Alle inzendingen over gokken OR dobbelstenen OR poker

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

De dagen zijn mild tegen de avond hoor ik in de hazelaar licht en schaduw pokeren om de allerblondste noot…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

nooit speel ik poker, bridge of klaverjas mijn schijnkaartgezicht schud ik soms uit de mouw in het spel dat leven heet…

je spel is een bevel een spin die ik bemin een vangnet dat je weeft waarin je glimlach als een kleinood beeft ludieke tover die mijn zinnen streelt sluwe speler die mijn ogen steelt.…

kniediep in drijfzand haak ik naar de steiger van jouw enkel je verdunt het helend zaad van venkel in water blus de schilfers op mijn lip zalf de kloven in mijn strot stip mijn fouten met vetrood aan de dennenhouten mast van ons zeilschip splijt door de schicht, het twistziek tumult een ontlading die wortelt in wervels van lood de jichtknobbel…

Hoe wreed is het lot: mannen zijn dobbelstenen voor heel veel vrouwen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Het is tijd voor open spel, mijn liefste. De kaarten op de tafel. Ik heb er twee: mijzelf en wat ik schrijf. Ze zijn van weinig waarde, om niet te zeggen van geen tel. De hand van jou is rijker: je lijf is nog het minste, al is het lang niet mis. Maar ook illusies heb je nog, en hoop. Jij hebt alles wat er is. Toch ben ik soms al op…

Strooit dromen als dubbeltjes gul om zich heen Slaagt erin steeds zijn gelijk te behalen Hij fraudeert, om al zijn succes te betalen, met iedere kant van de dobbelsteen.…

In mij valt een dobbelsteen en rolt, roept een cijfer Telkens de zwarte punten net als haar prachtige pupil, mijn beeld Elk nummer is er geenéén want allen zien lijven van de dagen die kusten Verlang naar wat er tussen tongen speelt…

ik zit op een grote kantelende dobbelsteen ondeelbaar het ogenblik van vallen in de ruimte…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Hij vindt die lintjes allemaal maar nep: "Wat hep Mien Dobbelsteen wat ik niet hep?"…

Hoog tijd voor klare taal Al mijn troeven uitgespeeld Zoek ik naar wat rest De traan Nog gekluisterd in de klier En de pen die me drijft Dus moet ik wel gokken op dat ene paard Dat stampt van onmacht in zijn stal In jouw vingers is de weelde samengebald Om van jouw vel nog maar te zwijgen Alleen, het weigert mijn blos en zweet Dus heb…

Ze zijn slim en uitgestreken Paaien je in de eerste weken Zijn ze vrijgevig met drank en eten maar ze weten ja ze weten….. De sfeer begint al snel te wennen langzaam ga je de boel verkennen Je voelt je bijna een oude bekende maar pas op hier begint de ellende Lampjes flikkeren voor je ogen kelners knikken alsof ze je mogen Je leest de…

Hij geeft zich bloot bij zijn inzet op rood, deze stoere speler puur sang leeft voor de spanning van het snelle geld, neemt het geluk op de korrel, verkwanselend, puur en alleen voor eigen belang.…

slechter of beter de dobbelsteen wordt gerold door eigen ego als je bent in wat er is valt al het oordelen weg Tanka…

Noord Holland's financieel gedeputeerde durft het na zijn debacle nog te wagen bij Wouter Bos om opheldering te vragen waarom hij hém niet eerder informeerde waarschijnlijk had die schaamteloze joker ons geld dan ingezet bij potjes poker…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In Amsterdam speelt men een potje poker De inzet blijkt een dodelijke joker.…

alles kan, zei de piloot, maar het blijft een gok…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…