Alle inzendingen over geschaard

wij moeten scheiden; Hoor het krijgsklaroen mij beiden, Zie, op gindse vale heiden, Reeds mijn drom geschaard. Treurig zal nu 't licht mij stralen, Wenend zal ik eenzaam dwalen, En zo lang uw naam herhalen, Als mij 't krijgslot spaart.…

zie neder op aard, Wij staan als weleer om uw outer geschaard! Die droom' dat uw voet op de kronen zou treden, Hier hebt gij de vorstlijke zetel gevest Voor wie wij de heerser der Fransen bestreden, Ten strijde nu snellen uit ieder gewest. Zie, lieflijke Vrijheid! zie neder op aard!…

Het stierenvechten is een gruweldaad Een “sport” in dieronvriendelijke landen Slechts mondjesmaat legt men het daar aan banden Goddank dat zulks in Holland niet bestaat Een stier hoort heel natuurlijk in de wei – Maar dat is er bij ons haast nooit meer bij!…

Het jonge lis en lover, Geschaard op d' oeverglooi, Buigt, spieglend, zich voorover En denkt: wat zijn we mooi! 't Ziet alles fris en fleurig En bloost van kracht en moed: De lucht is lauw en geurig En 't ademhalen zoet. De wei, vol grazend leven, Gelijkt een groen fluweel, Van 't koolzaadveld er neven Bezoomd met goud en geel.…

Hoe luisterden nog straks* uw oren, Die onverzaad ’t Orakel horen, Dat, in uw koninklijk paleis, U zijn geheimenissen meldde; U in de dag der Wijsheid stelde, En toonde d’ere van de Pais*: Dan zag men Pais uw hart bewegen; Zodat gij de geschaarde* degen Scheen op te steken*, op zijn woord, En met uw heren* af te trekken, Die nu de Kriste wereld…

aan het dode hout, maar ook in nood op verlatenheid vertrouwt zal ons zeker nabij zijn, als de schaduw verleidt Uw Aardse Liefde, tot sterven toe bereid, ontvang de mens die is gegaan geef hem de vrede, in een hemels bestaan IN PACEM vaarwel mijn vrienden allen om mij heen geschaard…

Zie ik Diana's ozonlaag haar zwarte nighty negligé ontwaar ik haar als luciféra donkere maan in casa luna Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen gevolgd door maangodin lucina opgejaagd in overmoed bevrijd van duister nachtgewaad…

Binnen alle duinen waar zij klom, Heetten haar die valleien wellekom, En baden of ze bleef; stond niet een rij Van blauwe en geele bloempjes zij aan zij Geschaard, zooals menschen in een theater.…