Alle inzendingen over heimwee OR terugkeer OR verlangen

Als de dichter niet is, niets is geen persoon en geen haven een niemand zonder heimwee en met geen enkel verlangen gezwicht voor een woord een theorie zonder bloed een metafoor zonder gevoel ben ik bij je achter een boom verschuil ik je als stilte in een droom bewaar ik je laat ik je niet gaandeweg een niemandsland…

in het wegstervend licht werden vleugellamme woorden voorgoed tot stilstand gebracht en in vergetelheid begraven buiten wierp de warse wind de glazen om de stilte suisde toen heimwee ongezien naar binnen schoof bidt men tot een god aan het einde van het verlangen?…

klokken kleppen door heuvels van heimwee en wind van verlangen vangt hemels parfum spraakloze taal strooit stilte naar binnen spreekt luider dan orgel of daver van drum zou ik vergeten, bergen van Sion hoe vrede in brede almen zijn weiden uitspreidt op Salem 's flanken waar banken staan in het licht waar kabbel van kreken tot drinken…

Als een dichter niet meer bij de mensen is geen persoonlijke haven kent in ’t geweten dan gaat er niemand zonder heimwee naar zee en als je ademt zonder innerlijke lente weet je nooit of er een ochtend komt is verlangen een metafoor zonder gevoel maar bij de boom is er bekeerde stilte wordt het niemandsland in een droom bewaard.…

Krom gevangen blijft mijn rug verlangen naar het groteske bos waar mos mijn voeten kust last berust in schaduwzijden hars gespreid met armen wars van schors waar dorst de zoete heimwee zucht op zoek naar lucht en kind van toen.…

Ik zei het kan geen weemoed zijn Geen heimwee, wens naar vroeger, vlucht, Nee, die melancholie is lang verloren Die pijn van terugkeer, nostalgie: Voorbije scènes d'une folie, Een dwaasheid waar ik niet van wist tevoren Een wild fantoom stijgt op, muziek Uit lang vervlogen erotiek Een lief refrein laat mij opnieuw bekoren 31 maart…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Ergens in het onbekende schuilt een terugkerend verlangen dat niet verborgen kan blijven. Ver weg tussen alle hersencellen schijnt een ster vol schittering te wachten op haar beurt. Droom maar, doe maar, ga maar alles kan 'het' nu nog gestolen worden het komt toch wel aan de beurt.…

Het licht schrijft zonder woorden en wars van alle schijn, het zingt van zoveel heimwee van verlangen dat niet ophoudt, van vervulling en weer opnieuw... Het licht schrijft zonder woorden van eb en vloed, van tranen en durf, van moed. Het licht kent geen ophouden, geen vertraging, het wenkt en groet.…

Alleen nog de adem van warm verlangen wanneer ik je dan zie het bloed dat gonst de huid die gloeit een menigte magneten noem het liefde of lust oerkracht of begeerte het valt niet te negeren de heimwee die toeslaat als je dan toch weer gaat wie kan zijn zon missen alsof het leven je verlaat…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…

In essentie van ontwaken beroer je mij tot slapen met accent van zwijgen hoor ik niets anders dan lyrische dromerige taal die kalmte laat opbloeien en in die fluistering herhaal jij verhalen over openbaring van verlangen er is geen diepere heimwee die ik koester dan de herinnering aan jouw geliefde warme stem.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn oor is kleurpositief de rode rand kookt van jouw woorden, fel licht spat uit de schelp en hangt voor mijn mond voor mijn ingehouden adem mijn lippen nog niet open mijn gedachten onuitgesproken mijn blik kleurnegatief met doorbloede hersenen gekruiste armen, gloeiend van argwaan en verzet van willen aanvallen Jij zult er niet…

Heimwee naar het duister in het licht. In vrijheid gebonden en gevangen. Stil en eenzaam schrijf ik mijn gedicht. Ik mis de pijn en draag haar mee in stilte. Het lijden en het zwart waarin ik zweef. Ik lach en dans maar zonder diep verlangen. Vergeten wie ik ben en dat ik leef.…

Heimwee naar stilte in jezelf en om je heen Naar de witte zwaluw scherend door de lucht met als enig doel slechts overleven Naar de kleine luchtballon zwevend op de wind in vrijheid richtingloos in keuze onbeperkt ooit ergens zal hij landen Als je de stilte niet kent weet je ook niet hoe je ernaar kunt verlangen…

Vandaag droom ik van heimwee. Vandaag ga ik in gedachten, vol van verlangen hier, op reis. Op reis naar vergeworden landen, waar geloofd wordt in de liefde. Waar vrouwgebleven moeders, aanraakbare Madonna's zijn. Vrouwen naar mijn hart. Waar het vrouwelijke in mensen, de toekomst van de wereld wordt.…

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

Traag zoeken je vingers het klavier van de accordeon je huivert als verlangen klinkt in de verweven tonen die zingen wat jouw heimwee voelt ik baad me in de melodie waarvan de klank mijn stilte raakt jouw zuiderzon verwarmt de kilte schamper kleingeld op de bodem van een doos (Fotograaf Regine)…

Heimwee naar echt oer eerder.…

Moeder, toen 'k lang geleden nog "uw jongen", Uw blijde eersteling was en pas geboren, Had ik u eens, voor één dag, verloren - En 't eerste leed was aan mijn hals gesprongen. Toen, weer terug, heb ik mijn hoofd gedrongen Aan uw warm hart, gefluisterd aan uw oren, Om weer uw zoete moederwoord te horen - Toen hebt gij mij zachtjes in slaap…

De weemoed naar Thailand kan soms als scharlaken zijde op me neer dwarrelen. Ik zweef dan opeens, gesluierd, door de schemerige wereld van hier noch daar en alles draagt het zegel van het Oosten. Hoe kan de wind van zó ver, de geur van wierook naar mij dragen? Waarom hangt de maan als een koperen bel aan de nachtelijke tempel?…

een zachte fluit, een dreigende trom zijn plotseling in de maartse straat waar bomen nog kaal zijn en mensen moe van wijn en winter daar komt de bruid ze stapt in een bakbeest haar familie staat er biddend bij en heel haar Barentszstraat stroomt vol van heimwee naar een warm land van herkomst stroomt vol van hoop dat een vertrouwde vreemde…

het flesje heimwee naar weleer destijds hooguit nog voor een knaak…

De esdoorn houdt in zijn wintertakken de wassende maan op haar plaats Een late gans vliegt door de nacht Het onvermoeibare water van de rivier draagt een boot naar de zee, die wacht Takken wijken, maan slaat op de vlucht…

Je legde feilloos het verschil tussen emotie en intelligentie bloot in de vijver die ik aanbad met mijn nachtmerries en ik vergat de dag soms van de nacht te scheiden volgde de oerdriften van de held in mijn verhaal op een dag vond ik een dode haan onder de bomen van mijn achtertuin ik vertelde hem alle vergeten verhalen hield de…