Alle inzendingen over heb ik het me verbee

Als u niet kon wachten om die bladzijde om te draaien, bent u zeker niet alleen geweest. Tegelijk waren dit de laatste dagen om te ervaren hoe het jaar echt was. Later zullen er films over worden gemaakt. Boeken geschreven, nog veel later zullen er musea komen waar mondmaskers uit heel de wereld worden tentoongesteld. “Handgemaakt, 2020…

Ik ben het gesmeek om liefde zat. Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad. Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject. Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect. Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot! Dan word je…

4 mei, 11 mei, 18 mei. Stilaan rijpt het besef dat het geen exit datums zijn hooguit overgangsrituelen naar een nieuwe realiteit. Stilaan dringt het door dat we met dit virus moeten leren leven. In wat nu al een nieuwe naam heeft. De anderhalvemeterssamenleving. Te lang voor een scrabblebord. Afstandelijkheid wordt voor onbepaalde…

een zuchtje wind verdwijnend in het niets is alles wat ik ben…

Klein Bang en Onzeker Een meisje Ze lijkt zo sterk Maar zwak vanbinnen Voelend Als verlaten Alleen En in de steek Gelaten Weet niet wat Weet niet hoe Maar doet het er ook toe Ik zal verdwijnen In het niets Een zuchtje wind Verdwijnend in het niets Is alles wat ik ben…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Ze zijn met z’n drieën Onafscheidelijk voor het leven Al menig lach en traan gedeeld Samen overleven Ikzelf heb al mogen proeven Van de vriendschap die er heerst Hun deur stond open Heb er al vele mooie momenten beleefd Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn De liefde die er straalt De gevoelens voor elkaar Uit het diepst van…

Tranen Drukken Achter mijn ogen Zoeken een uitweg Op een doodlopende Straat De enigste manier Om te druk Te laten verdwijnen Is mijn ogen te sluiten En weg te gaan…

Een ziekte met een naam maar zonder gezicht Van buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

ik heb stenen platgeslagen bergen opgepompt vulkanen aan - en uitgeblazen doe het niet meer raak hiervan zo afgestompt ga nu vlinders behagen zie kikkers krabben aan hun kont ga al kietelend brandnetels plagen bijt in de vinger die zich om mij wond als je dat dan hebt gedaan valt niets meer uit de toon als een gans een aria fluit is…

had hij de wil om zijn leven te sturen een rondtrekkend oeuvre zou hij dan zijn beschadigd wellicht door geestdrift of wijn maar in de kracht van een keihard verduren zijn pad zou voeren langs hetere vuren dan zwiepte hij klakkend vanaf een schrijn een middelomgorde striemende lijn opdat zij niet in hun speeksel verzuren Hexerex handhaaft…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Het goud van mijn liefde was niet voldoende voor mij om mee verder te leven. Het zou niet in de kern geven. Er lag wat anders op het pad dat me gelukkig maken zou. Geluk tot in het geluk van onze dagen. Het goud van mijn ziel was niet goed genoeg voor mij en de wereld. Ik vroeg altijd méér van mezelf. Omdat ik zo ben. Het goud in mijn…

Als moeder moet je foutloos zijn als moeder maak je geen misstap als moeder moet je luisteren, als moeder moet je niet klagen, als moeder ben je een duizendpoot als moeder ben je altijd de wijste, de verstandigste de slimste de liefste de.....de..... Maar o wee als moeder het lef heeft ziek te worden, o wee als ze wat gaat mankeren, o wee, o wee.…

Ik heb hem altijd als dakloze geweten. Al jaren leefde hij op straat. Gerespecteerd bij zijn vrienden, met zijn baard en pretlichtjes is zijn ogen, een dakloze zoals de mensen hem graag zien, eventjes toch. De tijd van een toegeworpen munt, misschien. Hij verdroeg nog slecht een dak boven zijn hoofd. Maar hij schrok zich bleek, die dag waarop…

Ik heb veel meer gegeven dan ontvangen ik ben veel meer de laatste geweest dan de eerste maar dat Koninkrijk van U wil ik niet dat mag me gestolen worden dood is dood…

verstrikt in 'n regime vol geheimen waarin zij langzaam aan haarzelf verloor volgde zij haar hart en koos voor hem ondanks afkeuring van nimmer zou zij liefde ervaren maar voor altijd gevangen blijven tot de haat uiteindelijk overwon…

2020 wuifde ik uit met een traan, van al het verdriet dat werd aangedaan. Terroristische aanslagen, die wij met afschuw op de media zagen. Corona die de mensen in zijn macht houdt zowel het leven van jong en oud. De draad van hun leven werd doorgeknipt velen zijn tussen hun familie weggeglipt. Ik zal proberen niet meer achterom te kijken…

Al dagen zoek ik naar woorden Die beschrijven wat ik voel Niet langer zwijgzaam willen zijn Gewoon zeggen wat ik bedoel Toch krijg ik niks over mijn lippen Dus ik zet het op papier Met een brok in mijn keel Is dit voor mij de enige manier Voor jou, nu je iemand moet missen Zijn geen woorden, heb geen idee In gedachten, maar vooral vanuit…

Op feestjes kroop hij als een kind door de kudde -- schaap met de schapen.…

Ik vond het niet erg, dat ik moest lijden want ik kon het hebben, beter gezegd nog: ik was ervoor gemaakt. Het lijden met de pijn beschreef ik, zo goed ik kon. Maar lieve mama, ik heb jou zien lijden, nog erger dan ik kon aanzien ik heb jóu zien lijden, lieve mama... . Mijn God, wat heb je geleden; kon ik je ooit bevrijden... jou te bevrijden…

Ik val niet snel voor mensen Maar ik viel voor hem Niemand begreep waarom "Serieus, hij?" Werd me gevraagd "Hij is echt niet jou type!" Het grappige is dat mensen je type baseren op de jongens waarop je valt En ik viel voor hem Alleen voor hem Dus in feite is mijn type, hem…

Ik heb 100.000 km afgelegd Mijn ogen werden verblind door regen. Bijna omver geblazen door de wind. Mijn onderstel werd meerdere malen op de proef gesteld zelfs met grof geweld. Kasseien wilden niet zwichten. De modder zwolg me op tot mijn knieën. Plassen water waren toch zo verraderlijk. Maar… ik liet me niet kennen. Net als een paard…

Ik zou dolgraag weer eens gaan varen en dan uitkijken over de immense zee, de wind weer vrij spel door mijn haren, neemt al mijn droefheid met zich mee. De grote leegte van de grauwgroene oceaan reduceert je leven tot alleen dat moment, dat je op de brug als ijswacht moet staan, je plots zonder familie of vrienden bent. Eenzelfde blik door…

Sinds er een vrouw boeken over schreef, is grijs niet meer hetzelfde. 50 tinten, weet je wel. Dat weten ze aan onze kust natuurlijk al lang. Lichtgrijs, dolfijn grijs, beton grijs. Je geraakt gemakkelijk aan 100 op een doordeweekse dag. Alleen wie de schoonheid van grijs in al die termen weet te appreciëren heeft aan de Noordzee iets te…

Ik leg mijn eigen gevoel, in het hoopje klei. Mijn handen en vingertoppen, tasten naar een aanknopingspunt. Wat het zal worden, weet ik niet? Ik had een schouderklopje van mijn muze gekregen, dat de tijd rijp was, om mijn geest ingrijpende momenten te laten beleven. Ik zie een vaag beeld in wording. Een gezichtje van een kind…

De laatste winterkoude stormen bliezen de golven met brute kracht tegen de Friese waddendijken het stormde gevaarlijk in die nacht Het was maandag zes maart 1883 Moddergatse schepen voeren toch uit want het laatste eten was opgegeten en men bezat geen rooie duit Dus de vissers moesten wel visssen op die grote ruwe zee en hoewel het eigenlijk…

Met gesloten ogen lig ik in je armen, al genietend voel ik je mijn hart verwarmen. Stiekem droom ik daarna nog vaak van dit moment, sinds de nacht dat ik ons gevoel heb gekend. Ineengestrengeld tellen wij de uren, hopend dat dit eeuwig moge duren. Deze aanraking doet ieder besef van tijd verdwijnen, en doet alle onzekerheid met de minuut verkleinen…

je zal nooit echt begrijpen wat me hart voelt voor jou, ik ben bang dat we uitelkaar groeien en ik alleen verder moet gaan zonder jou....…

Een nieuw leven, kan alleen een moeder geven. Zij is nog altijd de enige echte stichter, Alhoewel de moderne technieken komen dichter. Gevaarlijk en zeer onpersoonlijk, daar krijgen ze nog ongelijk. Ik ben niet voor of tegen, maar het begint op mijn gemoed te wegen. Een moeder moet blijven leven geven is het zonder man mij om het even…