Alle inzendingen over gewoon OR zielsveel

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ze zei: ik brand een kaarsje, speciaal voor jou alleen, dat ga je merken, dat voel je echt da'k het meen! En zo brandde zij een kaarsje speciaal voor haar vriendin, en weet je ze ging er echt, niet eens tegenin. Want 't branden van dat kaarsje ging heel Nederland door, kwam precies terecht waar 't wezen moest en daar deed…

Zoals tijd in het leven snijdt, Meedogenloos en zonder spijt. Zoals pijn en verdriet teveel kan zijn, In jouw leven het refrein. Zo ook weer kan er dat moment komen, Dat je weer in jouw dromen durft geloven.…

Mijn ogen zal ik nog niet voorgoed opslaan, al zijn ze vannacht plots met schrik vervuld, is er werkelijke onrust in mij komen wonen die met alle macht het wankele wilde tonen. En waarom die uren eensklaps zijn gekomen zo mijn denkruimte thans hebben ingenomen ongevraagd hebben zij wellicht iets geveld, heel stilletjes met 'n vreemdsoortig…

Je spreekt vaak over de complexiteit van het leven dat ons is gegeven, over hoe de mensheid ontnuchterend van geluk mag spreken dat er kinderen onbevangen registrerende pennen zijn. Sommige uitspraken van je zijn als een liedje een bijzondere versregel of persoonlijke brief. Nee, dagelijks andere prikkelende gedachten dan weer juist een unieke…

Het is te horen, 's nachts in die kamers ver weg, of was het ook bij jou onderweg op tonen in de wind ook echt duidelijk te verstaan niet ver hier vandaan. Ik zag het zelf in hun ogen intens bewogen al was en is het in een herhalende flits snel gegaan ik zag in werkelijkheid ook jou weer hier bij ons staan. Een punt zetten maakt wellicht…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

Ik zou je willen zoeken In het land van jouw verraad Om je de pijn te laten voelen Hoeveel ik je nu haat Ik zie jou in mijn dromen Zo klein en toch zo groot In mijn dromen ben je niets meer In mijn dromen ben je dood Een traan vloeit langs mijn wang Een druppel valt op jou Ik fluister zacht "ik haat je" Omdat ik zielsveel van…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt puur en erg goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

Mijn neef Roland hield zielsveel van het voor- jaar in Portugal. Hij zat er op terras, dronk er wijn en keek er naar de meisjes. Eergister stortte zijn vlucht naar Lissabon neer (en dat is echt waar). Of ze boven zijn kist bidden of dansen zal neef worst wezen.…

Alles netjes Schoon in huis, De kastjes, de Deurtjes niet te Vergeten - En toch hou ik Van die ene vlek Op het deurtje links Van de keukenkast - Een afdruk van de vingers Van jouw rechterhand Vervult mij van mijn Liefde voor jou, Het bewijs dat ik zielsveel Van je hou - dit ene vlekje Veeg ik echt niet aan de kant…

Overvloeiend in het bos Een vuur Regenende gouden vonkjes Stille warmte in zijn schitterende zelf Fel als de bliksem Brandend onder de maan en Eénwordend met de droogte En daartussen Ik Ik, ik zonder lichaam Zonder vaste vorm Niet warm, niet sterk, niet golvend Geen beschermer van het leven Slechts vervagend en nietsziend Ik, gewoon…

Rijd haar naar binnen Op de staander de klem Zet haar op de rem Het is echt geen dringen Druk op de knop Het is echt geen mop Auto gaat weer omhoog En ik ga met een boog De auto weer in Voor een ander begin Het is zo gewoon Een ochtend zo mooi Rijdend over de wegen Zijn er tegen negen Tja zo gewoon Slechts een ochtend zo mooi…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

Gewoon omarmen Elkaar verwarmen Zonder iets te zeggen Of zelfs maar uit te leggen Dat wat je voelt en Dat wat je bedoelt Is te lezen in je ogen Die hebben mij nog nooit bedrogen.…

M'n leven gaat gewoon door.....!…

’t is zo van alle dag als ik het zeggen mag Het gebeurt zo vaak Het is zo gewoon Het is niks bijzonders dat het geen licht en flitsen nodig heeft en zeker niet van kwaaie donders maar toch is dat gewone zo heel bijzonder speciaal dat je het zeker missen zult als je niet samen het gevoel vervult dat kinderen moeten komen of het…

mee Lees de zinnen vervuld van liefde Wild stromend als een emotiezee Kijk heel voorzichtig in mijn hart Jij zult jezelf zien daar van binnen Een spiegeling van mijn verlangen Om jou te koesteren en te beminnen Herinner mij in mijn mooiste dagen Denk me voor eventjes heel dichtbij En bewaar een warm plekje in je hart Vol genegenheid….gewoon…

rust heerst in mij de bladeren zijn gevallen net als gedachten een plek vinden en de strijd in mijn gemoed allengs verzachten rust heerst in mij ik kan weer geven de ander zien en horen de eenvoud van intens contact kan mij weer bekoren ja,,het lijkt niet groots of van gering gewicht toch raakt het dat wezenlijke wat…

Ik droom niet van een mooie auto Of nieuwe kleren Wat ik zou willen, heb ik al vaak genoemd Al duizende keren Ik wil gewoon zijn Ik hoef niet speciaal of excentriek Ik wil heel gewoon Helemaal niets uniek Net als iedereen Wil ik mijn leven leven Net als iedereen Wil ik mijn leven zin geven…

Nee, we waren samen, gisteren en vanavond. Nee, ik beleef niet veel, mijn boek, muziek, werk, dat weten we nu wel. Hoe gaat het met jou? Dat doet me goed! En wat verdrietig dat het zo is! Kan ik je ergens mee helpen? Ja, het is fris buiten, het is weer weer, ja, gisteren ook, en morgen.…

Dat hele gewone gerinkel van de telefoon, kan ik niet meer horen, werd voor mij buitengewoon Met dat hele gewone éne keer overgaan van dat ding Verviel mijn wereld, verloor ik elke zin Na dat hele gewone: “Hallo, je spreekt met mij” Hoorde ik ze zeggen Het leven van je kind is voorbij!…

Het alles omhullende wijkt voor de werkelijkheid, je schrompelt ineen tot gewoon iemand. een mens als ik.…

Ik hoor muziek en de radio staat niet aan ik hoor praten maar ik ben alleen zou ik zonder het zelf te merken naar de andere kant zijn overgegaan Of ben ik gewoon maar een beetje gek…

ons en alles gewoon zomaar mocht en het normaal was dat ik stief van verdriet heel gewoon.…

leven met elkaar spreiden zich verbanden voelen wijken het gevaar al lang niet meer gewend aan delen van verleden versnippert zich geheugen dat de samenhangen smeedt verholen groeit er zielenleed tussen opgetrokken muren in verre van een veilig thuis levens kruisen maar we gluren immer buiten handbereik naar ons te vreemde buren gewonen…

Of gewoon hier.…

Waarom ben ik zoals ik ben Waarom ben ik niet zoals ik zou willen zijn Als ik ben zoals ik zou willen zijn Was ik volmaakt en perfect Maar ik ben niet zoals ik zou willen zijn En als ik goed nadenk wil ik eigenlijk ook niet zo zijn Ik ben gewoon ik Niet volmaakt en niet perfect En om mij te leren kennen moet je dit kunnen leren Ik ben wie ik…

Iedereen moet mooi zijn, Dat maakt me niet ziek, Van ieder mens is er maar één, Dus ik ben uniek, Ik ben gewoon wie ik ben, Het valt niet altijd mee, Maar als ik sterf kan ik zeggen "I did it my own way!" Ik heb een grote mond, maar mijn hart is klein... Ik voel jouw woorden prikken, Ja, ze doen pijn...…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…