606 resultaten.
MEANDERSPAD
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 115 het oude echtpaar
vouwt stil de dagen toe
op het Meanderspad
Vandaag in de nieuwsbrief van 'MEANDER' mijn haiku bij de rubriek:
'Meanderen'https://meandermagazine.nl/2021/07/nieuwsbrief-27-4-juli/…
Oproep aan de Schrijver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 67 O pimplende drinklende dichterke, zing
Met uw omgekeerd kopseken aan
Wat zien we toch geerne uw koppekeding
Al schrijvend op 't webstekske gaan
Gij roert niet uw staart, gij
loopt niet zo snel
Gij weet uwen plek op de dinsdag toch wel?
O schrijverke schrijverke,
waar blijft uw mare
Waar blijft uw matineus ochtendsonnet
Ging u weer…
Gezelle
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Gezelle, Gezelle, ik zeg dank u welle:
voor uw rijm van gewas volop roem.
Zo'n strofe vol fleur - zo natuurlijk Gezelle
strooi ik, bij uw beeld, bloem na bloem…
de landelijke gedichtendag
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 412 is echt een fenomeen
alle burgemeesters
willen een ware coryfee
liefst de nummer één
men heeft de oplossing
gezocht in spreiding
grotere mobiliteit
van het aanbod
meer aansluiting
op de regio
Vondel deed nu het westen
Slauerhoff het noorden
Roemer Visscher het oosten
Guido Gezelle het zuiden
vrij invliegbare
gastdichters waren…
EEN ECHTE HAIKU DICHTER
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 110 DIE HAIKU DICHTER
(haiku)
hij strooit de letters
als bloemzaadjes in het rond
en alles valt goed…
Verloren liefde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.144 Engeltje,
Ik raak je kwijt,
want we hebben het opgegeven.
Ik begrijp alleen niets van het feit,
dat we zover uit elkaar zijn gedreven.
Wij zijn toch het ideale paar,
zoals iedereen ons ziet.
Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar
en weten we dat zelf nog niet.
Ons besluit om uit elkaar te gaan
geeft mij een gevoel van radeloosheid…
Astrid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 997 Is het soms verliefdheid,
die mij zo gelukkig maakt.
Of is het jouw tederheid,
die mij het meeste raakt.
Ik krijg jou niet uit mijn hoofd,
want ik denk aan je, iedere minuut van de dag.
En er is niemand die mij gelooft,
als ik ze vertel over jouw hemelse lach.
Zal ik luisteren naar de stem,
die mij zegt jou nooit meer te laten gaan.
Of…
DANKUWELLEKKES
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 zo Vlaams bescheiden
de Haiku meester strooit met
dankuwellekkes…
MIJN HERINNERING!
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 255 Guido De Pelsmaeker - © SABAM…
als uit den hemel
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 761 herte woont gij reeds lange tijd
zeg mij toch, onbevreesd, dat uwe perelden blomme
zich zal neêrvlijen in den rooden gloed, gelijk nooit eer
ik zal u eeren, mijne deerne
in den schoot van uwe ruischenden vruchten
zeg mij toch; wilt gij de mijne zijn in het schoonsten woord
nog voor den ochtend in’ t eeuw’gen oosten gloort
*als ode aan Guido…
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 90 Hallo, jij lenig behendig tuimelend zwaluwtje
met dat deftig witzwart pitteleertje aan.
Je tekent zwerkhoog met je gevorkt staartje
een fraaie schets in de blauwe hemelbaan.
Je vliegt, duikt en buitelt rondom rond.
Lekker rollebollen? Of dans je rock ’n roll?
Je scheert over het beekje en keert zo snel
met zinderende vleugels, trillend om je…
vlinderkens (Ode aan Guido Gezelle)
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.013 Vlinderkens tintelen langs open bloemen
zachtkens strijken ze de boom des vlinders
de lenteregen had haar takjes gebogen
onrustig cirkelden ze tussen de bloesem
In verbeelding en gepeins
sloeg mijn mensenharte gade
ze vlogen waarlijk schoon
in harmonie met haar omgeving
Ze vlogen in grote getale om de lamp
heerlijk…
[ Het blijft maar groeien ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 77 Het blijft maar groeien
en vult heel de huiskamer --
dat jij er niet bent.…
Ombudsman
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 213 Van Woerkom trok zich eindelijk terug
Ik denk dat ík maar ga solliciteren
Heus elke crisis zal ik snel bezweren
Ik maak zo van een olifant een mug
Of kleeft er aan mijn vrouw misschien een smet
Ze stapt niet bij een Marokkaan in....bed…
's Avonds
poëzie
4.0 met 20 stemmen 4.140 't Wordt al sterre dat men ziet
in dat hoog en blauw verschiet daar,
blijde sterren, anders niet,
in dat hoog en blauw verschiet.
't Wordt hier altijd al verdriet,
van dat oud en zwart verdriet daar,
't wordt hier altijd anders niet
als dat oud en zwart verdriet.
Laat mij, laat mij, in 't verdriet,
vliegen naar dat hoog verschiet daar,…
Mortis imago (een beeld van de dood)
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.346 'k Worde elke dag geboren en
ik sterve op elke dag;
de zonne gaat, en 't leven, mij
in vier-en-twintig stonden,
van 't oosten naar het westen, en
een wonderlijk verdrag
houdt alles, dat er in mij is
en buiten mij, gebonden.
Het leven van de mens is als
het leven van de zon,
die op- en af- en ommegaat,
en wandelt, alle dagen,
de weg, die…
Zielsgedichtjes (XLVIII)
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.983 Th. S., UURWERKMAKER 1880
God geeft de tijd bij dag en jaar,
ach neen, bij kleine tikskes maar,
en 't laatste tikske komt aleer
men 't peist of weet, eilaas, te zeer!
De wijzer wijst elke uur en tijd,
maar de uur niet dat gij schuldig zijt
te sterven! Zijt dus voorbereid,
de wijzer wijst naar de eeuwigheid.…
Heer, mijn hart is boos en schuldig
poëzie
3.0 met 62 stemmen 7.428 Heer, mijn hart is boos en schuldig,
Maar Gij zijt barmhartig en
duizendmalen meer verduldig
als dat ik boosaardig ben:
geef mij dan, o Heer, ik vraag het,
geef mij hulp en sta mij bij;
'k heb gezondigd, ik beklaag het,
help mij, God! Vergeef het mij!…
DE NACHTEGALE
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.970 Och Moeder, is dat nu de
nachtegaal,
waarvan gij, moeder, mij zo
menigmaal
verteldet dat hij vóór de
zonne zingt,
en, na de zonne, zoetjes
avondklinkt?
Dat bruin hij is van verwe, en
eiers legt,
in leeggebouwde nesten?
Moeder, zegt,
wanneer hij, vroeg en spade, uit…
GOD GAF HET ONS
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.955 God gaf het ons,
God nam het ons,
Gods name zij geprezen;
‘t was wel bij ons,
‘t ging weg van ons,
‘t was beter in de Hemel;
daar blijft het ons,
daar wacht het ons,
daar zien wij ‘t eenmaal weder!…
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 17 stemmen 4.574 De navond komt zo stil, zo stil,
zo traagzaam aangetreden,
dat geen en weet, wanneer de dag
of waar hij is geleden.
‘t Is avond, stille... en, mij omtrent,
is iets, of iemand, onbekend,
die, zachtjes mij beroerend, zegt:
'‘t Is avond en ‘t is rustens recht.'
De bomen dragen gans de locht
vol groen, nog onbestoven;
en ‘k zie, zo dicht hun…
TUSSEN DE TWEE *
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.041 Die binnen
de bergen
te wonen
verkiest,
des morgens,
zijn deel in
de zonne
verliest.
Des avonds,
nog eer hij
zijn bedde
bezoekt,
te vroeg is
de zonne ‘m
bedekt en
bedoekt.
Die boven
de bergen
wilt huizen,
en kan
de wind niet
verdragen,
en ‘t ruisen
dervan.
Het zomert
er late…
't IS NIEUWJAAR OVERAL
poëzie
4.0 met 29 stemmen 6.249 't Is nieuwjaar overal,
't zijn al weer nieuwe dagen,
die rijzen in de oost,
met 't jonge zonnelicht;
al 't oude zij voorbij,
en, vrij van alle plagen,
zo weze uw levensloop
voortaan weer ingericht.
Dus wensen wij, die u
van harte wel beminnen,
dat 't nieuwgeboren jaar,
vandage en elke…
MEZEN
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.847 Twintig mezenvoetjes
hippelen in ‘t groen,
zurkelende zoetjes,
zo de mezen doen.
Sprongen, rechte en kromme,
doen ze elkander na,
oppe, nere, en omme,
ga en wederga.
Elk, op elk z'n taksken,
laat z'n tonge gaan;
elk het mezenfrakske, en
‘t meezenmutsken aan.
Voor die ‘t frakske maken,
één duim, of drie…
RIJMRAM
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.517 Daar viel mij in ‘t gedacht entwat,
dat, al te onveerdig opgevat,
verloren liep; en, mondgemeens,
en zal ‘t noch ik, noch iemand eens
genieten.
Het deert mij danig! Ei! ‘t en doet:
en heel en is en al, voor goed,
dat ongedicht gedachtje, dat
was al te onveerdig opgevat,
te nieten.
Het leeft entwaar entwat dervan,
dat vissende ik nog…
N I E U W J A A R N A C H T (1897)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.412 o Nieuwjaarnacht, onaangenamer,
onnieuwer nooit en was er iet,
als ‘t geen gij mij voor waarheid biedt,
onbeterbare leugenkramer!
Van God en schijnt ge niet gegeven:
dat God ons gaf is altijd mooi,
en ‘t alderminste blomgestrooi
is altijd lief, is altijd leven.
Terwijl gij, dood, zo alle dingen
die dood zijn, aâm…
Traagzaam trekt de witte wagen
poëzie
4.0 met 50 stemmen 8.234 Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille strate toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hun deerde,
dikwijls naar hun meester om;
naar hun' meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't…
HET SCHRIJVERKE
poëzie
4.0 met 59 stemmen 5.525 (gyrinus natans)
O krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
al zie 'k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt…
O 'T RUISEN VAN HET RANKE RIET
poëzie
4.0 met 61 stemmen 3.625 (Hom. Il. XVIII, 576)
O! 't ruisen van het ranke riet!
o wist ik toch uw droevig lied!
wanneer de wind voorbij u voert
en buigend uwe halmen roert,
gij buigt, ootmoedig nijgend, neer,
staat op en buigt ootmoedig weer,
en zingt al buigen 't droevig lied,
dat ik beminne, o ranke riet!
O! 't ruisen van het ranke riet!
hoe dikwijls dikwijls…
JESU WIJS EN WONDERMACHTIG
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.849 Jesu, wijs en wondermachtig,
weest mij, arme knecht, indachtig,
leert mij spreken uwe naam;
Jesu, maakt, ofschoon onweerdig,
te uwen lof mijn tonge veerdig,
te uwer eer mijn lied bekwaam!…