Alle inzendingen over gestel

Een antwoord op het antwoord laat muzikanten verder stuipen over onbegrijpelijke liefdes in een omhullende notendop; onverstaanbare vibraties laten het complex gestel kruipen, de massaliteit tussen door doet als of een sprekende pop.…

Er speelt een virtuoze tinteling Op de toetsen van mijn gestel Graag zou ik het vatten Maar het is overal en te snel Een prachtige compositie Met een ritme ongekend Afkomstig uit de hemel Waarin ik jou heb herkend…

Opstaan zuchtje kreuntje pijntje plasje scheetje Snottebel Gestel hoestje rillinkje kuchje Snottebel Remedie asperientje koekje dropje snoepje toastje Snottebel…

de detector glimt niet anders glimmend dan normaal het ruwe zand verminkt zijn gestel maar water verdraagt hij wel de maker maakte hem van roestvrijstaal maar de valkuil van de muntengraver wordt het eind van zijn begin hij graaft hem immers voor een ander...en valt er zelf in…

O, noodlot, Popeye plat, en juist omdat hij voor een sterk gestel spinazie at !…

De touwtjesknoperij heeft ons gefnuikt Die weekmakers zijn slecht voor je gestel Dat merkten we drie weken terug al snel Anders hadden we een ander touw gebruikt En de hond aan z'n vakantieboom gebonden Nu bleek dat iets wat wij niet langer konden…

In uw schamel teer gestel wortelt mijn levenswonder met datgeen wat ik vertel kunt u al tijden zonder uw versterven maakt mij klein tot in de laatste uren zo deemoedig vriend te zijn zou eeuwig mogen duren u laat mij het mooiste na in ongeschreven wetten dat ik in u overga kan niemand meer beletten.…

De zachte wind Op je wangen doet je Liefdevol Naar de wereld kijken Hoe je opgroeide En hoe je later Een man werd Hoe je in isoleer Jezelf tegenkwam Onduidelijke beleving Van een schok Een beving In je gestel Zittend in die ene cel Mysterie komt naar boven Wenen Om de weg Hartzeer Keer op keer…

De grijze golf, verdubbeld met de jaren, Stemt ons tot nadenken en overwegen De geest mag helder zijn - is het een zegen Om dagelijkse mantelzorg te plegen Aan wie een zwak gestel heeft meegekregen Een boomer speelt voor god en zal gaan wegen 't Gewicht dat het bestaan hem liet vergaren Ondragelijk de lichtheid, zijn bezwaren Het…

Ik neem de dag zoals hij is soms gaat het goed en soms gaat het mis maar een keer in de zoveel tijd kan ik in een dag heel veel kwijt dan voel ik mij zo fijn dankbaar en geen pijn eigenlijk is het een simpel iets voor u zegt het misschien niets maar voor een ander weer wel daar is ook iets mis met hun gestel die begrijpen wat ik bedoel en…

Ze kent haar bruisende gestel; herfst is slechts menstruatie, een spoeling, de voorbereiding op een vruchtbaar stoeien. Immers, na de kille vleesrilling gaat ze gelijk weer met de benen wijd het hoofd in de nek trots en onbeschaamd om wat ze in zich heeft: wederom een geboorte, lente!…

tegen de roest van de mensheid dat ons ijzeren gestel langzaam omvatte en dreigde te verminken borg jij jouw hart dat al bloedde uit duizend wonden voordat ik erachter stond je liet het doorsteken zodat ze het mijne niet zouden raken maar dat deden ze toch we schreeuwden en zongen samen terwijl we ze met uitdagende…

vier moet splijten als kwartslacht van mijn liefdeslied Ik schenk, te krassen door de kraaien warme kassen waar wouden planten gelukkig wormen door mijn restanten een tierig bos, dus laat maar maaien Slink, stink, rot mij onherkenbaar zwam en schimmel, kom bot welen mij kan het niet langer schelen Dan is het over en ook klaar kan mijn gestel…

doorwaait ijzige wind het grijzend haar onstuimig zelfverzekerd stuwt zijn ijzeren wil als in jonger jaren zijn benen in vooruit zijn passen verend vreten het asfalt tegelijk met meters het einder dichterbij met bonkende hartenklop rennen zich zijn spieren langs ruiend het applaus naar het lint van glorie voor het verlangend gestel…

Tegenstrijdigheden vertrouwd in mijn gestel... Mijn liefde zal overeindstaan…in de hemel of in hel.…

bij ons thuis aan de fluwelen burgwal heerst de huismijt vooral rond de matras waart zij en masse baart echte schijt voor prikkelbaarheid men kan de kont niet keren of er is voeling met haar fijne deeltjes gehoest geproest in slaap gesoest ze blijft komen tot in noeste dromen vluchten kan zeer wel met een sterk gestel slaapt…

Tegenstrijdigheden vertrouwd in mijn gestel... Mijn liefde zal overeindstaan…in de hemel of in hel.…

Ik ga mezelf nu verbergen in de duisternis, want de dagen slopen mijn gestel, maken mijn identiteit kapot en ruïneren mijn spirit. Ik heb mijn engelenvleugels om jouw ellende heengeslagen, maar je wil me liever doden. Dat bedoel ik nou. Waarom geef je me niet de liefde, die mij toekomt?…

Schreeuwend van het dak voor het herstel van blazoenen die tekens hebben gegeven aan contact tot harmonie na humane opkomst goed behoevende slag hongeren binnen een klakkeloos opleverend bestel als gestel een wezen warmbloedig de tegels die oplichten voetenwerk de intentie symboliserend teruggetrokken rioolras dichterbij reiner en duidelijker…

Je laat me mijmeren hunkeren en dromen leunend op je gestel liefde tot je komen. In een grenzeloze vrijheid dat je biedt overzie ik het leven schrijf ik mijn lied. In jou vliegen mijn vogels naar verre de traan ziet het licht de nacht raakt de sterren.…

Bij arme onderwijzers en onderwijzeressen, meesters en bovenmeesters, juffen en directeuren, rectoren, rectrices en directrices, de meeste te laag ingeschaald en sowieso onderbetaald, ruist het bevrijdende woord na de (eind-)examenperikelen als een lokroep door hun aan burnouts bijna bezweken gestel...Vakantie!…

Als ik me alleen voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn…

Het landschap is een treurig aquarel Uit schoorsteenpijpen vluchten vreemde kleuren Die ongenood het zwarte zwerk besmeuren De dood heeft hier een ijzeren gestel Signalen van de schepen klinken schel De lucht is zwanger van ontstegen geuren Er valt geen dierlijk leven te bespeuren Dit is het voorgeborchte van de hel De duivel kon geen beter…

Die ander doet je even vergeten dat jij de baas bent van je gevoel Jij maakte tenslotte die ene persoon je allerbelangrijkste doel Bedenk je dat je óók gelukkig was voor die persoon verscheen in je leven En je zelf beslist hebt op dat moment je eigen lot uit handen te geven Nu is het moment weer aangekomen dat je grip moet krijgen op je gestel…

Geen reacties bij het in elk opzicht geslaagde, m.i. toch alleszins chapeauwaardige (waar blijft het hoedje?) snelsonnet van Theo Danes van vandaag? Oké, dan maar gelijk er eentje door ondergetekende uitgeramd als netgedichtsnelsonnet ...gratis en voor niks... _______________________________ FLETSE OGEN Vandaag bestelde ik een iets…

het ging niet echt soepel leek op hink-stap-sprong honderd meter in de loop dan weer aan de wandel gevangen door de ademnood ondanks zwak gestel na twee uur negenenvijftig minuten vierenveertig tel kwam deze kruk juist op tijd door het finishlint strijd tegen de elementen de zee het strand het duin het zand het was weer zwaar ik was…

Zo menig vent en jonggezel die werd wat raar aan zijn gestel bij 't langs-gaan op de dijk. Door die guitig rode snoetjes onder die róse hoedjes; die meisjes, langs de dijk.…

Dag en nacht waken tart vermoeid gestel. Maar de krijgsman houdt strak in de gaten wie zich verschuilt of vlucht. Dat mag niet baten voor de Christusvolgeling; vat hem snel! Mensen, die graag naar 's werelds Heiland horen, ervaren sterk hun geloofsbeleven. Niets kan dit ondanks dreiging verstoren.…

Mijn wereld en meer Mijn liefste jij Mijn zelfde ik Mijn draaiende tol Mijn heldere ster Mijn warme gestel Mijn grote held Red mij van mij.…

Blubberend bloed door buizen aan 't stromen ik wist: mijn tijd is nu bijna gekomen berustend reutelde ik naar het eind mijn hele gestel als een krot ondermijnd maar toen jij de laatste kus op me drukte de dood me verdreef, aan het leven ontrukte voelde ik me herboren 'k ben opgestaan en eerst maar eens lekker te kakken gegaan was het je…