Alle inzendingen over grimlacht

Beschaamd wend ik mij af Van deze plek De taal is straf Afwijzing in drek Pierlala dood als een pier Ego grimlacht, Vertrekt geen spier Ik vertrek in de nacht.…

Mijn auto heeft een au, hij kan zijn start niet vinden dat doet hem erg veel pijn, zijn startmotor is stuk. Hij staat nu heel kapot, bij ome auto-dokter twaalf maanden heeft dit jaar de dertiende liep leeg het fietsend Nieuwjaar in. Toch loop ik met een lach, nu nergens heen te razen en lekker veilig thuis dit rot-jaar uit te blazen.…

En grimlacht naar ons reeds het graf. Zinloos iedere daad zo geprezen en op het gelaat kun je de twijfel lezen. Maar moedig verzet zich menigeen tot de dag des oordeels valt en ook daad- werkelijk blijkt, het leven is slechts te leen.…

de wezens waarachter jij lenig als een aap door de bomen slingert in het zonlicht maar ook bij nacht en ontij Jij laat mij met de vragen waarop jij antwoord weet verwijst naar astrologie en andere vage zaken, knipt het wurgkoord door rond mijn nek legt ketens om mijn enkels een ijzeren bal eraan, moedigt me aan om hard te gaan lopen grimlacht…

wind rukt en trekt aan mij als lastig obstakel op zijn weg te trots te arrogant het lijkt wel of hij grimlacht als zijn kompaan regen arriveert ze spannen samen tegen mij willen mij laten vallen mij breken maar trots hou ik stand bulderend van woede wakkert wind zichzelf aan om nog harder nog gemener nog roekelozer aan mij te rukken en…

— Gij grimlacht! - O hoe zalig dan, Die slechts het minste deel daar van Naar waarde kan bevatten!…