Alle inzendingen over grasveld

Kleuren op tilt -als een dans in een feestjurk, jacht op de liefde door levensblij kind - vallen na werveling neer op het grasveld, juist op de plek waar het spel net begon. De regen plenst, maakt eind aan ’t dolle feest, verzopen baljurk rest als lege luchtballon.…

edel paard je laatste missie was een en al droevigheid een woedende mensenmassa dit ten spijt jij bent nu een echte politieheld nu vast op reis naar een eeuwig helder groen grasveld jouw begeleidster is enorm verdrietig maar weet jij was haar trouwe vriend leef vreedzaam verder wetend dat wij dierenvrienden vinden…

toen ik uit onschuld bestond liep ik soms het paradijs in en uit voor me lag het grasveld oneindig groot en aan de overkant dat ongekende verre vreemde land hollend wilde ik daar naar toe na lange tijd bereikte ik het vreemde oord in de verre verte zag ik de kinderen ze waren zo klein ineens net als hun stemmen mijn duizelend hoofd…

Eens op een dag zal ik een nieuw landschap voor je weven met een vruchtbare schone grond met weidevogel en insecten Rivieren zullen door mijn handen gaan Wij zullen lopen lachend over een grasveld met duizenden bloemen Ik die opzoek ben naar de witte vlinder uit mijn jeugd in een landschap van containers en tegen muren staar…

Daar kan ik linksom gaan, of rechts, een grasveld oversteken, zomaar ergens afslaan, langs het bord: "Verboden te betreden". Nog liever ga ik onbegane wegen, zwervend zoeken naar mijn pad, Vantevoren niet kunnen weten, Onzekerheid bij elke stap. Maar ik moet mijn vaders tuinpad gaan: begin en eind van mijn bestaan.…

In het droombos lopen beren los en gaan konijnen uit hun bol maar jij droomt nog en hunkert vaker in de tijd van slapeloos verlangen op het grasveld in het middenland staan drie eiken, hoge kruinen als in een droom geraakt door de maan er is een toverwoord op deze plek beland, in een gesprek met alle uilen vlieg je daar weg als een…

Of anderzijds, het was al dagen Dat wij het diertje niet meer zagen Dat vrolijk over 't grasveld liep Als ieder ander dier al sliep. Een egeltje? Maar dit is wat er over blijft En waar een dichter over schrijft: Tussen verdorde blaren En takjes die eens twijgen waren: Een schedeltje.…

De dwaalsporen van de giraffe staan hier in het achterland op het grasveld wie durft er nog zijn nek uit te steken wanneer iedereen boven het maaiveld wordt onthoofd als een maagd met een mening en het doet er niet toe wat de mug over de olifant denkt als de kat van huis is dansen de luizen op tafel en neem ik je in mijn volksmond…

demonstratie waarin pistolen de stokken verdringen pistolen veranderen in machinegeweren dan komen mortieren en raketten om het vermorzelende einde in te zetten altijd is er de geur van de onomkeerbare dood de levenloze lichamen het aangezicht van een gezin nog altijd dicht bij elkaar vastgegespt in hun stoelen in de hitte op een grasveld…

je zou niet zeggen: je zou niet zeggen dat het zoveel moeite kost alleen te zijn als een zon rollende over het grasveld neem dan - vriend!- de mieren waar wonend in hun paleizen als een mens in zijn verbeelding -; wachten zij op regen en graven dan verder: het puur kristal is hen zand geworden.…

Hun kopjes zo lief, zo veel, zo wit, ‘k heb ze niet geteld, maar na een zwaai van ’t mes, lagen ze allemaal onthoofd op ’t pas gemaaide grasveld. De messen verdwenen, na hun verwoestende taak, ‘k keek het met lede ogen aan, maar ‘k wist als geen ander dat ze er binnen een paar dagen wederom staan.…

waarom zijn wij allen zo beschamend schamele schapen de buik aangevreten steeds stiller blatend gedrongen aan de grasvelden van de zelfkant schamper ziende struisvogels de haartooi geplukt de kop in het zand steeds kaler de aanblik als schriele kippen waar zijn de meutes naartoe steeds slachtend als een roedel wolven die de verdwaalde herders…

Het grasveld links, waar ik menig uurtje in de zon heb liggen dromen. De moestuin rechts, tegen de coniferenheg. Daar heb ik eigenlijk altijd een haat/liefde verhouding mee gehad.…

Begint het in mijn bast te klinken, hoed u: duizend bronzen klokken donderen mijn gram over het grasveld uit, gericht op u - onschuldige bezoeker. Brombast. Breektaal. Briesklank. Over wat aan het hier ruim tentoongestelde mij weer niet bevalt. 'Kunstenmaker? Brokkenklaas!' Het is mijn aard, dit streven naar omhulde gaafheid.…

De wind voert hier de boventoon dit jaar En onbestemde vogels kwinkeleren ’n Trimmer, honduitlaters hier en daar En soms wat ouders met een kinderschaar Die in dit weidse landschap figureren Twee eksters gaan een grasveld confisqueren De mannelijke helft van een jong paar Ligt met beleid zijn liefje in te smeren Vlakbij zie ik een ouder stel…

fatsoen en welvaart neergezegen de huizen staan erbij in vol ornaat een straatje weltevree en welgelegen bewoners ogen netjes en kordaat oneffenheden worden wijs verzwegen het perk is in een aangeharkte staat wat struikjes dragen fleurig bloem en blad een hovenier weet raad met wilde loten de beestjes heeft hij keurig doodgespoten het grasveld…

Hij nam mijn hand en voerde me als een knaap Over het grasveld naar 't begroeid priëel, Hij sprak: "Wij zijn een overbloeid geheel, Ik zie mijn hyacinten om uw slaap En rozen in uw handen en uw voeten."…

Als dor blad dwarrelden zij op uit, en sloegen weer neer in een vreugdeloos groepje oude mannen dat op een verhoogd grasveld stond.…

Het grasveld is geschoren, de einder schoon, de vijver uitgediept, geregeld onze lusten. De zwanen varen traagzaam langs de kusten, Loh'ngrins onzeker van der Jonkvrouw' woon, maar God woont hier met zijn papieren kroon, en deze rust is een volmaakt berusten.…

Ik bouw voor jou een huisje niet te groot niet te klein, zo’n huisje aan een grasveld waarin je zo fijn jezelf kan zijn Ik bouw voor jou een huisje met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming een huis voorzien van alle gemak.…

luchtig ruisend nodend tot vrolijk voortspringen zoeken naar 't oneindige een gedaanteloze wijdte verjaagt de vertrouwde wereld maakt rappe poten hangerig geeft lust weg te zinken gevangen door vertrouwde grond frisse grasdruppels wekken nooit gevoelde moed de schranspartij van klaver wacht leven tussen dichte struiken in een klein grasveld…

De medespelers hielden van zijn guitenstreken Zij lagen daarom dikwijls allemaal gestrekt (Dat had hun op het grasveld bijna nog genekt Toen zij in Lummelgeest op 0-0 bleven steken) De trainer van het stel probeerde wel te sturen ‘Zeg Remko, kerel, dit keer wil ik geen gestunt Doe alsjeblieft alleen wat jij het beste kunt Bespaar me dus die…

en de mond Zij beroeren eerst mijn vel, daarna mijn diepere gevoelens onder de opper- en lederhuid en zij vleien zich in het bottenmerg beginnen didgeridoo te spelen spontaan zonder een boodschap in hormonen, gebarentaal of tedere strelingen in lente spraak Tussen sprieten ontwikkelen zich rode tulpen, in elk grasveld…

Het geitje op 't grasveld, ginds verre de kerk, En de lucht oneindig blauw; Haar moeder haspelt aan 't open raam, En haar vader zit op 't getouw. De wiedsters in 't veld en de leeuwrik omhoog. - O, lag zij bij hen in het vlas! En zat zij te peinzen, toen vroegen zij haar, Of zij tevreden was.…

lamskoteletten, worst en zware theorieën worden gedraaid onder de grill van de zon mannen met buiken en spierwitte knieën kruisen hun pilsjes boven de rokende ton iets verderop zwaaien zwierige molens hun sla en hun rokken over het grasveld en brengt men elkaar en het water tot kokens waarna men de verschrokken tomaten ontvelt de kolen en…

Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel Met hoge toren tussen iep en eiken, Waar duizend bloemen stonden stralend geel Op 't groene grasveld in de zon te prijken.…

Het grasveld en de sloot hebben ook hun eindigheid als feit is het derhalve dat ik van tijd tot tijd mij hier graag verblijd.…

Ik kan mij ook domweg laten inspireren door de wolken, de opkomende zon de kraaien op het grasveld in mijn gedachten of door wellicht de merel en andere gevederde vrienden.…

stil blijven Knip zijn stembanden tot rafels Hoor Zwerfkatten sluipen door de tuin Loom en lager dan anders Onheilsboden in een vale vacht De prooi is al gaan vliegen Het is gebeurd In haar slaap zwaaide de zeis En sneed haar adem doormidden Sus het blaasorkest Wring een prop in de koperen kelen We dragen het sterfbed naar het grasveld…

Mijn grote liefde mag ik niet aanraken, komt zomaar langs waar de zon een vrij spel speelt met blije vogels en konijnen op een uitgestrekt lachend grasveld mijn grote liefde krijg ik niet zo ver is het park, dichtbij hier vandaan in de lucht waar muggen zoemen mijn grote liefde is de blauwe lucht die boven het grasland hangt in momenten…