Alle inzendingen over gevoel OR praten OR rust

In de tijdloze tijd van ons gevoel.…

Er is maar één manier Praat met me Ik verdrink In de woorden Die voor jou bestemd zijn Laat me praten Ik kan niet meer ademen In de storm Van ongeordende zinnen En de regen van letters Open je mond En verlos me Van de zee Van rondtollende gedachten Die op mijn schouders rust Mijn hart verdrinkt En ik wil alleen maar praten Dat…

Ik kan met je praten, zonder te spreken. Een lichaamstaal, die "iets" laat weten. Zonder woorden maar met een intens gevoel, laat ik jou voelen wat ik bedoel…

Soms wil ik er even niet Zijn Soms wil ik rust mijn hoofd leeg laten niet praten enkel zweven in het niéts Zijn…

Normaal spreken, normaal praten, ach het is hem niet aan te rekenen, want wat je nooit geleerd hebt, kun je blijkbaar niet meer aanleren.…

de strijd is losgebrand tussen het gevoel en het verstand van rust is nu geen sprake meer hiertegen heb ik geen verweer. een weg door diepe afgronden, die als ze praten konden hun inhoud zouden prijsgeven van dit bewogen leven.…

Er is geen rust. Alleen maar afleiding. We moeten meer praten. Meer lachen. Het is nog steeds te weinig.…

Het echte is niet iets, niet eens gevoel dat je in rust alom ervaren kan, met het gebeuren mee van jouw gevoel en met de rust daarin, het niets ervan.…

Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

misschien praat de mens teveel daar hij patent heeft op de beweging verplaats je monden gaan in proces meestal van elkaar…

kun je en mag je zo maar niet negeren Verbroken relaties,woede,verdriet ga maar door Het is iets waar je met praten op kan reageren Schrijven valt ook onder de categorie praten Je hebt alleen geen oogcontact met elkaar Dat is dan geen reden om het maar te laten Een beetje belangstelling,is een mooi gebaar Ik weet dat ik de wereld niet kan…

De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog steeds telt, is praten... en overleggen. Verder valt hierover niets te zeggen.…

Maar praten en naar elkaar luisteren, is er practisch niet meer bij.... Er wordt niet meer gepraat, dus gooien we de knuppel in het hoenderhok... Liever scheiden van, dan praten met mekaar... Wat zit de mens toch raar in elkaar... Er wordt niet meer gepraat, dus is 't stil.....…

Mag ik even met je praten Over iets gewoons als Het weer of De dikte van je winterlaarzen Laten we het niet hebben over Over mij Over hoe koud ik het heb Laten we praten over Hoe koud het is Voor ons beiden Laten we Pratend over weer En winterlaarzen Elkaar zeggen Hoe zeer we elkaar missen Hoe we samen lijden Door de stiltes…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Praten, dat is wat ik doe praten, over van alles en hoe praten, hoe zij alles vindt praten, tegen je puberkind praten, om maar bij te blijven praten, tot je een paar jaar verder bent, en je je eigen kind weer herkent…

Gewoon praten is voor het gros van de mensen een schier onmogelijke opgave geworden. Je zou denken, dat men doofstom is geworden? Doof omdat er niets gehoord wordt en stom, omdat er niets begrepen wordt? Toch triest dat zelfs gebarentaal hier niets meer uitrichten kan!…

Zodra misverstanden niet meer uit te praten zijn, is bij elkaar zitten helemaal niet meer zo fijn, echter, wanneer je overal over praten kunt, is een misverstand een ware kunst om te ontleden!…

Je moet er niet te zwaar aan tillen je kunt het, maar moet dat ook willen dit is makkelijker gezegd als gedaan om je rugzak stukje bij beetje open te laten gaan ook al lucht dat enorm op en zet het je leven even op zijn kop probeer er in ieder geval over te praten dan kun je het verleden misschien los laten!…

nu, nu heb ik een wijze les geleerd namelijk, hou niet alle problemen vast, maar praat erover. zo zou je een stuk gelukkiger zijn en meer gerespecteerd woorden. en om alles op te proppen in je eigen bol daar heb je alleen je zelf mee.…

bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik er beter over praten…

hij praat maar alles is al gezegd er is niemand noch die luistert wat hij in taal heeft neergelegd wordt inzichtelijk verduisterd hij doet maar alles is al gedaan zijn handelen is om niet hij zou beter weg kunnen gaan hij zingt vergeefs zijn lied hij danst zij swingt niet mee een choreografie voor een steeds voor het grote nee wanneer…

Heb je ook wel eens dat gevoel dat alles je tegen zit de pijn overheerst je hebt totaal geen pit Heb je ook wel eens dat gevoel dat niemand je aardig vindt dat iedereen z'n eigen gang maar gaat je behandelen als een klein kind Heb je ook wel eens dat gevoel dat ze je in de steek laten je geen aandacht meer geven en wel over je praten…

nu zwart op wit dat de kansen zijn verkeken maar alles overzien is iedereen aan het bezwijken het is een rotte appel waar straks niemand meer van eet en wat straks het ergste is dat men het totaal vergeet ik praat, ik fluister, ik schrijf want 's nachts wil ik slapen ik geef me zelf de benodigde rust want zij, zij luisteren gewoon niet…

Het warme gevoel van binnen dat mij te pakken krijgt heeft geheel en alleen te maken met hoe jij naar mij kijkt. De rust van het voelt goed zo en de armen om je heen geeft het verlangen te verlengen van het gevoel, ik ben niet meer alleen.…

Jongens doen mij niets Niet over praten over zo iets. Van meisjes krijg in een warm gevoel Maar wie snapt wat ik bedoel. Stil luister ik naar alle meiden gesprekken Wat kunnen mij die jongens nou verrekken. Mijn hart en gevoel ligt niet bij hun Voetballen met die gasten is de enige fun.…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Soms is er een moment van kalmte, rust Soms is er een moment van spanning, druk Verstand slaat op tilt en gevoel overheerst Of gevoel wordt beheerst en verstand regeert Overhoop met de een en rust met de ander Harmonie is verdwenen en beheersing is een rariteit Cirkels tollen en golven deinen Dieper in de confusie duiken Tot overhoop…

Ik ben moe van het verbergen, Het verbergen van mijn gevoel. Rust, dat heb ik nodig, Dat is mijn doel. Ik zie één weg, Maar daarna kan ik nooit meer terug. Daarna heb ik wel eindelijk rust. Geen fouten meer, Geen gedachten meer, Geen geschreeuw meer, Eindelijk rust, altijd rust. Is dit de weg? De weg waarna ik toe wil.…

Je praat zo veel kan het wat minder Je praat zo luid kan het wat zachter Je praat zo schel kan het wat warmer Je praat zo snel kan het wat trager Liever vind ik je als je leest Ik vind je lief als je lacht Ik vind je zo lief in de tuin Bezig met bloemen als je zwijgt…