Alle inzendingen over haardracht doet er n

kijk vooral rond naar geknipt talent we hebben nu lak aan partij of teint echt alles mag met straling van gezag peroxide ook maar geen coupe permanent…

Wie veel van háár houdt, heeft dus dikke pech, want kaal en glad is nu een ware rage. Wij willen op ons lichaam géén bosschage; het overtollig schaamhaar scheer je weg. Verbaast u zich dus niet als binnenkort de schaamluis een beschermde diersoort wordt.…

al wat ik in jou niet meer ben speelt onbegrepen verder in mijn dromen ik draal iedere dag in het herinneringslicht terwijl jij de koude wind verzamelt en de gaten in het raam zelfs het weer vlucht voor de vragen nog open in vreemde pijn er blijft niets meer over in de vertespiegel of van de toekomst morgen nabij…

de korenmaaier had een stoppelbaard en de drinker een kroeskop de alpinisten en de smokkelaars waren steil- en sluikbehaard de illegale taxibestuurders hadden allemaal snorren de vissers hadden stekeltjes en de schakers zwoeren bij matjes de langlaufskiër had twee tochtlatten en de bokser een ringbaard vuurtorenwachters…

Het doet zo`n pijn, Steeds meer en meer. Ik val in de put, Iedere keer weer. Ben niet sterk genoeg om klimmen, Ik wil er niet eens meer aan beginnen. Want steeds als ik het probeer Val ik als een baksteen neer. Alleen lukt het gewoon niet, Ik kan er niet meer tegen En word gek van mijn verdriet.…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

deze dichter is een zwichter hij doet water bij de wijn dan lijkt het vers veel lichter en doet het niet zo'n pijn…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht 'k Heb hierover niets te zeggen 't wordt voor mij beslist 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht wat zwak Jouw schaduw reeds Doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder Charme van voorjaar en zomer Natuur die zich rijpt De…

Het doet er alles toe, de echo’s die zich nestelen in een onvoltooide wereld op de spitzen van het avondrood in een transparant decor de plotselinge verschijning van de muzen zelf die zich willen bewijzen achter het zwart van de mascara als magistrale aftiteling op het gespannen vel van onze getijdegong het maakt verschil, als…

Lachen kan 'n mens zo'n deugd doen, het doet je uiterlijk al zo goed. Je hoeft je dus niet af te vragen wat 't met je binnenkant dan wel doet. Soms eens goed te kunnen schateren, geen belachelijk idee. Liever buikpijn van het lachen dan van griep of diarree.…

"Ja maar hetero-mannen moeten werken die moeten de centjes verdienen hebben maar een dag vrij voor het vlees en dan vraagt men zich nog af 'Wie is die man die.., wat doet die man toch' Nou die man die doet z'n best meer dan z'n best maar oh die vrouwen die vrouwen zijn zo onverzadigbaar!"…

maar dit doet zo'n pijn en ik weet niet waarom.…

M'n hoofd tolt, M'n bloed ruist, Maar mijn handen stevig in een vuist, Dus, Al raast de wind door m'n haren, ík sta hier stevig op aarde, en al doet m'n hoofd eens van kling, Ik gooi de handdoek niet in de ring!…

Een spiegel toont de waarheid van haar wezen Onbekend Niet haar eigen Het gezicht van een verloren ziel Zacht wenend zonder tranen De nacht onthult haar betraande ogen De dag verhult haar huilend gezicht Gezien wordt zij nimmer Gezien worden wil zij des te meer.…

Zonder dat ik het merk druppen er tranen over m'n gezicht. Het komt door m'n gewicht. Ik ben niet te zwaar. Ik ben te licht. Ik heb te dun. Het lijkt alsof ik altijd lijn. En dat doet me pijn.…

Ik leef in de oorlog, mijn hart doet zo'n pijn. Ik wacht op de vrede, maar zal die er ooit zijn?…

met een vleermuisvleugelkwast In tweedekker die kerosine slurpt Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan Na vierentwintig uren in haar graf Van groen en stikkedonker ziet hij vaal Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren Vastgebonden, los en vrijgezonden Broeierig in schommelende schuiten De kapucijner mantels en kazuifels Volumineuze haardracht…

in winters kledij Misschien...blij als 'n kind dat zich verkneukelt achter 't glas van 'n venster dat uitkijkt... op geschonken buitenspeelgoed dat er toe doet.…

krachten verkrachten m’ n gedachten ik kan niet wachten onrust onder de pan mijn ‘ik ‘ doet smachten naar een fris nu en dan…

Het doet nog teveel verdriet om over jou te praten…

Wie 'n miljoen of dertig vangen wil Doet bij 'n bod van vierentwintig schamper Daarna bekijkt de bieder 'm nog amper Vervolgens vat men samen het verschil De oorsprong van dit rekenmeesterschap Is ons aloude veemarkthandjeklap…

Een botox dame doet denken aan ‘n soepkip opgeschud tot leghen maar het ei blijft uit en dat hebben haan en poelier door…

wanneer m'n lichaam niet wil luisteren naar mijn hart en de zwaarte mij steevast denken doet aan smart dan blijf ik hopen op een wonder ook al helpt het mij geen donder 'hoop doet leven' ook als vrees mijn leven tart…

Maar m'n lichaam en gevoel wil meer Wat je doet dringt diep tot in m'n hart..als een speer Ik kan er maar geen genoeg van krijgen één gedachte aan jou doet me van de aardbol opstijgen Op..op naar de hemel..een eindeloze reis Samen met jou..naar het mooiste paradijs Sluit je armen om me heen voor altijd Kijk me aan met je warme blik en zeg..…

Een zeug blijkt veel meer te genieten Als zij zich tegoed doet aan pulp Voor varkens is dat voedselhulp Gelijk aan een zak verse frieten 'Kijk, ´n halve big meer, lieve beer!' Nu lust ík dus m'n eten niet meer…

Soms ben ik zo verdomd alleen dan doet m`n hart zo`n zeer vraag ik me af, wat doe ik hier en wil ik het niet meer niet meer leven, niet meer zijn geen verdriet meer en geen pijn maak ik een foto van mezelf zo stralend en zo blij wil ik worden herinnerd maar niemand kende mij...…

In mijn lijf,.. zoveel waar ik gelukkig van word, Je maakt dingen in mij los, Eigenschappen waarvan ik niet wist dat ik ze had, Als een rups die ontpopt als vlinder, Als regen die bloemen doet bloeien, Hoe kan ik het verklaren, ik ben toch niet zo?…

het ander En je wil niet weten hoe ik zulke foto’s behandel Met alle passie en voorzichtigheid Voel ik me als koning en net of ik in een gouden koets rijd Faat ik ken je nog maar pas Maar het lijkt wel of we jarenlang bij elkaar hebben gezeten in de zelfde klas We begrijpen elkaar gewoon te goed En damn, je moest eens weten wat je met me doet…

je auto wast, ja zelfs je fiets hou je nu nog steeds van mij of doet het je allemaal niets ?…

bram vermeulen zingt: dood ben je pas als je bent vergeten. op de nieuwjaarsreceptie van vooruit ging conner voluit over de tong en getuigden partijgenoten dat zij hem warm in hun hart en armen blijven sluiten. wat leeft er bij de partijtop? wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…