34776 resultaten.
Zuivere koffie ?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 366 Het doel van zogenaamde koffieronden
Is de verdeling van de rijke buit.
Men komt er tot een unaniem besluit
De oplossing wordt meestal gauw gevonden.
De koffie, die men daarbij dan serveert
Is `oploskoffie`, maar dan wel `verkeerd`.…
IK BEN MET U ALLEEN, O VENUS
poëzie
3.0 met 40 stemmen 3.603 Ik ben met u alleen, o Venus, felle star.
En, waar 'k vergeefs in mij uw stralend gloeien zoeke,
blijft leeg mijn marrend harte, en bar.
Mijn harde mond is strak aan beide starre hoeke.
Geen vraag. En zelfs wat 't eerst me naêrt en 't laatste scheidt :
zelfs ángst en komt mijn ijlt' bezoeken.
Ik ben met u alleen, mijn ogen droog…
wat ongeschreven blijft
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.032 Het mooiste gedicht
is wat ongeschreven blijft,
voor eeuwig leeg en wit
ligt in een smetteloos heelal,
zo zuiver als windstilte
in het riet,
zo ijl en hoorbaar
als een opmaat rust
aan de muziek vooraf…
en niets daarna
volgt nog.…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.719 Sluit uwe ogen op het licht:
Dieper zal het branden…
Nimmer is me uw lief gezicht
Liever, dan waar ’t veilig ligt
Binnen mijne handen.
Keer uw zinnen van de dag:
Langer zal hij duren…
Rijker langend wordt uw lach
Waar hij schemert door het rag
Der verleden uren.
Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag…
HET IS TIJD
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.732 het grijze ledikant verbleekt
twee ogen turen van verleden
vragen niets dan stervend keren
van de tijd
tijd, verloochent tijd;
bedekt het gaan van ‘t leven
ontbindt verdoken onder dekens
eenzaamheid
het blanke ledikant verstijft
tien ogen turen van verlaten
zeggen niets dan lekkend staren
naar de tijd…
Ik schrijf je (maar hoe)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 515 Ik schrijf aan jou maar telkens schort
er iets aan wat ik zeg: Ik haper
zinnen, woorden blijven
steken, beelden raken weg.
Ik stuur je kattebelletjes,
toespraken, preken,
maar nergens staat
waarom ik van de liefde stapel word.
Ik schrijf aan jou
tot op het punt van breken.
en weet: ik kom muziek tekort.…
verliefd
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.259 ik sta weer eens in vuur en vlam
mijn hart klopt als een wekker
het hek is weer eens van de dam
hoe ouder toch hoe gekker
maar heus geloof me asjeblieft
't is weer gebeurd, ik ben verliefd
't was zo ineens toen ik haar zag
dat mijn hart zo snel ging slaan
dat zoiets…
De rozen domen en dauwen
poëzie
4.0 met 24 stemmen 3.366 De rozen domen en dauwen
ten avond, vredig-vroom;
er waart een paarser schaâuwe
om de kastanje-boom.
De vijver blankt in dampen;
de troostlijke nacht begint.
- Ontsteek, ontsteek de lampe:
mijn angst ontwaakt, o kind.…
Dichterbij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 428 De dichter, kwam allengs dichterbij
en het gezelschap van poëten
deed aarzelend een stap opzij.
Nu zijn er dus nog meer proleten
want er is weer een dichter bij.…
Wie schrijft die blijft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 380 ‘Wie schrijft die blijft’
is een devies
dat goed beklijft
en daarom heb ik
om magere Hein
een stapje vóór te zijn
mijn zieke zwager
die anders niet meer lang zou leven
op zijn sterfbed
nog waarlijk net op tijd
een pen cadeau gegeven.…
Bea culpa
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 338 In Rome hoorde ik een gezang, heel sereen,
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa,
maar soms klonk er ook, Bea culpa,
Bea culpa, Bea Maxima culpa doorheen.
Trix zei, jammer, ik had daar graag willen zijn,
de paus was groots, maar het Vaticaan is me te klein.…
Overleden schuldeisers
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.750 Hier liggen mijn crediteuren die mij zo godvergeten konden plagen,
En -liggen zij er niet- och God! dan wou ik dat ze er lagen!…
Mini-sonnet voor Melkert
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 400 Ter bestrijding van mijn rechts gedachtegoed,
onderging ik een cosmetische operatie,
mijn neus haalde men op, mijn mondhoeken naar beneden,
daarna kreeg ik een azijninfuus, voor lachen is geen reden,
aldus kreeg ik de meest effectieve combinatie, tegen mijn rechtse aberratie.
Thans ben ik politiekcorrect, want als ik in de spiegel kijk,…
Taalpolitie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 387 Vanuit de redactie schreef men tot mijn verdriet,
bij controle door de TIOD is gebleken,
dat u qua vorm teveel bent afgeweken,
kortom, uw taalvermogen klopt dus niet.
Wat moet ik met een keurslijf van jambe, versvoet en kwatrijn,
laat maar, ik wil een vrije schrijver zijn.…
Dan, langzamerhand dronken wordend
gedicht
3.0 met 19 stemmen 26.237 Dan, langzamerhand dronken wordend
van pop, powezie en pils
staat hij uit zijn stoel op
zijn tikmasjiene duvelt op
de grond;
hij weet de rand van de taal bereikt
voorzichtig naar een oude
boekenkast schuifelend
(soms wordt hij eeuwen stof)
negeert hij het dode grijze oog
bij een aantal tijdschriften en bundels
blijft hij staan en probeert…
Bezoek aan Den Haag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 347 wat mij verontrust
is niet dat het regent
maar wel dat de regen
verzuipt in de putten
het water terechtkomt
de beek bij de bioscoop
onder de grond duikt
en niet meer te volgen
is enkel weer bovenkomt
bij het noordeinde
de hofvijver voedt
en langzaam verdampt
en over de stad kruipt
mismaakt wordt
wat mij uitermate
verontrust is de regen…
Moriturio
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 933 Jan Arends, Jan Emmens:
leven te donker, gedichten te over,
de dood opgebiecht het leven
gewikt en gewogen.
Ga dan maar vallen,
het laatste gedicht is het lichtste,
het zwaarste, het nekt uit een soort
mededogen van overgewicht.
Lieve dood , o zo helder,
wat ben je toch licht.…
Na afloop
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 666 Wij waren een voorbij
aan het herhalen.
Het was te mooi
om waar te zijn.
Blijft de herinnering
aan waar je woonde:
de achterkant,
de huizenrij.…
Haverakker Zoetermeer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 450 Er waren kinderen
tot toen.
Er was een vrouw,
er was fatsoen
tot toen.
Er bleek een dood,
daarna
Er is geen nu
Er is geen na…
Leiders
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 478 Zij luiden elkaars ego uit:
met bordkartonnen klokken,
en wat ze zeggen, gedempt,
is dunner dan rijstpapier,
maar geeft de grootste brokken.…
Gij spreekt geen woord, o vrouw...
poëzie
4.0 met 8 stemmen 3.966 Gij spreekt geen woord, o vrouw, maar weent aan mijne zijde
onder 't ontgoochlen dat uw tengere schouders boog.
En 'k wéét uw leed, ik woog de keten van uw lijden,
-maar sluit afkerig 't werend oog.
Ik sluit mijn oog. Gevallig voel 'k het bar verstarren,
en harde plooien, van een spot-lach om mijn mond,
-ik die me eens voelde een zelfde neêrlaag…
Uitboezeming*
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.731 - O kinderkens, wier lieve tred
Het hart ons in verukking zet,
Wanneer gij huppelt langs de vloer
En dwaalt als scheepjes zonder roer,
En, dartelend, zonder dat gij 't weet
Of wilt, op 't ouderlijk kleed
In onschuld treedt,
Wie weet,
Of ge eenmaal al te met,
O smart !
Uw voet niet zet
Op 't ouderhart!
----------------------------------…
Het ijs
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.690 Het maagdlijk ijs is minder glad,
O jeugdlief, dan uw levenspad.…
Onverschillige Jochem
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.475 Hier ligt Jochem de Edammer in het graf,
Die, toen hij leefde, niets om de dood gaf;
En hij is zijn eigen gelijk gebleven
want nou geeft hij niets om het leven.…
haiku
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 490 avondval wimpert.
oogharen sluiten het licht.
ook ‘s nachts groeit de boom.…
16 en 19
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.099 We waren 16 en 19 in
de Gabriël Metsustraat,
Schilderswijk, Den Haag,
heilig oord.
Ouders staken
achterdochtig
uit voelsprieten
van zuivere liefde,
maar in die jaren
voelden wij alleen,
en vrijden rijkelijk.
We rookten, wierookten
in dat dubbel bovenhuis,
draaiden oudjes een loer,
want wij waren ware
liefde, konden zingen:
We…
Terwijl
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.415 Terwijl het levenswerk in een ijl
tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag
spelen op straat de kinderen een glimlach
elkaar toe tot later en nog later heel erg
moe de moeder binnenwijst.
Met de verdieping onder zich vandaan
geruimd spelen zij binnen verder uur
hun schaduw is een vogel op de muur
hun leven wordt een langzaam stil gaan staan…
Digitaal protest
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.446 W8ff: euh veel dus
W817 en leuk
whahaha hahahah
wij liggen in een deuk
een scheur misschien.
Herken waar het tekort
aan taal geworden is
en wij aanvaren op
een in- en outbox,
scheep en schipbreuk
van de woorden.
Laten wij weigeren
onwelsprekend te willen zijn,
en onwelschreven.
Laten we taal opeisen.…
Het land van Maas en Waal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 785 Herinner je:
net in het nekje van de weg
wat huizen verderop het
werken van het strak rode
gemaal gebouwd ten tijde
van ooit de depressie,
een uitzicht over magere
slootjes, griendgronden
en ander landelijk spul, te armelijk
voor een vrolijke vakantie.
Toch gingen wij steevast ieder
jaar: mijn vader telkens
meer gesloopt tot aan zijn dood…
Waarom verwijt ge mij
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.293 Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten
die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan,
De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate,
weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan.
Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden.
De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.
Ik ga geen wegen dan, misschien, de weg…