16449 resultaten.
De wilde wingerd
poëzie
4.0 met 1 stemmen 383 Een krank en schamel hout,
Het minste van het woud,
Door iedre wind geslingerd,
Reikte ik mijn ranken uit,
Weerstaan, maar nooit gestuit,
Een dorre wilde wingerd.
Geen mens die naar mij zag.
Al waar ik kroop of lag,
Mijn groen ging alles dekken.
Tot in dit woest revier
De goede hovenier
Mij wijs kwam stekken!
Hij plantte me in zijn tuin…
Chocolade
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 260 Ik heb zelfs lampen van chocolade,
al zul je begrijpen dat ik daar
geen gloeilampen in heb gedaan.
Ik eet alleen nog maar dikke repen
chocolade en ik zit te wachten op
het beloofde, positieve effect.
Natuurlijk drink ik ook liters
chocolademelk met slagroom.…
In de tuin
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.283 Gelderse rozen met hun koele
Ballen lichten de hemel toe.
Seringen waaien paarse zoele
Geurige schaduwen, gril en moe.
Aan tengre boompjes, haast nog schuil,
De witte zuiverheid der rozen;
Midden in hun half open tuil
Besluiten zij hun schuchter blozen.…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Gedachten jagen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 165 Als onweerswolken
Vol donder en bliksem,
Dreigend zwart getooid met
Verraderlijk zilveren rand,
Jagen oncontroleerbare
Gedachten door mijn brein -
Ze gaan er met mijzelf vandoor,
Zonder dat ik ook maar een moment
Boven mezelf word uitgetild -
Gedachten jagen,
Gedachten jagen,
En laten mij dingen doen
Die ik van mijn leven…
Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Het is de nacht
die luister geeft
aan het gefluister
wat zacht
wijkt naar ruimte
en zwicht
voor de druk
van het ochtendlicht…
La morte-saison 1
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 274 verveling
neen, mijn muze is
door derden verleid
waarom vertel ik
u dat zo uitvoerig
omdat dit de
bestaande leegte uitdijt
daar mijn aard
neigt naar complexiteit
zoekt hij troost in
het dichterlijke moeras
normaal toch bron
van inspiratie uit bezorgdheid
thans helpt alleen koffie mij
in deze vermaledijde tijd
en hoop dat de senseo…
Morgenster
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Als een bijzondere gloeilamp heb ik haar brandend
licht en aanhoudende warmte veilig opgeborgen in het hart
terwijl haar aantrekkelijke ogen vol heldere kleuren hevigheid en
kracht uitstralen tegelijkertijd inspiraties en verlangens zullen opwekken.…
ode aan het toiletpapier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 terwijl ik in het kleinste kamertje
deels ontbloot de troon bestijg
spoken in geest en gedachten
over het leven de vele vragen
waar ik mij over bezinnen moet
de grote net als de kleine dingen
die ons in het leven zorgen baren
wat bijvoorbeeld is de allerbeste
de mooiste uitvinding ooit gedaan
was dat de gloeilamp als lichtbron
of eerder…
't lievertje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 164 kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Wolken schuiven langzaam.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 120 Daar waar de lucht hemelsblauw kleurde,
de bloemen hun geur afgaven als bezwangerde lucht
schuiven donkere wolken langzaam maar zeker
over de stad.
Maar gisteren, scheen de zon, zoemden de bijen
geurden de bloemen, dat WAS, NU is het donker,
zie jij het ook?…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 4 stemmen 551 Iedre morgen na het nachtlijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 761 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
[ Moeilijke vragen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Moeilijke vragen
zijn niet leuk, je stelt ze niet –
aan jezelf, of wel?…
Gedichtenhemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 Als er een hemel is
waar zielen vertoeven
na de dood of misschien
ook ver van hun lichaam
kan dat alleen maar de poëzie zijn
de ontmoetingsplaats
van levende zielen
met oude zielen
wier pijn niet meer hier
en nu bestaat maar
als evenbeeldig…
Alleen, niet alleen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Ik preek niet, ik ga mijn eigen weg
Niet echt, want waar ik ga is al een weg
Ik preek niet, ik heb gemengde gevoelens
over wat ik weet. Ik ben niet bijziend
Ik preek niet, ik werp ankers uit, duizenden
boeien overal in zee voor wie rusten wil
in vertrouwde woorden
en samen mens wil zijn
Blij, dan samen gelukkig
Verdrietig, dan samen verdrietig…
Facetten en face
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Jouw foto aftastend, wie je was
is mijn fantasie, er is geen contact
met jou in dat bloemenveld bij Merano
Je keek mij vragend aan
op dat ogenblik, op deze foto
van mijn en jouw gedachten
sindsdien tijdloos
ingevroren op de rand
van een zwarte eeuwigheid
Ook mezelf aftastend
in de spiegel, zie ik wie ik lijk
te zijn en niet wie ik wil…
Jij zegt de woorden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Papa, jij weet waar het pijn doet
ook al was je er niet bij
Jij vraagt altijd precies
naar iets belangrijks dat
anderen niet hebben gemist
in mijn verhaal, een terzijde
van het pad, een diepte
waar ik omheen vertelde
gevoelens die ik mijd
omdat ze jeuken in mijn hoofd
en littekens die ik bedekt houd
Jij begrijpt het allemaal
al voor…
Pop-up
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De machinist schrikt, en ik
ben niet mezelf, mijn duim
drukt op de rails
Het is een van de triljarden
tijdelijke toestanden
van mijn bewustzijn
waarin alles mag en kan
in de kindertijd
van het heelal
Geen jij of ik
hoe echt is dat?
Een groene deur
is ook maar kunst, gemaakt
van een stuk boom, tentoongesteld
in pop-up museum aarde…
Wolkendek.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 De lucht die betrekt.
Er verschijnt een grijs wolkendek.
De zon houdt zich schuil.…
[ Uit het hart schrijven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Uit het hart schrijven
luistert nauw, elk spontaan woord --
kan een misser zijn.…
Liedjes zonder woorden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 Waar zijn de dichters
die zich wijden aan muziek
aan de liedjes die te goed zijn
voor de tekst bij de melodie
zodat niets afbreuk doet
aan de klank van de gevoelens?
Liedjes zonder simpele wensen
Liedjes zonder grootspraak
En geen gemeenplaatsen op rijm
Alleen tederheid en blijdschap
bij mijn boosheid en angst
mijn weemoed en verlangen…
Als bestonden ze niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 Vaal het late voorjaarslicht
Dat zonder verd're gedachten
Plotsklaps van kleur verschiet
In uitbundige zomerzon -
Waarin alle pijn en verdriet
Onzichtbaar versmelten
Als bestonden ze niet…
Speenkruid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Speenkruid,
mijn grondzon,
grondtoon,
lied voor een lente
die nog komen moet,
moed
na de winter,
groet
aan het leven.
‘Houdt vol, de zon
is aan de terugreis begonnen’;
wat kan ik anders zeggen?…
Licht uit licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 692 Dit omgekeerde schip
dit ruim dit rompgeval
is ruim en licht
Dit omgekeerde schip
dit ruim dit rompgeval
is ruim en licht
en licht uit licht valt hier
door alle glazen heen
Licht uit licht valt hier
door alle glazen heen
over stenen
over namen die gebroken
en vergeten zijn
Over stenen
over namen die gebroken
en vergeten zijn…
licht als het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 977 zonder woorden
gisteren nog luidkeels zwijgend
innerlijk schreiend
mijn rusteloze ik
in jou zoekend
vind ‘k mij vandaag
heel simpel zo
op deze dag
zwevend licht.…
licht uit licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 215 het strand nog onbetreden na het sneeuwen
is melk en grijs van mist en stille meeuwen
hoe steels belijdt het licht aanwezigheid
het soevereine licht uit licht der eeuwen…
Kunstlicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 178 Het zou ons natuurlijke slaapritme goed doen
zeggen de natuurwetten en de cultuurcritici
zeg ik
want tegenwoordig lijkt iedereen te lijden aan burn-out
achterstallige slaap en chronische vermoeidheid
teveel prikkels
teveel eisen
teveel stress
en dat allemaal vanwege die gloeilamp van Philips
die ooit onwetend symbool stond voor vooruitgang…
VERLICHT
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 31 Maar echt licht
in een gedicht
komt alleen van de zon.…
Wie wil ik zijn?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Gestruikeld ben ik
Al zo vaak over mijn
Uiteenlopende gevoel
Van ik - wie is wie
In dit ene mensenkind
Vraag ik aan hen
Die in mij wonen -
Pasen geeft me de keus:
Wil ik Martha of
Toch liever Maria zijn?
Wil ik met mensenogen
Oordelen over de taken
Die alleen door mij
En niet door de ander
Worden verricht,
Of is het voldoende…