weer terug zal komen.…

Ben jij gelukkig in het licht nu je bent terug gegaan naar de bron van ons bestaan laat het me weten. Stuur me de wind laat hem zachtjes strelen mijn wang dan ben ik niet meer bang ik mis je nu al zo lang.…

Wat me overmant me liefdevol omarmt het is sterker dan al mijn eigen krachten. Soms doet het ook pijn maar meestal is het fijn het heeft een naam die luistert naar gelukkig zijn.…

Ik geniet van: wat ik zie en voel elke dag weer gevoelens die ik niet goed kan zeggen maar op mag schrijven zodat ik ze in een gedicht kan verwoorden hoe ik het bedoel mijn vriendschap en liefde mag geven zolang ik gelukkig kan zijn in het leven .…

Gelukkig kun je weer lachen in het leven en soms ook naar mij.…

Nu al gelukkig ben ik, als ik mezelf ben en doe wat ik wil. Wanneer ik met jou kan scheppen en herscheppen geluk voor ieder. Zieken genezen, bedroefden troosten, allen verkwikken. Een nieuwe visie van leven en van sterven en eeuwig geluk. Van pure liefde, die ieder zekerheid geeft van hoogste geluk.…

Gelukkig is er nog hoop op grensloos geluk, dank zij het sterven.…

(vluchten kan niet meer) hier aan het einde van de tijd klamp ik me vast aan wat mooi is, ik kwijt jouw hand die zacht de mijne draagt de zon daagt in het oosten hier op deze koude plek waar de aarde zich in warmte kleedt; geen lekke vaten maar een volle vaas rond het decreet van zoete liefdesrozen laten we verpozen naast de laatste…

In de vroege morgen van de toekomst Tikt de klok lekker door Alles wat je toekomt Komt niet van achter maar Van voor Als de tijd zich maar laat zien Geen negens Zeker geen Tien Maar veel gezondheid En veel geluk Blijf af van de dienstmeid En vooral veel geluk…

je wilt het toch niet wagen een In Memoriam een dichter deelt royaal met taal geschreven zijn eigen wereld uit wordt dan gelukkig opgenomen in de eeuwigheid…

Hij ziet 'r met knipogen kijken. Op haar zijn z'n zinnen gezet. Hij geeft 'r voor schoonheid een tien en denkt: 'Ik wil met 'r naar bed.' Het is aan z'n wipneus te zien. Minvermogendheid zit 'm niet tegen: het is voor de rijkaard een zegen, dat hij deze schone vanwege z'n knip tot een wip kan bewegen.…

' Het beestje reageert terstond en bijt voor straf d'r neus eraf. Daar zij gemeenschap wil des vlezes met een kennis uit d'r jeugd, bezint ze zich op neusprotheses, wat niet bijdraagt tot d'r vreugd. Ze heeft zich op z'n komst verheugd.…

zou ik de wind willen vangen Een steen laten zweven Of gewoon willen doen Alsof ik het kon Maar jij weet al dat ik het kan en verlangt geen bewijs van iets dat jij ook al voor mij zou doen R O V E R…

"'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag; Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…