inloggen

Alle inzendingen over heiligschennis

6 resultaten.

Sorteren op:

Heiligschennis

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 314
je mooie fonkelende ogen zijn het niet alleen, je prachtig glanzende blonde haar ook niet, dat prachtig opgestoken verfrissend richting de hemel schiet, je stijfrode lippen die lachen al zijn ze gesloten, je wipneusje die je iets grappigs geeft, je rode wangen die stralen als door zonbeschenen appels en verder al je fenomenale golvingen…

Over heiligschennis

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 499
Toen ik dit plaatje zag, Vielen de schellen van mijn ogen. Ik voelde mij teleurgesteld En voelde mij ook bedrogen. Beste Sinterklaas, Misschien gelooft u mij niet, Maar door te roken worden uw longen zo zwart als Zwarte Piet.…
J. Quekel24 oktober 2013Lees meer…

Brandend protest

snelsonnet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 326
Misschien vindt u zo’n actie heiligschennis, maar ach, ik houd wel van een beetje stennis, dus stak ik er gewoon één in de hens. Ik heb vandaag als drieste demonstrant de zaterdagse Telegraaf verbrand.…
Wim Meyles30 januari 2023Lees meer…

NODELOOZE BEKOMMERING

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 290
Scheen 't heiligschennis, buitenshuis-ook te gewagen Van liefde's teerste, van haar innigste bestaan, Aan hoorders dacht zo min mijn roemen als mijn klagen, Maar dichter is hij niet, die hoorders tracht te ontgaan; Een toevlucht, ongezocht, heeft soms zijn hart te danken Aan 't door zijn woord gestemd, aan 't diep verwant gemoed; De menigte…

Avondland

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 946
paarsberookt mijn lucht zijn afgeschenen podium de sliert die gedag als verwelkende boterbloemen zegt aan de nachtegalen ruiselaars van leeglekkend wilgenhout aan de haren van moeder aarde waar vissen zweven en wolken heiligschennis zijn aan de uitgeschoten mensenknollen, hen laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen laat hij…

De zucht naar 't schone

poëzie
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 974
De geestdrift fonkelt in uw oog Voor wetenschap en kennis; Gij schikt u op, gij siert uw woon, De nietigste inbreuk op het schoon Schijnt u een heiligschennis. Toch blijft uw hart een wilde plek, Waar veel is uit te roeien: Daar laat gij al het goed vergaan, Daar laat gij braam en distels staan, En al de netels groeien!…