Alle inzendingen over glimlach OR leven OR leugen

Wat voor een leugen dan? vraag jij je af, ’t is eigenlijk maar een kleine leugen, dat mij veel hartzeer gaf. Maar een leugen in je kleinste woord, zet mij enorm aan het denken, wat valt er van je grootste woord dan te geloven, als je me bij het kleine al laat bedenken.…

Ergens diep van binnen een snik een waterval van tranen die zich voordoet als een lach Ergens in je hoofd een stilte een oorverdovend geluid dat zich voordoet als een lach Ergens in je hart een gevoel overvol met leegte dat zich voordoet als een lach Een lach geïnspireerd door de leugen...…

De leugen kan traag zijn moe niet vooruit te branden, kan dik zijn kortademig amechtig of zelfs dood -op sterven na- maar als het om de waarheid gaat dan springt zij op en begínt toch te rennen...…

jou ontkennen is de warmste leugen je bent me zo genegen dat elke neen als een vonkje in de aderen schiet gebrandmerkt smeulend en weer opgerakeld zo is het elke dag en in de nachten word je aangewakkerd jou ontkennen is mijn laatste leugen de langstlevende - ik wil geen surrogaat - jij blijft mijn vurig lied…

taille heen vanuit de rode streek keek ik gefixeerd naar jou je welige decolleté ontging mij niet evenals de gewillige blik in jouw ogen de manier waarop je heupen naar mij toe bewogen toen jij mij nog een glas whisky inschonk ik als blok tussen je benen viel oh god, ik wou zo graag geloven ik nam jou tot mij, mijn leugen…

de martelgang langs witte messen in een eerlijke ochtendlucht roept koude woorden op doet nachten vertrappen het lichtpunt van de reclame fladdert langs de gevels de zwijgend volle straten in oproerpolitie tot de tanden gewapend de paranoia-eters kouwen de woorden uit gevulde plasticzakken tot de rand vullen hun muilen met leugens voor…

ik hoef niet eens te vragen als ik een antwoord wil weten want ik weet dat de waarheid een leugen is.…

Die van een onvervalste leugen.…

Ik hou het kort dat valse diep bespoelen Ze houdt ze laag die kitcherige ingetogenheid Ik hou het hoog dat pijnlijk vaag vermoeden Ze perst het uit dat triest geronnen spijt…

stap niet af niet zolang het niet meer klopt tot de strop ons onthoofd tot jij niet meer geloofd loop verder tot die kloof val dieper in jezelf toe maar, geloof. maar, lief geloven in alles en nog verder als dit is pit nog verder als een woordenboek dit is geen koek maar poèzie zoals wij ooit keken vanaf de toren van goud naar…

O, jou goudgespoorde leugen, Waarom rijd je in zo’n vaart Op een ezel langs de wegen, Waarom niet als een held te paard? Je schijnt zo gerust, Zo zegebewust; Leugen, pas op, ‘k Zie een paard in galop; Een dappere ridder met open vizier Zwaait boven je hoofd reeds zijn vorstelijk banier!…

En net wanneer je denkt dat je er bent is waarheid een brug te lang in engte van jouw leegte droefheid van jouw eenzaamheid want ze hebben weer gelogen en de leugen was een leugen kom je weer terug van omzwervingen genezen staan ze weer voor je om werkelijkheid te onderwijzen maar je hebt weer geen bewijzen er zwemt onschuld in…

de leugen is zo snel en krachtig de waarheid volgt op afstand echter lang niet zo machtig de leugen heeft miljoenen vermoord en toch toch wordt de waarheid vaak aarzelend aangehoord maar dat was ooit dat was toen en de leugen die kan dat nu toch niet meer doen maar ook al achterhaald de waarheid haar in deze tijd met steeds…

Als je zelf niet meer weet waar jij voor vecht Als je zelf niet meer weet dat jij Hoe zit het dan met die leugen Dat jij beter was dan hen Je niet verlaagde tot dezelfde onbenulligheden Hoe zit het dan? Alles davert, zwart Links rechts, wat huh?…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Het leven is een leugen, een wereld van toneel als een kleed wikkelt het zich om me heen verstrikt en bang zit ik gevangen gevangen op de wereld gevangen in mijn lichaam ik ben zo moe in mijn hoofd en in mijn lichaam ik wil praten, maar ben bang steeds dieper zak ik weg de bodem van de put is in zicht ik zit vast en kom er niet meer uit…

Mijn arbeid verbruid door twee lijding*-gevende clowns In mijn hoofd zijn zij al- lang overleden In wit en in rood grote flapschoenen Zij waren slechts clowns, en nu zijn zij.... * * * * * * * * * * * * * * * * * Door heuvels van thee reden wij toen Beijing binnen Rijkelijk gevloeide vodka met veel brood Plots vervangen door heerlijke…

er slaapt een leugen in jouw hoofd hij laat zich niet tot waarheid wekken ik schud en roep word wakker nu kom spreek eens klare taal maar jij droomt verder en verwacht dat jouw verzinsel de eindstreep haalt…

Een glimlach van jou Maakt mijn hele dag weer goed. Een kus op mijn lippen maakt me weer blij, ’t Is hoe je het doet. Het vertrouwen dat je schenkt, De omhelzing die je geeft, Hoe je me vasthoudt als ik je nodig heb, Hoe je in het moment leeft.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

De nieuwslezer brengt monotoon Het nieuws elke dag, doodgewoon Hoe anders zou het zijn wanneer Hij zijn gevoel mee liet spreken Zo van: verdomme weer geen zon Verdomme weer een misdaad Verdomme weer een kind zoek Verdomme weer.... Maar; de nieuwslezer brengt het nieuws monotoon Elke dag, heel monotoon Misschien maar beter ook!…

Mannen die spraken met mooie woorden Waarheid of Leugen in toen verre oorden! Een moord gepleegd met veel geweld Het Vrije-, maar harde Woord ligt uitgeteld Hopelijk met dit effect: Over en weer een Diep Respect! Respect voor het leven en elkaar Over en weer. Luister er naar Ieder een wereld?…

De vlek van de pen Gesticht in ‘t zwart Met de leugen in de wind Overtuiging vanuit het hart Schreeuwen zal de leugen Uit de passage van ‘t boek De wind laait op De letters vormen ’t aanzoek Driftig schrijft de pen door Met zwart over het wit De inkt droogt op Met de leugen, geen exit Volgeschreven vol overgave De leugen een souvenir…

Laatst ontdekte ik een leugen In mijn werkgeheugen. Ik wist niet wat ik zag, Kon niet zien waar het aan lag, Ik kon me er ook niet op verheugen. De ontdekking van die leugen Zal mij nog lang heugen.…

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

Jouw glimlach is werelds Jouw glimlach is schoon Jouw glimlach is hemels Jouw glimlach op een troon Jouw glimlach geeft reden om te leven Jouw glimlach om door te gaan tot later Jouw glimlach zal altijd blijven bestaan Want ik bewaar hem op sterk water…

De leugen presenteerde haar waarheid in de leugen. Het verraad en de waarheid kwamen toch wel uit. Niets was zo verderfelijk verraderlijk als haar vroom bedrog. De leugen bedroog zichzelf, door aan te nemen haar leugenachtige waarheid in stand te kunnen houden... .…

Ik huil totdat je brandt totdat je leert totdat je vecht totdat je gelooft dat je leven zin heeft Totdat je geeft totdat je verliest totdat je drie keer je leven leeft Totdat de waarheid een leugen wordt Historie de toekomst wordt…

De geboren leugenaar Heeft vaak zijn leugen klaar. Maar erger dan de mensen die liegen Zijn zij die ons bewust bedriegen, Die vertellen de halve waarheid maar. Maar om een leugen te vertellen Moet je wel de waarheid vast kunnen stellen.…

Ik wieg je op de dans van de wind en voel het spel van niet te vatten zuchten , terwijl een geroofde kus de holte van mijn navel vult, en geheugen zonder glimlach in één ademtocht als een leugen mijn huid voorbij wandelt. Ik sla mijn armen om je heen en ook het winterdeken.…