De onverzettelijke
hartenkreet
Je takken staan zwaar in de lucht, oud en wijs
Je bast geeft een zucht, gebarsten en grijs
De wind waait door je laatste herfstbladeren
Je leven stroomt door je aderen
Je leeftijd loopt in ontelbare jaren
Overleefde zoveel gevaren
Veel heb je gezien in lange, langzame tijd
Je wantrouwde de mensheid
Natuur moest wijken rondom jouw voet…