Alle inzendingen over gsm licht op in donk

Zie de lelie op het water Dansend in de zonneschijn Uit de donk're grond gerezen Mag er in al z'n schoonheid zijn Laat hij zien - ik mag er wezen Uit de donk're grond gerezen In de diepte stil gaan groeien Laat hij zien - ik mag er wezen Staat nu rustig blij te bloeien In de diepte stil gaan groeien Geworteld in de zwarte grond Staat…

alleen in deze wereld kan donk're waanzin wonen 't is de wens van een mens de ander te honen kan donk're waanzin wonen door wat hij verder kleedt de ander te honen met pijlen scherp gesmeed door wat hij verder kleedt: de mond en eigen lippen -met pijlen scherp gesmeed- loopt hij dan nooit tegen klippen de mond en eigen lippen dansen…

het gebrek aan erkenning doet de weegschaal overhellen naar donk're kant aandacht vragen wordt gewichtiger daar kritiek onbewust hun zijn bevestigt gaat men op zoek naar verdoving om het leed te lenigen zo de leegheid te omzeilen…

mijn gsm leidt nu een stil bestaan zal als verdriet eerst niet meer overgaan ik berg mijn paspoort ver van mijn gevoel kijk naar de lucht zo somber zonder doel jouw aarde kleurt de muren van mijn huis hier komt mijn heimwee elke avond thuis…

Jan en nemen en passant een foto van een engel met een gsm ook leuk...…

in zijn bek Licht en leven bracht zij mee Het donker begon te wijken De kloof oogde minder zwart en minder diep Rakend aan het nieuwe licht Werd het donk're gat geleidelijk aan geslecht En kwamen de twee koningskinderen Na een lange, zware tocht toch weer Bij elkaar terecht In liefde opgedragen aan Jeannet 1980 - vandaag…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Net als de teef op landgoed Eyckenlust Bij Beek en Donk gehuld in diepe rust Van lente, tot de poort weer open mag Kortom, het animal irrationale Is slim en wijzer dan de wijste kater Het valt zich zo geen buil aan faun of sater In hun vrouweninternationale…

Donk're wolken drijven over. Laag en langzaam langs de lucht. Want ze zijn, ik weet het zeker, voor de zomer op de vlucht! Laat de zomer nu maar komen. Maandenlang er op gewacht... En de regen mag wel stromen, maar dan alleen maar in de nacht!…

na vele donk're nachten door haar voeten te zijn gedragen, wandelt het einde langzaam in zicht 't vroege ochtendlicht doet haar ogen samenknijpen totdat ze is aangekomen bij de brug van verlangen stapt ze fier het voorland in…

Waar het volk zich Vermaakt met louter Lege spelletjes op De kermis van deze Tweede Pinksterdag Zie ik heldere vonkjes Oplichten in het duister Van dit jaar - vonkjes Die mijn donk're hart Verlichten en een einde Maken aan mijn levenssmart…

Het kan zijn dat ik deze wandeling vannacht ook al heb gemaakt het kan zijn dat deze omgeving al vaker in mijn geheugen is geweest kortstondig of langdurig maar het spoor dat mijn voeten maken lijkt niet op het spoor dat mijn voeten volgen de vogels in de lucht zijn donken van gistende bessen. ----------------------------------…

Van een kermiszaak bedoeld om te verdwalen Ontbreekt de laatste dagen ieder spoor Een kermisexploitant zonder decor Geen in, geen uit, geen kassa voor betalen Naar je ruiten fluiten, zielig en berooid Zijn eigen glazen doolhof ingegooid…

En als ik er niet meer ben In donk're, zware tijden, Ga het licht in, Het donker mijden En zoek dan naar liefde en geluk.…

hij rijdt op hoge hoge daken ja hij rijdt in donk're nachten op zijn schimmel oh zo snel ja gewis dan komt hij wel in Wallonië bij traditie niet daar heeft-ie het spaans benauwd op een ezeltje dat grijs verschiet de losse pannen niet vertrouwt…

Het lijden dat uw Zoon straks wacht verduistert licht tot donk're nacht. Uit het oratorium Mater Dolorosa, bij gelegenheid van de 350ste verjaardag van de oprichting van de Broederschap van O.-L.-Vrouw van VII weeën in Peer, 1997.…

A star is born, met donk're krul getooid Zijn aanschijn zorgdoorgroefd en diep geplooid Smeet met zijn krachten, heeft zijn jeugd vergooid Zijn huid, als coming man, alreeds gelooid Heeft nog maar net de Ajaxschool voltooid Pas kiesgerechtigd en nu al gekooid...…

De machteloosheid graaft een donk're kuil waarin het ongeluk mij stort. Tenslotte bedelft de eenzaamheid me met de eeuwige vergetelheid. ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

manifesteert zich op plekken van publieke waarneming gsm aan oor al doende hopend dat men begrijpt dat ook hij staat in het volle leven spil / in een web van connecties & opdrachten dynamisch / onmisbaar benijdenswaardig de man geknipt / voor de snelweg van deze tijd Dat hij oreert in luchtledigheid dankzij een platte batterij…

Een vogel klapwiekt hoog boven de bomen die nu nog zonder groene blad'ren zijn - hij vliegt zo vrij en blij en zonder pijn alsof het leven enkel hoeft te dromen - maar plots komt er een donk're wolk voorbij en fluistert over 't wisselend getij.…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

stem met wie ze spreekt klinkt warm terwijl haar hand van kou zijn greep verliest het is tijd om terug te gaan zich af te vragen of dit alles is vliegt zij nog eens naar warme landen en komt zij nooit meer terug binnen in het huis brandt licht ogen kijken ogen aan, er schuilt eenzaamheid in binnenlucht…

Mijn zon in donk're dagen, mijn droogte na de regen, dankzij jouw zorg en liefde kon ik er weer tegen. Je vroeg nooit naar een reden, maar luisterde gewoon, daarom ben jij voor mij een heel speciaal persoon!…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

Als donk're watertorren liggen de duwbakken stil te dreigen in geslagen zilver voor het eiland bij de witte brug. Uit de waas van hoogbouw vloeit een schitt'rende kronkel; sleepbootje schuift eindeloos traag door het perspectief. Ze wacht, de stille oude rivier, tot appartemenbouw ook hier de oevers naar God heeft gebracht.…

In gans verduisterd woud droomde ik van sterren… en een maanlicht pad, naar lichte verten voerend, zag ik mijn geest. Heb ik niet altijd op uw komst vertrouwd? Mijn hart kent u, gij kent mijns harten schat, en samen gaan wij verder, onbevreesd.…

Gestruikeld ben ik Al zo vaak over mijn Uiteenlopende gevoel Van ik - wie is wie In dit ene mensenkind Vraag ik aan hen Die in mij wonen - Pasen geeft me de keus: Wil ik Martha of Toch liever Maria zijn? Wil ik met mensenogen Oordelen over de taken Die alleen door mij En niet door de ander Worden verricht, Of is het voldoende…

Licht tot aan de kim. Dan de hemel nog voorbij en voor eeuwig vrij.…

Maar wat bezielde hem, de grote ziel De Dalai lama, oceaan der wijsheid Opeens door een faux pas zijn goede naam kwijt Brak toen zijn kinderhart dat voor hem viel? Was het maar bij een namasté gebleven Nu moet mahatma met een zonde leven...…

In Licht is Waarheid. In Waarheid is Wijsheid. In Wijsheid is Licht.…