Alle inzendingen over gitaar OR extase OR lichaam

Jouw lichaam danst schat muziek de klanken in extase vloei het zwepend zweet langs zijn leidende lichaam verweef vertrouw de kracht laat je zweven zweef dans leef vergeet mij even dans schat dans sluit je ogen vertrouw mijn kracht.…

Verlamd is mijn lichaam, bij het nemen van de eerste teug. Mijn angst maakt een sprong, bij het weerzien van mijn vreugde. Deinend op het genot, van extase drijft mijn hart. Op de woeste zee van gedachten, dans ik alleen een duet.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Met mijn armen om jouw magnifieke lichaam. Kussend op je prachtige rondingen, trillend van verlangen. . . wil ik je . . . voelen. Diepgaand en in extase . . . wil ik je graag . . . , wil ik je graag . . . , wil ik je zo graag . . . op elk plekje behagen. Dans met mij . . . tot we hijgend stilvallen.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Die avond verzekert hij met getrokken gitaar de menigte heesschreeuwend: 'Onder dit voltage een héél zacht ijlend lichaam...!'…

Bedankt Dat ik bij je uit mag huilen Dat ik me mag verschuilen Achter melodieën En fatasieën Over toekomst Jij en ik Bedankt Voor deze kansen Dat ik mag dansen Op melodieën In fantasieën Door jou altijd Begeleid…

ritmisch gebonden aan muzikale wetten de basis basgeluiden gedwongen door de snaredrum te volgen naar het eind snikkend de geblazen C-harmonica als een wispelturig kind eigenwijzig huppelend over de notenbalk van een golvende blues tranend kijk ik door het diffuse licht naar het stille publiek... wiegend en ogendicht genietend....als mijn gitaar…

Zacht bloeien de snaren in kleur Iedere klank een eigen lied Temperament dwingend als geur Stampend snakkend naar adem Als een arend spiedend vanuit de hoogte Snijdt de eenzame klank door het hout Danst en wiegt als dons op het water Spiegeling van smaragd in goud Timbre, kracht, gevoel, melancholie Snikkend, helend, in passie gebracht…

Ik til ze op mijn schoot en span haar snaren tot ze kreunt en trilt zoals ik wil dan  streel ik haar strak  gepolijste lendenen Ik  verstevig mijn greep en ontlok akkoorden vanuit de donkerte van haar buik tot heel de kamer  is vervuld van haar geluid dan pas demp ik haar snaren    …

Het gebeurt eindelijk in een droom muziek schildert zich in aardse tonen je dwaalt langs gespannen snaren een oude gitaar ligt in jouw handen afscheidslied klinkt in de nacht gevoelig breekbaar zoals liefde sombere gedachten overmeesteren ons rivieren vervoeren verlangen wij zijn onze stemmingen niet kwijtgeraakt volgen steeds…

in een vlucht vol fantasieën rees ik gewichtloos boven mijn lichaam uit ik zweefde alsof ik in een extase leefde kronkelend, naakt begaf ik mij op een groene maagdelijke weide tussen vonkelende sterren baadde ik gewillig in exotische hittegolven gepassioneerd en vurig taste ik toe…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Voor Gary Moore hij was de schilder van zijn dagboek elke dag heeft hij geverfd maar hij schilderde met noten omdat muziek toch nooit bederft doopte zijn gitaar in liefde en met dagelijks een grote haal schilderde hij de wereld een stukje leuker voor ons allemaal…

Met hart en ziel zich verbinden aan de gevoelige snaren die ik met heel veel liefde en plezier zal aanslaan, complete overgave van lichaam meewiegend met uit alle hoeken afkomstige tinten en tonen Wat is het heerlijk zweven op klanken van ritme en rust: de stem van een gitaar.…

Voeten geaard Opzwepende klanken Armen wild zwaaiend De kaken ontspannen Ogen gesloten De angst om te vallen Wankelende benen Steeds weer de controle Fases van trance Het ontstaan van extase De muziek stopt Als een beest ga ik neer Mijn schokkende lichaam Het totale genieten…

Onder elke steen hier ligt begraven een schaduw van extase omgetrapte zerken deze tegels waarover horden gedachteloos slenteren zonder te weten dat jij ooit hier liep de stenen ze zwijgen erover als ik.…

sterren voortdurend fladderend en dansend op een bries, schijnend en twinkelend op hun weg, uitstrekkend in een onbereikbare lijn langs de kust zag ik tienduizenden in een glans hun hoofden tossend in een plezierige dans golven voortdurend ruisend en wiegend in zaligheid glinsterend en spelend op het zand omhelzend in een oneindige stilte…

Licht zonder duisternis blijde herinnering spirituele schoonheid perfect uitstralende zuiverheid zonnedruppels schoonheid en kunst groei schoonheid in collectieve eenvoud de toekomst nieuwe creatie geduld in gevoel vreugdevolheid zinsvervoering in stilte.…

het duister wekt verbeelding tekent een schaduw die zich schroomvallig en teder rondom mij beweegt zo zacht spelend bezit van mij neemt dat ik in zoete extase het leven verder zweef…

‘k Heb u lief, zo lief, mijn lief Met al mijn ledematen U te kussen, strelen, tasten Is wat ik maar niet kan laten Al uw glooien, al uw plooien uw spelonken heb ik verkend Niets is vreemd meer, onbevlekt Van top tot teen zijt gij gekend Gij slaagt erin mij frank en vrij Extatisch te vervoeren Uw beetjes, kreetjes oh mijn lief Kunnen mij…

Thee lonkt in het glas... eindeloze verkwikking laat me sidderen.…

Met jou rond de wereld jij bent zo begeerlijk Je lichaam zo krachtig je karakter zo prachtig Je figuur zo sierlijk je kracht zo dierlijk Met jou ben ik veilig daar je pakt je gitaar en zingt een prachtig lied en je ziet Deze woorden raaken mij van binnen kippevel en hierom zal ik je beminnen Alls je jouw lied weer zingt…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…