De zondvloed van zijn tijd nog in gedachten
Houdt hij zijn schaalmodel vertederd vast
De held van ark en wateroverlast
Om wie de mensen ooit misprijzend lachten
Terwijl zijn zonen dieren binnenbrachten
Hanteerde hij nog driftig pek en kwast
Ik ben hier bij geschiedenis te gast
Hoor weer het beitelen van arbeidskrachten
De hemel in willend…
Kristallen klanken vlammen
door een toren van Gotiek
bij elke piek.
Ze priemen door mijn schedeldak
en walsen door de kamers van mijn hart
met jubelende golven
naar de oevers van mijn ziel.
Jouw tinkelende lusterbelletjes
klinken en dansen in het rond
en landen op het zachte mos
in mijn hoofd.…
een onophoudelijk stijgen
van hemelse lijnen
naar wolken en oneindigheid
het kleurenspel van de zon
door edelstenen vensters
verstilt het grijze hart
van de mystieke reus
eens onstaan in verre eeuwen
en hemelhoog staande gebleven
in de helse vuren van deze tijd…
Ik zocht de gids in Parijs,
kwam Voznesenski tegen
in grijze mantel van gotiek
de heilige van Notre Dame
Johannes de Doper, iemand zei
maar ik wist het. Andrei,
hield zijn eigen hoofd in de hand
en heldere woorden schonk
met zijn grote antimond:
Ave verlorene!…
In het binnenhofke van de HospederÃa
del Real Monasterio zingt een bloemke lof,
in fluwelig edelpaars, exotisch tropisch
dat het hart verwarmt; gotiek versiert de torens.
Ik zit op een bankske. De koekoek roept.
Statig leidt de trap, de treden zakken naar beneden.…
Zo dicht bij elkaar
Met het stadhuis om de hoek
Dat een huwelijkssluiting
Onontkoombaar is
Honderden uitgelaten scholieren
Verstillen tot bruidskinderen
Witjes daalt confetti neer op bagage
En gotiek, als we de trappen nemen
Naar het portaal waar het geestelijke wacht
Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket
Van altijdgroene naalden…
Het is de 112 meter hoge Domtoren die dan
niet alleen visueel het stadsbeeld domineert
in Gotiek, maar die met gevoel voor traditie
stemming weet te geven aan wat leeft bij het
Utrechtse publiek.…