Alle inzendingen over herkenning OR tweelingziel OR thuiskomen

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De straatjes zijn nauw de sfeer is goed ik kan me niet heugen dat ik me beter heb gevoeld. Als dan de avond valt en de ramen oplichten speelt achter de gordijnen een bibliotheek aan verhalen. Het drentelen in de kou laat mij in gedachten warmen omdat ik even aan je denk want ik ben nu niet bij jou. Maar als ik straks de deur open…

geluk niet langer plaatsgebonden de oorsprong in mijzelf en haar weg in liefde gevonden vol vertrouwen...grenzeloos jij bent liefde...mijn veilige thuis want liefde is thuiskomen...eindeloos…

Als ik thuiskom ben je blij, zodra je me ziet begroet je mij ze krijgen jou voor geen miljard want jij hebt liefde in je hart. Ik zie jou ook graag met je bruine ogen en je mooie haar en je draait maar met je kontje Heus, ik hou ook van jou mijn lieve hondje!…

Langzaamaan, héél voorzichtig, steeds een stapje verder waag ik mij op dit nieuwe levenspad. Vertwijfeld en aftastend, langzaam loslatend het andere leven dat ik eerder had. Alleen dán zal ik groeien en weer stralen, schouders fier. Als ik besef tot in elke vezel, mijn thuishaven is voortaan híer.…

ik verpoosde een wijle over de grens van mijn moedertaal de ziel geleek even als een opengaande lotus het was gelijk andermaal wanneer ik mijn liefde in den vreemden sus zelfs klanken kwamen in overvloed naar buiten waar een hobo mijn stem vertederd liet horen mijn handen gebruikten met een trage vingerbeweging het verborgen koor…

zullen ze wat zeggen en wat zullen ze zeggen als ik de deur door kom wat zie je er uit je bent ver weg geweest of zullen ze niets zeggen en alleen maar kijken of niets zeggen zelfs niet kijken maar doorgaan met doen net of er niets gebeurd is hier ben ik dan hun vriendelijke vreemdeling ik spreek de taal der mensen hoe is…

Hij kwam thuis. Ze zei niets. Het was echter duidelijk dat hem iets naars was overkomen. Hij kroop met zijn kleren aan bed. Verborg zijn hoofd onder de deken. Trok zijn knieën op. Hij is rond de veertig, maar niet op dit ogenblik. Hij bestaat, maar niet meer dan in zijn moeders buik, vele huiden ver, in een beschuttend duister. Morgen moet hij…

Thuiskomen doe je niet tussen twee muren of in een enkele stad op een kaart maar overal op de plek waar liefde is en was op haar best ook bij verdrietig vertrek het is geen plaats maar soms een moment dat is misschien wel op elkaar stapelen van bouwstenen voor een veilig nest wat je koestert en voor elkaar bewaard als…

(theme for a dream) van alle aardse vormen die ik ken hecht ik aan de driehoek die diep verscholen bij mijn lief het huis blijkt waar ik thuis mag komen zie daar het thema van mijn dromen…

vermoeid van treinen, werken en beulen kom ik aan op een vertrouwde plaats… mijn huisje de achterdeur draait open… een oase van stilte en rust begroeten mij uitbundig, een warme gloed omhelst innig mijn gezicht, een stille wind fluistert in mijn oren, ik kan nog net haar woordjes horen… vriend, wees welkom thuis!…

Echte huiselijk rust is als een mooie kust om veilig aan te landen even niets om handen het vuur dat je blust het kind dat je sust de vrouw die je geloofd het minnen steeds beloofd dus op 't werk al snel wegdromen van 't straks (h)eerlijk thuiskomen…

de dwarrelende spreeuwenwolk kwettert uit volle borst speurend naar een magische nachtelijke slaapplaats ten slotte de roezemoezende landing in de kruinen de roestplaats is gevonden laatkomers schuiven luidruchtig aan thuiskomen kost tijd…

soms laat het raam licht door dat er gisteren ook al was te hooi en te gras op een onbepaalde plek in het achterhoofd, ergens achtergelaten zonder bericht in buurlanden ruikt het naar thuis en thuis lonken de buurlanden overal zijn wijkende wolken maar nergens is een hemel blauwer dan in gedachte aan mijn vroegste dagen…

Soms met een tweelingziel. Zij ontvangt eeuwig energie en voeding. Geen storing van de kringloop. Ooit is de oerbron weer tijdelijk gastheer voor mijn ziel, dan laaft hij haar ruimschoots opnieuw, stuurt haar, verkwikt, wederom op weg, tijdloos . . .…

wie anders dan jij kan mij weten in het anders zijn als wij onwetend van ik en jij…

Ik liep op weg naar schoonmama in zuid in Amsterdam in een bekende straat Een beetje in gedachten zoals dat gaat toen ik de man zag staan; een rijzige gestalte met een witte baard En ook de naast hem wandelende man was mij niet onbekend Het was een donker type Een keurig in het pak gestoken vent Je ziet ze daar wel meer die chique geklede…

Zinnen krijgen een betekenis woorden vormen een warm gevoel telkens als ik in jouw ogen kijk ik ben jouw zachte stem sterk en voorzichtig ik ben jouw wonderlijke ziel rustig en angstig ik ben jouw tedere ogen helder en onzeker een gevoel van thuiskomen krijgt een betekenis iedere keer weer het is een sleutel zonder pijn een vriendschap…

Zou u Jezus wel herkennen, als u hem onder ogen krijgt?…

Nu weet ik, wie gij zijt, de Jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna, nog op dezelfde dag, in een kafee te Heeg. Ik hoor mijn Moeders stem. O Dood, die Waarheid zijt: nader tot U.…

Vriendschap is exclusief een enkeling kan vriend zijn herkenning is een voorwaarde wat zijn we uit elkaar gegroeid waar zijn mensen saamhorig hartgrondig exclusief mens met elkaar zonder eigenbelang gemuteerd tot instinctief zijn wij pas herkend in een of ander engagement sociaal vriendenhuis voor stambelang volksbelang staats- belang…

raar nu ik weer mezelf ben voel ik me een ander waarin ik mezelf niet herken juist toen ik die ander was voelde ik eindelijk mijn eigen ik, mijn kern waar ben ik toch gebleven? kom je heel snel terug in mijn leven, alsjeblieft… 27.02.2004…

schichtig de blik overvloedig gespaard van zwijgen de mond vol stof de aarde spreekt hem niet meer uit overleven op het sterfbed der hoop machteloze handen meten de duisternis tegenbeelden in versiering in het astrale lichaam der taal het oude is altijd beter niet het dode diep in tijd gezonken leven we steen voor steen…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ergens heel diep raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je ziel splijt als een bliksem die 't al doorstraalt en vlammen doet wat tot dat ogenblik verborgen en haast begraven zwijgen moet maar dan straalt heel je wezen helder, je ogen zien weer als een kind…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat je ziel ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt en dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht, dat vonkt tot in de verste hoeken en dat je liefde zuiver richt tot je weer kijkt met nieuwe ogen, verwonderd bent zoals een kind, maar…

Heb jij dat ook, dat plots herkennen van wat jezelf ten diepste raakt in 't klein verhaal dat zomaar even onaangekondigd je genaakt maar dat je denken, voelen, wezen splijt als een bliksem, helder licht en dat je liefde voor de mensen ineens weer warm en zuiver richt.…

Anders is de herkenning van de realiteit, Complex op een manier die ik liever mijd. En toch luister ik met vrede en onvrede naar muziek van onze tijd. Rust zacht Al Bud, Larsonic, vind vrijheid..…

Ineens was zij weer op til toen ik haar achter mij hoorde bij oom Donald waar onze kleinkinderen naar de tekenfilm Bambi keken herkende dat beeld en het roepen van roekoe roekoe naar de bediening wat ik eigenlijk niet wilde was toch op de grond kijken zij liet iets vallen: plets lieve rode duif gaf een kopje waar de kleintjes naar…

als mijn hoofd de wereld niet meer kent mijn geest een ander universum verkent neem mij dan in je armen en wieg mij wieg mij heen en weer en op een keer welt uit het diepst van mijn wezen jouw naam…