Alle inzendingen over herfst OR kastanjes

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

met hier en daar een heel klein dipje toch geniet ik ook van herfstplezier Ik zal kastanjes laten glanzen drapeer er mooie bladeren omheen 'k zal ook nog dennenappels zoeken en leg het in een schaal van steen.…

is de zon die dat doet zie je dat weet je dat dit jaar nu al meer bladeren zijn gevallen doordat het even harder waaide de kastanjes kon je vangen zo maar uit de lucht en kijk nou alles is oranje herfstoranje voel je zie je kijk dan…

en het verkeer mijn ogen toe, ik voel de kou onder de dorre lucht van de herfst, het duurt nog lang voordat de lente komt…

Hoe mooi bijvoorbeeld een handvol kan zijn vijf wilde kastanjes die blinken vanzelf…

[Haiku] wilde kastanjes beschenen door de herfstmaan - het zonlicht reikt ver.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Nu is weer een ander duren in de plooien van een tijd met vroege schemeruren en dakloze bomen in hun houterige pose ben ik weer gevangen in een vreemd verdriet om dat achterlaten van wie of wat ooit kwam of ging in vreemde traagheid sluit ik ramen en deuren de avond kijkt me aan met koolzwarte ogen ik moet met het donker de herfst weer…

Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan, en da’s om de drommel niet mis!…

Wat ga je tekeer, ‘t is herfst de wind heeft een oerkracht zo lijkt ‘t is herfst, een openbaring op naar de winter en de verwarming!…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

Het bladerdak op zijn dichtst populieren op hun hoogst akkers op hun rijpst bolsters van noten en kastanjes op hun schoonst…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Door huid heen gloeien de kastanjes van een vorige herfst een slapende morgen in een verdronken landschap ik groeide op in dit gewest stap door de spiegel en vervolg mijn tocht langs littekens hier zoekt tijd een woning -nauwelijks plaats voor zoveel ruimte- een lichtvoetig beeld versterft als schim later is slechts een geweerloop lang…

ik weet niet wat het is de bloes die je draagt de kleuren die je koos is het wit of roodbruin misschien zelfs kopergroen zijn het je ogen of de kastanjes in je haar of is het eenvoudigweg de appel waarin je stevig bijt goudgeel van schil of het steeltje dat je niet eet maar waar je heel sappig naar kijkt…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Heerlijk die wind, het is nog herfst, heerlijk die regen, nog steeds is het herfst, heerlijk die storm, het is herfst, maar best fijn als je kunt luisteren naar de storm in het midden van de nacht! Bevoorrecht en dat, terwijl het nog steeds herfst is!…

De e’s vervlechten lettergrepen De preherfst keert de levenssfeer En neemt begeesterd het beheer Gereed meer regen te verslepen Klef dwepen weken met de e Het snelsennet kweelt lekker mee…

Nu de elzenproppen vallen de bruine beukennoten open barsten en de kastanjes zich rijpen aan de bomen kan men heerlijk genieten van een wandeling door het bos.…

net als de blaadjes laat ik los wat er niet meer toe doet wat niet meer hoeft gevoed de takken zijn zwaar van hoeveelheden uitgebloeid ze buigen en gaan de winter in laten achter wat niet meer groeit de natte grond onder mijn voeten vertrapt wat net gevallen is ik raap nog wat schoonheid en versier mijn huis met herfst en warmte…

Voor mij haalt niet iemand anders de kastanjes uit het vuur.…

Vallen de kastanjes uit zwiepende bomen zie je blaren vergelen moet het licht vroeg aan bij onrust en windrukken hoog boven in het spant emoties die los komen om de mens te bedrukken herfst is thans in het land Speciaal dichters tellen naar verhouding dan velen voltijds zwaar aangedaan onder de hyper emotionelen Gaat ergens een tak…

zoeken kastanjes in de lente de klepel stom ik zeg nog kom maar mama we nemen de achter uitgang en gaan bij de ingang weer naar binnen tsila…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

De herfstvakantie is voorbij vandaag En ieder heeft dus lekker uitgeblazen. Maar nu begint het najaar zelf te razen En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag. De zomertijd is niet meer terug te draaien. Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…

Langzaamaan, gaan we op Herfst aan, worden de avonden korter, de dagen eveneens, maar het geeft niks want ineens: komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog, warempel een pracht van een regenboog. Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…