168 resultaten.
Mijn Mei
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 252 tegen te houden
een tijd die niets dan
onheil lijkt te beloven
deze mei is zonneklaar
het einde van die van mij
moet ik u voorlopig onthouden
niemand kent tegenwoordig nog
het verschil tussen het wel en niet waar
en wat of wie we iets kunnen toevertrouwen
mijn mei is slechts een
bescheiden waarschuwend verhaal
geen epos – zoals dat van Gorter…
Tennis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Je trekt een broekje aan en slaat je slag
Na elke zege hijsen ze de vlag
Veelzijdig en geëerd als Herman Gorter
Echt iedere beslissing wordt betwist
Je hoort: De bal is ín! De bal is úít!…
Als je gelukkig wilt zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 Vaak door velen
Over het hoofd
Gezien - met
Maar een enkel
Doel in dit leven:
Zo veel status
Verwerven dat
Iedereen naar je
Opkijkt - zo rijk
Als jij is er in je
Je gedachten geen een -
Geld vergoedt
Veel, maar beslist
Niet alles - als
Je gelukkig wilt zijn
Moet je ook kunnen
Verliezen, want
Zonder donker geen licht…
LEESZAAL
gedicht
3.0 met 61 stemmen 37.058 Ik loop met stapels boeken rond te sjouwen
en plak een etiket op Gorters Mei.
Och, als nu juffrouw Jansen eens ging trouwen,
dan kwam er eindlijk eens een plaatsje vrij.
Ik ben het niet alleen, die staat te wachten
en achter me staat nog een hele rij.…
IK wilde ik kon u iets geven
poëzie
3.0 met 44 stemmen 4.589 IK wilde ik kon u iets geven
tot troost diep in uw leven,
maar ik heb woorden alleen,
namen, en dingen geen.
Maar o alzegenend licht,
witheerlijk, witgespreid licht,
daal op haar en laat haar nooit zijn
zonder uw zalige schijn.
Zij is zo stil en zo zacht
als gij en niet onverwacht
zijt ge voor haar -- zó is
het water voor een…
De zon is op en 't is hier stil
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.159 De zon is op en 't is hier stil.
Alles is fijn als een schil
van iets. -…
Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.0 met 56 stemmen 6.478 Bij het denken aan de liefde
Heb ik de liefde lief,
En 't is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.…
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.879 Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, -
regenen doen de wolken om haar om.
Ze stond bleeklicht midden in somberheid,
de lichte ogen, 't blond haar daarom gespreid,
de witte handen, tranen op meen'gen tijd,
een licht arm meisje dat lichthonger…
De gonsregen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.263 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen…
Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.129 Zoals de maaiers 's avonds huiswaarts gaan,
verzadigd krachtig, in het hoog gezag
des avonds met in 't oog vierkant de dag
van licht, waardoor zij zwaaiend zijn gegaan.
Zo ga ik ook, terwijl de grote maan
kogelend voortgaat langs de stroeve dag
der nacht die 'k even koperhel òpzag,
mijn armen en mijn hoofd zijn welberaan.
Dit heb ik zó…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.407 Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
Mijn grijze tintelreine
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.826 Mijn grijze tintelreine
mijn witte strelefijne
met hoog van omhoog gezwier
van uw handekens, schier
het vlerkegezwaai van vogeltjes,
het omkomen van wiekmolentjes,
ze veren zo fraai door de lucht,
mijn oor hoort geheel geen gerucht,
en uw wangen glijden aan
en uw lippen staan saam aan
beweegloos rood
en in eens daar vlood
een…
Mei boek II [fragment]
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.454 Zoals de wolken na een winterdag
Treurende gaan, hoewel geen luchtgeklag
Gehoord wordt waar het ov'ral stil is -- dan,
Terwijl er sneeuw valt hier en ginder, kan
Ik soms een enk'le wolk blosrood zien worden.
Lachende reist die in tussen de horden
Huilende wolken -- zo waren de riffen
Van zonverlichte bergen die in effen
Glooiingen hoog liepen…
De aarde ligt in de armen van de zon
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.957 De aarde ligt in de armen van de zon
in stilte en weeld'. Het is gelijk dat uur,
waarin twee minnenden zich aan het duur
werk der liefde herinn'ren en de bron
van 't leven. Elk of hij niet anders kon,
staart naar de ander met een zacht getuur.
Zo ligt de aarde stil in het azuur,
en 't gouden bed waarin de zon haar won.
Zacht speelt de…
Blauw (vlamt de lucht)
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.717 1]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
zonder verlangen's zucht
spiegelt het, diepe stroom.
2]
Blauw vlamt de lucht,
groen bloeit veld en boom,
diep van verlangen zucht
spiegelend wit de stroom.
---------------------------
uit: Verzen (1928)…
'T is zwart en donker
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.756 'T is zwart en donker,
kamerdonker als rook,
rood kolengeflonker,
daarboven holt de klok.
Langs de wanden bleekt flauw
een plaat en nog een -
het witte is lichtlauw,
't lijkt alles lang geleen.*)
Hoor, het leven vliedt,
de klok holt, tik, tik -
zingt het jammerlied
van het ogenblik.
--------------
Uit: Verzamelde Lyriek, 1966.…
De dag gaat open ...
poëzie
3.0 met 36 stemmen 4.998 De dag gaat open als een gouden roos;
ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit,
het veld is stil, en nauwlijks één geluid
breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos.
En in mijn kamer, als een donkre doos,
waarvoor de parels hangen aan de ruit,
ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit,
en ik bij donkre wand diep peinzend poos.
Ik…
Zachtlichte lentenen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.734 Zachtlichte lentenen
mogen nu wentelen
aanwentelen,
hooglichte luchten
wolkenlichtluchten,
de lentenen -
Grote lenten met zonlichtboezems
in fonkellichte vér vallende blouses
waar hoofden zacht in liggen
donzig en ver als wolkenen,
de grijze stil-sneewige
die in wintermiddagen liggen.
Dán ogen lichtgrijzig spelen,
open, waarin…
Mei boek III [fragment]
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.525 Het was de nacht
Toen alle wolken te begraven gingen.
Ik zat waar een rivier ging en er hingen
Treurwilgen over mij, waardoor de wind
Zoet en zoel weende tranen als een kind.
Het was zó een rivier tussen twee dijken
Als uit de bergen springt en door de rijken
Van Duitsland en van Holland naar zee gaat.
Het water gonsde, als een overlaat
'…
Het gras heeft de nacht al begonnen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.171 Het gras heeft de nacht al begonnen,
de tuin is stil bezonnen.
De hemel is onbezonnen,
licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit
hangen neer stil in schoonheid,
maar de losse kastanjebladen
zijn schichtig en overladen
van wind.…
Het strand was stil en bleek
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.663 Het strand was stil en bleek
ik zat doodstil en keek
naar de blauwe rimpeling -
er was ook windgezing.
Ik wist wie naast me zat
witrokkig en ze had
roosrood het glad gezicht -
er was ook veel zonlicht.…
Gij staat zo heel, heel stil
poëzie
4.0 met 46 stemmen 3.384 Gij staat zo heel, heel stil
met uwe handen, ik wil
u zeggen een zo lief wat,
maar `k weet niet wat.
Uw schoudertjes zijn zo mooi,
om u is lichtgedooi,
warm, warm, warm - stil omhangen
van warmte, ik doe verlangen.
Uw ogen zijn zo blauw
als klaar water - ik wou
dat ik eens even u kon zijn,
maar `t kan niet, ik blijf van mijn.
En ik…
IK zat toen heel stil te werken
poëzie
4.0 met 18 stemmen 4.193 IK zat toen heel stil te werken,
de boeken waren als zerken
voor me, ik wist wel wat
elk graf in zich had.
Mijn lijf zat daar in een kamer,
boomtakken voor het raam er
heenkropen en weer, vervelend,
met groene bladen al geelend.
Mijn oogen zagen verwonderd
naar 't buitenlicht, maar zonder 't
zelf te weten wat of
hun licht oppervlak…
Ik liep 's avonds door mijne stad
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.247 Ik liep 's avonds door mijne stad,
Het water zwartvloerig, elk huis had
zich van boven tot onder met rouw behangen,
dat was zo mijn verlangen.
En voor alle ramen zaten
mijn onderdanen naar me te zien,
ze hadden het donker gelaten
om me te beter te kunnen zien.
En midden op een plein
wou ik alleen zijn,
ik heb mijn herauten verzonden…
DE zon. De wereld is goud en geel
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.725 DE zon. De wereld is goud en geel
en alle zonnestralen komen heel
de stille lucht door als engelen.
Haar voetjes hangen te bengelen,
meisjesmondjes blazen gouden fluitjes,
gelipte mondjes lachen goudgeluidjes,
lachmuntjes kletterend op dit marmer,
ik zit en warm m' er.
Kijk ze nu lopen wendend om me heen,
't lijkt wel een herfst…
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.0 met 27 stemmen 4.658 Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.
Ik kan staren en al uw licht vergaren,
ik kan liggen neder, 'n geblazen veder,
hijgend,…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.0 met 41 stemmen 3.704 Ik lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil -
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht gouden as — schaarse
leli'n lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
De lente komt van ver, ik hoor hem komen
poëzie
3.0 met 37 stemmen 7.216 De lente komt van ver, ik hoor hem komen
en de bomen horen, de hoge trilbomen,
en de hoge luchten, de hemelluchten,
de tintellichtluchten, de blauwenwitluchten,
trilluchten.
O ik hoor haar komen,
o ik voel haar komen,
en ik ben zo bang
want dit is het siddrend verlang
wat nu gaat breken -
o de lente komt, ik hoor hem komen,
hoor de…
Terwijl de aarde om het zonlicht gaat
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.699 Terwijl de aarde om het zonlicht gaat,
terwijl de bossen stralende energie
van de zon drinken, terwijl ieder wie
leeft, de lucht gebruikt, alles brandend staat.
Terwijl de aarde tellekens beslaat
met damp, haar zee geeft wolke' aan haar gelaat,
terwijl de aarde aldoor voorwaarts vliegt,
en als een slinger om de zonne wiegt -
stijgt midden…
De stille weg
poëzie
3.0 met 70 stemmen 4.747 De stille weg
de maannachtlichte weg -
de bomen
de zo stil oudgeworden bomen -
het water
het zachtbespannen tevreeë water.
En daar achter in 't ver de neergezonken hemel
met 't sterrengefemel.…