Alle inzendingen over gescheiden

Dodenkruid bloeit de akkers aaneen met stille getuigen die het niet kunnen omvamen dat hun dood ons geweten in ruste hebben gelaten zuiver gestreelde winden dansen langs beenderen heen en och hoe schraal kan troost dan zijn wanneer wij elkander weer hervinden…

Ik hield van jou je was een god voor mij ‘k wilde alles met je delen je laten lachen, je begrijpen, je voelen en liefdevol strelen Maar gaandeweg ontstond er pijn door verschil in partituur er ontstonden dissonanten ondanks mijn verzet daartegen groeide een muur Ik heb ons concert zelf afgezegd we zijn nu uit elkaar maar nog steeds…

Gescheiden als traan van het zout of lach van de mond als verzadigd van vet of de eerste kerstdag van tweede als tweezits van driezits of binnen van buiten als spijt en vergeving of kerk en de staat als kinderen van de rekening of ogen van het licht als bovenkaak van onderkaak met een uitspraak het huwelijk is ontbonden…

Van elkaar gescheiden, niet te vermijden, er staat zoveel tussen, wil hem nu het liefst kussen. Ze blijf maar er aan denken, wil aandacht aan hem schenken, wil hem hebben om mee heen, voelt zich zonder hem zo alleen. De tralies die ertussen staan, zullen niet zomaar weggaan, zullen niet opeens verdwijnen, ze blijven hen omheinen.…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

Bij deze: De laatste formaliteiten Die ons nog scheiden Van de feiten Wat verbond was Wordt verdrag Ons gezin ‘Gedeeld ouderlijk gezag’ Nu alles is verdeeld En in de breedte en diepte uitgemeten Wil ik nog maar een ding van je weten: 'Je hebt de rechter Zeker niets vertelt Over 3 augustus 2002 Die Predictor en twee streepjes En…

De zomernacht die hen zo diep ontroert Zal hij wellicht, zij nimmermeer vergeten; Hij was als zij: verwonderd en vervoerd, Zij niet als hij: gepijnigd en verbeten. Een strelende arm die om een hals zich snoert Is wel een band, maar niet voor het geweten: Zij kunnen zalig zijn van de aarde ontvoerd, En verder nooit iets van elkander weten,…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob.…

ik heb de lente meegebracht de tulpen aan je deur gehangen achter je winterse raam heb je ze in een vaas gedaan “kijk eens hoe mooi” dat zag ik aan je lippen ik heb de liefde meegebracht als we zwaaien huil je zacht was het maar zomer…

Een verbleekt en onzorgvuldig bewaard herbarium waar alleen nog onder het plakband een bloem of blad heel is gebleven en rest rest valt uiteen in kruimels van hun liefde uit gelukkiger tijden een versleten romantische metafoor verdwijnt net voor de eerste beledigingen: Klootzak! Hoer! Idioot! Teringwijf! op den duur ook beledigingen…

Geloof mij: gescheiden ouders hebben is niet fijn…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

Mijn ouders zijn gescheiden. Al gescheiden voor 4 jaar. Ze gaan allebei met iemand anders, jah ze horen niet meer bij elkaar. nu is het al weer 4 jaar geleden en doet het afentoe nog steeds pijn maar die dag zou nooit meer komen, die dag dat mijn ouders samen zijn.…

Onzichtbaar aanwezig Voel ik je bij me Ontastbaar Omhels ik je Gescheiden door ruimte En door tijd Fantaseer ik je Tot het eindelijke moment..…

Amper kleurverschil tussen hemel en aarde, enkel gescheiden door de zwarte weipalen en het rag der boomkruinen.…

Gij Maerten en Oopjen nu staat gij weer op u zelve Zijt gij kort na uw samenzijn gescheiden?…

onze persoonlijke wegen gescheiden voorbij het weten,voorbij de aanwezigheid in spanning van het ongewisse zwelgend in zelfovergave de tong der hartstocht krult in begeerte ongeladen in vluchtige bewegingen in stevigheid van een schuchtere brug waarop het spel der vrijheid gespeeld word waarin herinneringen glanzen in zuiverheid en wijsheid…

Wanneer een man zijn spullen pakt, vlucht hij weg voor de tijd die er ooit was, Laat hij alles los wat er ooit was, en is zijn toekomstplan ineens verdwenen. Wanneer een vrouw haar spullen pakt, voelt zij zich eenzaam en verloren, Wilt zij even vast gehouden worden, maar de man wilt dit maar niet begrijpen. Wanneer het tussen ouders niet…

De man was gescheiden. Hij haalde z'n seks bij z'n sletje, maar baalde, daar hij met frustratie naast alimentatie gemeenschapsgeld aan 'r betaalde.…

Nu leven zij gescheiden om ergernis te vermijden alles gaat weer goed beter dan ooit te voren zouden ze dit jaar nog iets van de kinderen horen?…

het ritme van de rust regeert in rillingen van warmte twee kloppende harten slechts gescheiden door wat huid we ruiken nog naar elkaars zweet…

Mijn leven is als een gedicht met de muziek van het leven: Van comfortabel en ongemakkelijkheid; Van van samen zijn en gescheidenheid; Van vervulde verlangens en frustraties. Ja, en een leven met de muziek van stilte in mijn hart.…

Het was een delicate operatie, zo’n tweetal, met elkaar totaal vergroeid. Maar het ging goed, dus zet men onvermoeid een nieuwe tweeling op de nominatie. Al vrees ik dat ditmaal geen enkel snijden de olie-industrie en Bush kan scheiden.…

door de dood Is iets dat weinig troost bood Ik ben een gescheiden enkeling Een sterveling Kind van gescheiden ouders is zoals verwacht Als de dood eenzaam te eindigen Een huwelijk kon mij niet redden Het verkozen leven is niet wat reinigde Woorden kunnen slechts verzachten De liefde voor mijzelf is niet zacht Het is mij nooit geleerd…

als longen zonder lucht als een vis zonder water als een vogel op de vlucht voel ik mij nu niet veel later gescheiden van mijn vleugels beroofd van mijn verstand geen greep meer op de teugels bij ons afscheid aangeland…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

Dichten doet soms pijn als wij, zoals nu, zolang gescheiden zijn.…

De overheid wil zich nog meer bemoeien Met ruziënde paren die gaan scheiden Maar kan de staat niet beter begeleiden Vóórdat er ergens weer een kind gaat groeien? Eerst een vergunning kopen voor het zaad En dan pas seks, ons land stelt hier een daad!…

1 voor-, 1 hoofd- 1 nagerecht één vork, één mes, één lepel en ik heb ze op een rij gelegd Het bord. De man die ervan eet Alleen. Geen tweede in zijn soort De stilte rekt en duurt nog voort Ik heb mijzelf nog niets gezegd Geen vrouwenhand, alleen de man. Aan tafel klinkt geen tweegesprek Niet eens een pril begin ervan…