Alle inzendingen over half jaar

's morgens in de herfst de eendagsvlieg droomt nog steeds niet van gisteren…

jaar Maar schepen zijn gemaakt om verder te varen Er zijn oneindige scharen aan andere waren nog te vergaren Het licht dat mij trok naar deze weelden eens zo stralend nu vervaagd door het licht van alledag, ik ben weer dwalend Nu zet ik met een zekere zucht de zeilen bij voor reeds zeven maanden was jij de enige voor mij maar nog vandaag…

Soms zijn er verkeerde momenten Dan zeg je wat je denkt en 'k vind dat dit moet kunnen ook al heb ik jou gekrenkt Doch, diep in je hart weet jij wel beter, dat ik het beste heb bedoeld dat ik mezelf de ruimte moest geven toen ik eenmaal was afgekoeld Ik denk dat het zo beter is Een half ei is niets de smaak heb je dan net te pakken…

half gebroken, half recht.…

van niets te leven dan van de synthese uit de winterwarmte van de grond om in de gerijpte nevels over te gaan, waaruit de verborgen zon hem baarde een schuilplaats onder het onbeschreven blad, energie geladen uit eigen kringloop, voorloper van gedroomde wensen met een half oog geopend in hun winterslaap nu nog naakt en in…

zeiden niks Om die mensen te sussen Maar ondertussen Keken ze allemaal Hun ogen, hun gezichten en hun lach die als heksen klonken Verdwaald was ik Ja, toen lachte ik En mijn schaamte die mijn boosheid Camoufleerde Maar ja, het deed geen zeer Maar ja, het deed geen zeer Wat er gebeurde Mijn handen, mijn hoofd en mijn broek hingen Op half…

Is dit dan het vooruitzicht Voor ons allen? Mens die alleen Nog voor de helft mens kan zijn En voor de andere helft wordt Omgebouwd tot levende computer, Uitgerust met de nieuwste Google-bril waarmee ons Brein automatisch op het Net is aangesloten, die vanzelf Ook gedachten voor ons formuleert Die wij in zijn opdracht In daden…

In Utrecht pakt men de problemen aan Veroorzaakt door de boefjes in de wijken, Want om daar rust en orde te bereiken Wordt samenscholen hen niet toegestaan. En doen ze toch niet wat hen is bevolen Dan moet men hen desnoods maar samen scholen.…

Het jaar is meer dan half voorbij. Het lentegroen herinnering. Een mensenleven duurt niet lang. Het lijkt wat traag op gang te komen. Minuten lijken jaren. Tot jaren maar minuten zijn. Zo was ook deze dag een druppel op de eeuwigheid. Met af en toe seconden zonder eind.…

" riep ie, 't is half twaalf ik begon doorgaans met wijn om half een in de middag ik dacht is ie bedonderd ik dacht, ben ik bedonderd ik raakte de fles niet meer aan ik had het gehad met alcohol de meest geliefde drugs in ons Koninkrijk der Nederlanden nu ben ik een jaar alcoholvrij ik heb m’n vrijheid terug; m’n ALCOHOLVRIJHEID…

Wij namen ons dit jaar het beste voor maar renden na twaalf slagen van ons uurwerk naar buiten met een kapitaal aan vuurwerk en joegen dat er in een half uur door. Het voornemen, om strakker te begroten is zo de eerste dag al afgeschoten.…

Maar, kan er niet nog een half jaartje bij en wordt naar 11 september uitgeweken? Dan wordt die dag elk jaar weer in mineur gedacht aan àlle doden door terreur.…

daar lag je dan in mijn armen een klein rood gerimpeld ( nog) manneke van zeven en een half pond niet te geloven dat het nu alweer vijfendertig jaar geleden is bijna twee meter schoon aan de haak proficiat zoon ik ben trots op je mama…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

Met zijn tot op de draad versleten tas Vol met vergeelde leerboeken en schriften Betrad de half demente en geschifte Docent met frisse moed opnieuw de klas En vroeg de schooljeugd na een jaar of zeven: “Jongens, waar was ik ook al weer gebleven?”…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

De kermis is nu weg en ook weer niet: Niet alles is in één dag afgebroken Dus staan er nog ruïnes na te spoken Wat elk jaar weer een trieste aanblik biedt Het zicht op zo'n half afgebouwd gevaar Schudt mij nog wel het meeste door elkaar…

‘Hoop, lef en trots’ belooft de coalitie Zes maanden praten kostte dit akkoord Maar als premier wordt nu de naam gehoord Van iemand die ik daar toch liever niet zie Dus ik zeg: Pieter, speel je troeven uit Behoed ons voor die rare ijdeltuit…

Half op weg besef ik waar ik sta half op weg zie ik mijn grenzen half op weg voel ik waar 't om draait half op weg weet ik haarscherp wie ik ben half op weg kijk ik om en ga dan fier vooruit…

Temidden van wat half ontgonnen land Is er in Zambia een dorp verrezen Voor arme seropositieve wezen (Daarvan is daar helaas een groot bestand) Zo'n dorp maakt menig lot wat minder zwaar: De eerste nieuwe hoop voor 't nieuwe jaar…

in Groot Bretagne doen ze geen half werk de derde Charles geëerd, gezalfd, gekroond, (al zeven maal tien jaren niet vertoond) een oude steen, een houten troon, de kerk als baby word je elke dag gezalfd gewichtigheid allang dus afgekalfd…

Het zit niet mee: nog steeds geen kabinet De Hamerdame informeert en oppert Door fractieleiders wordt geboomd, gemopperd Beoogde snelheid blijkt een treuzeltred Ze zijn niet exclusief aan het formeren Maar ook elkaar aan ‘t sensibiliseren…

Zoals wij half november ieder jaar De aankomst van de Sint per stoomboot vieren Zo staan nu op de kade alle Ieren Met kloppend hart en vol verwachting klaar. "Zie ginds komt", zingt een vrouwenkoor spontaan, "Uit Holland de abortusboot al aan."…

Zij wilde terug naar daar, waar alles ontstond, nu, jaren later. Zij zag hem op straat maar hij kwam haar niet tegen, hij liep door alleen. Zij wilde zijn het begin, hij was het einde niets daar tussen in. Neem de waarheid half, deel dat door vier en dan nog geloof je te veel.…

Het ontwaken in vredestijd na vijf jaar oorlog. Een vlag van zijn ban bevrijd; kent zijn driekleur nog. Respectvol hangt hij ieder jaar half stok. Zwijgt de menigte zo rond de acht uur avondklok. Van hongertochten tot Zweedse broden. Een oorlog herdenkt zijn doden.…

't Is uitgesteld, die tweede kerncentrale Men vindt het nu te duur en te riskant Gezien de financiële wantoestand Maar men verschuift het reeds ten tweede male Dus laat die crisis maar wat voortbestaan Er zit bij tijd en wijle mazzel aan…

Haar presentatie vond ik in de roos Zo ook haar stem en - ik beken het maar - Haar donkere, rebelse korte haar Haar zwangerschapsverlof leek eindeloos Maar nu brengt Annechien in klare taal Weer als vanouds haar 20.00 uur-journaal…

Lou Reed, die ik ooit zeer geregeld draaide Stond jaren half vergeten in mijn kast Maar wie houdt èlk gevoel nou eeuwig vast? Er is wel meer dat mettertijd verwaaide Maar draai ik 'm, loopt hij te allen tijde Weer even met me op aan gene zijde…

Waarheid is vluchtig, je ziet haar half verschijnen – en half verdwijnen.…

beelden van hoe het ooit was verschijnen bij het zien van kinderen spelend in het gras vader en moeder dichtbij zo was dat ook voor mij maar nu nu het niet meer zo is ervaar ik steeds sterker het gemis van jou om mij heen want zonder vader of moeder ben je zo maar ineens half minder kind en een beetje meer alleen…