Alle inzendingen over gluren OR ziel

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren, helaas kan ik slechts naar buiten gluren. Maar morgen weer een dag... in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…

Dat is waar ik graag naar gluur!…

De internationale kranten kwijlen De Hollandse minister president Dat is nog eens een voorbeeld, wat een vent Staat zelf gemorste koffie op te dweilen Maar zonder de tv die mee komt gluren Zou Rutte’s show beslist niet zo lang duren.…

Gras... en voorbij het grazen lig ik bij mijn vier poten mijn ogen te verbazen, omdat ik nu weer evengrote monden vol eet zonder te lopen, terwijl ik straks nog liep te eten, ik ben het zeker weer vergeten wat voor een dier ik ben - de sloten kaatsen mijn beeld wanneer ik drink, dan kijk ik naar mijn kop, en denk: hoe komt…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

als het donker verdwijnt Geritsel in het wilgenbos uilen huilen overal glinstering in de ogen van de vos dauw breekt de lichtinval Gejoel van massa-mensen visoenen uit oude boeken dat ze dit verwensen - de menselijkheid vervloeken Stilte in de kelder vocht druipt van de muren toch gaat de illusie verder in de fantasie van zij die gluren…

Dat zou ik niet durven te beweren Ze eten pas of al om kwart over vier volgens mij een snelle ongezonde hap en die zoon van hun is vast een dronkelap ik zag ‘m laatst lopen met een volle krat bier Ik vind mijn lange gordijnen wel plezierig en heb ze sinds hun komst dagelijks dicht dan zit ik niet zo openlijk in het zicht mijn buren gluren…

In den oude schuttingh zit Enen bijzonder nauwen spleet Als ik daar doorhenen schouw Krijg ik het alzo heet Maar wat ik zie en wat ik wel Maar jij niet weet Blijft liever achter mijne lippen Liever blijve ik discreet Maar och, och! Die dingen daar Achter den nauwen spleet…

Aan de overzijde van mijn gracht Wonen sinds kort nieuwe buren Een stel met een bijzondere hobby ‘s Nachts staan ze stiekem te gluren Samen sluipen ze door de huiskamer Lijken geheimzinnig intiem te praten Zoenen elkaar…kijken opgewonden En ik hou ze nauwlettend in de gaten De luxaflex gaat nu verder omhoog En ik zie twee grote statieven…

Zo schalks van opzij, bekijk ik je het liefst. Ogen knikkebollen langzaam, open en weer dicht. Levenslucht deint borsten, stelt gerust. Alleen maar jij, in vrije vorm, en hoe je daar van binnen van mij aan het houden bent. Elk klein detail van boven tot onder, mij zo bekend.…

Verdort zijn ziel, omdat zij dood loopt; achter Haar zonnebril wordt niemand vertrouwd.…

Agrarisch Brabant geeft een prachtig beeld van noeste arbeid: lange, grote schuren en ieder weet, ook zonder te gaan gluren: Hier wordt geheid iets illegaals geteeld Dit dóórvertellen is een roomse zonde Dan wordt de privacy ineens geschonden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zo gluur ik en word begluurd door de meisjes die de wereld in handen hebben en zeker niet laten glippen.…

Opnieuw komt een schandaal zo lang nadien Tevoorschijn uit de dikke kloostermuren Hoe velen hebben vroeger niet staan gluren En zeggen nu: ‘Ik heb nooit wat gezien’ Eerst kwam Gods woord de kinderen verdoven En daarna moesten ze er aan geloven…

Uitnodigend voor wie er wilde gluren. Ik wou net rustig het tableau verkennen, toen plots hun doberman eraan kwam rennen.…

Vandaag waarlijk veel gras gevreten Heden zo spijtig, wel een must. Men mag alles slikken en bovenop nog pikken Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse. Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor. Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds Bruto…

Pijn kan vaak helend werken, slechts amper te bemerken Verwerking hoeft al is het zo beenhard. Wat zo fel opgekropt heb is van geduurende jaren Kan ik alleen laten varen. Niet sofort er de brui aan te geven, zou erg dom zijn. Jullie halen me steeds weer boven water, theater? Denk ik niet... ik kan steeds een verstandje meer gebruiken, mee…

Geert Wilders blijkt een fan van Donald Duck En naar Kim Holland mag hij ook graag gluren Hij volgt op Twitter al hun avonturen Op een geheim account: 'Maar what the fuck In Duckstad kan ik al mijn zorgen kwijt En nergens vreemde eenden in de bijt!'…

lig niet zo te gluren kijk mij niet zo aan oh wat lijk je mij toch heerlijk kan de verleiding niet weerstaan de kleur van liefde is degene die jij draagt verleidt mij schaamteloos zo heerlijk ongevraagd geef me aan je over kom ik langzaam dichterbij kan je geur al ruiken jij overheerlijk verse aardbei…

'k zag een vogel op een tak gulzig gluren naar een slak die mijn zonnebloem met grote slokken vlug naar binnen wilde schrokken op de muur wachtte de kat tot de vogel gegeten had overviel hem dan pardoes met de lenigheid van een poes of hoe ieder wezen door te eten bijdraagt tot de voedselketen…

Wat jou als kind Werd aangedaan was Onomkeerbaar, lichaam En geest beschadigd voor altijd - Je hebt er niet aan meegewerkt Maar moest het ondergaan Op straffe van nog veel Ergere dingen - Volwassen ben je nu, Door je pijnlijke vijanden Niet meer belaagd, Niet meer dagelijks vernederd, En ben jij het die belast Met het verleden…

Goed en degelijk, Dat behoort het nieuws Te zijn in een doorsnee krant - Roggebrood in plaats van Luxe pistoletjes, dat wil dit land: De tierlantijnen laten we wel over Aan tijdschriften en weekbladen, Waarin je maar naar het Gewone nieuws moet raden…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

ik droom de wereld achteruit in de hoogste versnelling wil pas weer ontwaken in het perspectief van gisteren ondertussen geef ik me over aan Orpheus die me uit de droom helpt in zijn armen gluur ik beschermd onder de nacht door naar de dag die ongeduldig wacht het donker in te halen verlicht koester ik de warmte van vandaag…

Wanneer we leven in goede tijden Waarin we gelukkig zijn Is het nauwelijks te vermijden Dat ons plotseling de angst overvalt Gelijk een man zonder ballen En een vrouw zonder kut Geluk kan nooit lang duren Wanneer wij in de spiegel gluren Zonder enig nut…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…