7747 resultaten.
Je intuïtie volgen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 69 De geschiedenis kent geen rechte randen meer
in je dromen herleef je zijn dood keer op keer.
Roodborstjes blijven regelmatig op het raam tikken,
herinneren je aan hoe je samen hier alles deed.
Zorgen zij ervoor dat je die nabijheid niet vergeet?
Hoe verder ik mij in gedachten stort, deze tijd was te kort.…
Verdragen?
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.028 Maar langzaam vervagen
de letters op papier,
verdwijnen alle dagen
met het levensvizier.
Niet meer
beleven,
niet hier
meer leven...…
Een vleugje lichter
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.063 ik leun tegen het potlood
krijt mijn ogen met het stof
dat mijn gedachten verlaat
zie kleuren langzaam vervagen
achter mijn luikende wimpers
ik vernevel de contouren
strijk het haar uit mijn gezicht
en vertrouw de zachtheid toe
aan het gehavende vel…
Het niet meer weten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 217 Vage beelden ver weg
soms ook weer dichtbij.
Herkenning, dan weer
het niet meer weten.
Zoekende handen met
droevig vragende ogen.
Een mond die wil spreken
het niet kunnen verwoorden.
Steeds maar weer herhalen
van dezelfde verhalen.
Een hart dat heel langzaam
verdwijnt in vergetelheid.…
Gisteren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 256 Dichtbij is nog het
beeld van gisteren
maar straks zal het
herinnering worden.
Het verdriet vervagen
pijn minder voelbaar
samen met aanvaarden
het in je hart bewaren.
Als morgen de zon
weer zal gaan schijnen
komt een lach terug in
de schaduw van tranen.…
Maar de betekenis vervaagt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 de wereld
Om me heen
Prikkels die
Mij van alle
Kanten naar
Het leven staan,
Overmacht aan
Beeld en geluid
Die op mijn
Hersens een
Onophoudelijk
Bombardement
Uitvoeren -
Als ze dan
Hun vernietigend
Werk hebben gedaan
En het alleen nog
Woorden zijn die resteren
Zijn ook zij voor mij
Niet meer dan
Geluiden die vervagen…
Contouren vervagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 Daar lig je dan
Stad van mijn
Dromen die ik
Liefhad en gehaat
Heb, torenhoge
Kerken met op
De achtergrond
Het cruiseschip
Helemaal van deze
Tijd - 'k rij
Achter je langs
Op nog geen kilometer
Of twee en zie dat
In de ruige wind van
Deze morgen de
Toppen van jonge berken
Jouw contouren doen
Vervagen - de paarden
Hier…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Tijd vliegt
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 804 De tijd vliegt voorbij
Gevoelens vervagen, van liefde, verdriet en haat
De tijd vliegt
Herinneringen vervagen, van geluk, verdriet, liefde en van haat
De tijd vliegt het verleden vervaagt
Over ons verleden hangt een dikke mistige waas
We leven nu we leven vandaag het verleden is geweest en het heden is wat we…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Voor altijd
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 996 Denk aan haar,
het hoeft niet te vervagen.
Herinneringen heb je nodig,
om het verlies te kunnen dragen.
Probeer haar,
een speciaal plekje te geven.
Dan zal ze in je hart,
voor altijd blijven leven...…
een eeuwenoud cliché
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 is de bewering van;
' aan alles komt een eind '
ik zal er nooit aan wennen
afscheid nemen van mensen
en de dingen die voorbijgaan
natuurlijk zijn er de herinneringen
maar ook die zullen spoedig
vervagen in mist van tijd
rest ons slechts het berusten en
het gedogen van vergankelijkheid…
Ze luistert
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Raadselig heimwee ging met de tijd vervagen.
Alleen die ene liefkozing van lippen,
die herinnering laat huidrillingen opdagen.
Ze wacht,
verlangt
een nieuwe huid,
een ander geluid,
die verre stip
uit handbereik
al een adem lang.
Ze luistert,
verdwijnt
in het lied van de wind.…
waar geschiedenis is verteerd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 174 vreemd bewegen
waar geschiedenis is verteerd
geen enkel beeld van eerder
zichtbaar is gebleven
tenzij gedachten
zo sterk zijn
ik diep heel diep
in mij kan kijken
waar herinneringen
terug willen spelen…
Groot en uitgestrekt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 745 Wolken zo hoog als wit besneeuwde bergen, leunend op de velden der vergetelheid, als vermoeide reizigers der geschiedenis.
De lange, lange tijden der geschiedenis zijn onbeschreven,
het leven, als in luttele seconden in de lodentijd der eeuwigheid.…
Afgelopen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 2.107 Waarin de tijd een spiegel was die
mijn gedachten steeds een ogenblik gaf
om te bewaren
als
de geschiedenis
van elke kleur
en elk geluid dat niet voorbij gaat in de vertrouwde stilte.…
te laat
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 265 Alle dagen
Sneller en donkerder
Alsof de tijd geduwd wordt
En stilaan lijkt te vervagen
Gedonder
Maar niemand die het hoort
Stilstaan en rond u kijken
Kan veel met je doen
Beseffen dat dit alles tijdelijk is
Goed doen voor het bezwijken
Zoeter dan een miljoen
Een plaats in iemands geschiedenis
Wat een droom!…
Eindeloos herinneren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 tussen de vele mooie foto's
aan de muur van herinnering
hangt een foto van de haven
waar ooit wij herenigd worden
In de innig eeuwige omarming
van de eindeloze geschiedenis
die wij samen maken mochten…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
bevrijding
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 819 zal ik zon wezen
de schittering
het verhelderend ontwaken
dat dageraad smaakt
een druppel regen
welgevormd
uit het mooiste van tranen
in stil verdriet
de herinnering
het vervagen
wat nevelslierten
aan flarden scheurt
het verlangen
in beklemmende mist
neergeslagen
als sprankelende dauw…
Samen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 381 Als je herinneringen
en het leven dat je kent
vervagen
Je luisterende oor
en troostende woorden
zijn verslagen
Houd ik je hand vast
en zingen we samen
Zie ik weer even je stralende ogen
en kunnen we de dementie
samen dragen…
M
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 676 ze geeft geen citroen zonder verhaal
over die ene reis naar Spanje
geen aardappel zonder herinnering
aan het grote veld waar later de soldaten
neerlagen
gesneuveld
verslagen
ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten
in schoonschrift tussen de lijnen
ze is mijn vriendin
ze wordt achtentachtig…
Alzheimer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 226 Jouw kostbaar wezen
dat nog zoveel te geven had,
door de ziekte in de tijd vervlogen,
blijf je in mijn herinnering,
vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…
Vervagend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.177 Haar hand smoort droge snikken
in smeken strekt de arm zich uit
kreten sterven zonder geluid
in de wanhoop van haar blikken
Knikkend zoeken de knieën grond
het lichaam buigt voor het geweld
moe van het strijden en geveld
door 'n schrijnende diepe wond
Verzwakte handen weggekwijnd
vangen nog even 't vol gewicht
voordat ze in d'r neergang…
Vervagend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Schaduwen tussen bomen
fluisteren hun woorden
in akkoorden van zachte bries
groeien in mosstille geluiden
door zonlicht gestrekt
tot drempels over zanderige paden.
Sluipend door en over elkaar
geven elkander geen ruimte
vormen zacht licht van de dag
om tot nevelige schemer
tussen verduisterend eikenhout
tot nacht elk zicht ontneemt.…
Vervagen
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.127 Zoveel jaren waren ze al samen.
Toen ging hij steeds meer vragen,
zijn gedachten werden vager.
Haar hoorde je nooit klagen,
als ze weer kwamen,
steeds maar weer diezelfde vragen.
Al werd ze wel eens moe,
als hij niet meer wist van wat en hoe.
Met veel liefde heeft ze hem begeleid
en nam ze voor hem alle tijd.
Toch moest ze hem laten gaan…
Vervagen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 517 De winter steelt schaduwen waar geluk
slaapt en de kou niet meer is dan
een droom die niet beginnen wil
en liever gedachten bevriest.
Of de dwalende angst verzamelt
in de twijfelende sneeuw
en grijze weemoed
van het zwijgen en verliezen
van elke gedachte waarmee
niemand ontwaken wil.…
Vervagen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Waar ik was keek ik naar schimmen
die wilden fluisteren.
Volgde ik willoos woorden
en echo's van wachtende
stemmen
die bleven roepen
maar geen momenten
vroegen.
Want de stilte lieten ze waken
zolang ik niets uitdoofde
in de vluchtende
kou
waar ik mijn eenzame geluk
weer mocht vinden
dat leeg en verteerd
niet meer dan een…
het vervagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 zoals in schemerduister
van de valavond
alles zal vervagen
zo zal het gaan
met ons geheugen
met uren van vervlogen tijd
groeit taal tot onvolkomenheid
verliezen woorden kleur en klank
gaan zinnen telkens vaker mank
zal kracht van taal en tijd
verloren gaan in eeuwigheid…