Alle inzendingen over haibun

Zelden zoveel zwaar vuurwerk om mij heen gehoord. Voor de hond was het continu oorlog. Doodsbang ondanks alle pillen. Oren van mensen, honden, vogels werden bijna zonder onder- breking achttien uur lang mishandeld. Buiten was het verstikkend door smerige dampen en clandestiene vuren. Waarom gedogen wij dit als intussen 64 procent voor een verbod…

Op de eerste september mag de hond weer los op het strand. Hij stuift op het water af en dwingt me daardoor hem straks droog te wandelen. Straffe wind. Het gezandstraal begint al. Dichter bij het water spaar ik mijn bril en zie een demonstratie van Exodus. De wind vaagt het laagje water van de bank weg en droogvoets kan ik doorgaan. Maar waarheen…

een verkenner alziend vliegt hij rond in mijn gedachten * Bewerking van een eerder gepubliceerde haibun, met als titel “1984” en “Palingenia longicauda”.…

Zeven was ik en tussen de kattenkoppen zag ik opeens de liefelijke Mirjam met donkere ogen die ongekende diepten verborgen. Haar stem tinkelde als de pendule thuis en sierlijker nog dan het paardje van mijn oom stapte zij het schoolplein af. Ik moest en zou haar mijn liefde verklaren maar hoe? De bel rinkelde en de School met den Bijbel…

We hebben uren aan haar bed gezeten. Haar arm gestreeld, haar pols gevoeld. We hebben haar naam geroepen en haar ogen leeg gezien. Zij komt niet meer over de brug. Zware regenval zwiepende ruitenwissers ik rem af en zie bogen van brekend licht glimpen van glorie groot Jeronimo van Elk…

Waar Rome eens barbaren weerde stroomde indertijd de Rijn in zee. Tussen Sint Olof en Sint Jan kon hier de hemel verduisterd worden door wolken gonzende insecten. Vijf uren had de langstaartige nieuwgeborene de tijd om vluchtvaardig te worden, te paren en te sterven. Na een overmaat van regen loopt het water nu de spuigaten uit en kun je…

Nooit kreeg je hem goed in het vizier. Hij volgde en ontweek. Als ik rustig wou gaan zitten, vloog hij op naar de boog van walvisbeen. Hij keek de straat uit, liet langs mij heen zijn ogen weiden over het lage en het hoge wad. Aan de wal zat hij steevast op de nok van mijn dak te zwijgen. In het morgenlicht verloor de kleine vogel alle…

Haar lokken dansten een glans van kastanje. Haar sproeten sprongen in 't oog. Het mensdom zag een jonge ree. Jaren later staat er een dichteres voor de deur. Gejaagd troont ze Amos mee. Zwarte wind wervelend op de kim - het licht is van huis Zij vergt dat hij haar stroeve nek masseert. Haar vel is van fluweel en heuvelend als Umbrië haar…

echt aan de grond genageld staan een nachtmerrie Hij had ze nog zo gewaarschuwd: niet een hol graven in de wal van de geweldige kuil. En nu zaten ze daar toch in hun holletje naar hem te grijnzen. Duifjes in hun columbarium. Hoofdschuddend sprong meneer Jeronimus de kuil in en de wal bezweek. Nog even bewogen jongensmondjes in het zand.…

Het CDA gaat pacteren met de PVV. Houdt die partij nu schone handen of gaat ze juist vuile handen maken? Ach, wat maakt het uit, dat zijn toch allemaal maar woorden. Wat telt is de macht. 'We moeten onze verantwoordelijkheid nemen', zo klinkt het nu in de achterban. Dat klinkt fraai maar ik zou ze niet graag de kost willen geven die…

Als protestant van huis uit heeft Jeronimo niet zoveel met Allerzielen. Bidden voor de doden was voor hem taboe. Hun verblijf in het vagevuur daardoor bekorten? Op catechisatie hoorde hij dat het vagevuur een verzinsel is. De doden zitten in de wachtkamer voor de hemel maar voor de reformatorische wereld waarin hij opgroeide was heel het aardse bestaan…

De negende maand volgens de oude Romeinen heeft een welluidende naam al brengt de maand geen novum maar vermindering. Allerzielen bepaalde meneer Jeronimo bij zijn doden en bij zijn achternaam ‘van Elk’. Zijn naamgever had een grootmoeder die zo heette maar Jeronimo denkt bij die naam allereerst aan: hoe dat elckerlijc mensche wert ghedacht Gode rekeninghe…

Hij is alleen en boven hem zweeft een vogel met een geweldige spanwijdte. Geluidloos houdt deze hem ononderbroken in het oog. Rillend drentelt hij rond. Hij wil en zal hier op dit eiland zijn rede voor een wereldwijd gehoor vormgeven. Regel na regel neemt hij op de lippen en wat goed klinkt spreekt hij omhoog. Telkens hoort hij dan in zijn rechteroor…

amichai lees ik: ‘de diameter van de bom’ en boven mij gaat het gierend huilen op deze eerste maandag De diameter van de bom was dertig centimeter en de diameter van zijn effectief bereik ongeveer zeven meter. En daarbinnen vier doden en elf gewonden. En daaromheen in een grotere cirkel van pijn en tijd liggen verspreid twee ziekenhuizen…

meeuwen dobberen op een doodkalme zee onrustig het hart Ik zie de eerste springers in zee, ik zie de eerste gezinnen zeulend met tassen vol voedsel en speeltjes. Onbekommerd ligt de kust erbij. Ik tel minstens drie vers gebouwde vaste paviljoenen. Opgetrokken in Noordwijkse retrostijl die me doet denken aan Normandische badplaatsen, aan ansichten…

Onverwacht werd zijn tong ontbonden een geschenk Haibun bij dit schilderij van Willy Maillard (omstreeks 1918)…

ontluikend kijkt zij gretig in het rond en vraagt terloops alsof er antwoord op bestond waarom wij leven tot de dood Jeronimo van Elk, haibun 22…