Alle inzendingen over het proces van ongeo

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

je knipte het koordje van je kinderwanten door zo is het begonnen ik laat je los zei mama het laatste stukje mag je rennen wees opmerkzaam mijn kind het onbedoelde het ongewisse onverwachte het is er allemaal de goudvis in de kom de grote schaar het kostbare glas veel maar niet alles leerde ik je dragen deze afstand is de grootste…

woorden niet betekend ongehouwen nog te hakken rots uit steen voor beeld alles is ooit uitgesproken voorzegd tot oren steeds gesloten onvrij gemaakte hoofden ongezegd opgeslagen ordeloos in breinen zoekend naar verwoording in dichters gisting van Dale stort goed bergen woorden schuren wrijven in vermaledijde brij waar oh hoe waar…

Nog zes dagen en dan... moet hij het nóg maar afwachten. Vijf dagen zijn te kort om zijn tekortkomingen op tafel te leggen. Maar binnen vier dagen dient hij toch 'mea culpa' te zeggen en morgen - drie dagen vooraf - openlijk te walgen van zijn misbruik... Daarna heeft hij nog twee dagen om zijn vooroordelen te verdrinken in kortzichtigheid…

toen zij met kinderogen de grote wereld mat het grasveld een oneindige vlakte was en de overkant van de straat een ander land was moeders lijf de onneembare vesting torende boven alles uit en het kind wist dat papa rijk was als het munten hoorde rinkelen in de zakken van zijn bruine overjas toen moeder in een zwarte zware kist…

Joran van der Sloot wil dat zijn proces wordt herzien. Er zouden hem valse toezeggingen zijn gedaan. ------------------------------------------- Het viel hem al met al behoorlijk tegen, Een fair proces had hij best wel verdiend, Vond Joran, onze Nederlandse “vriend”, En zo’n proces heeft hij daar nooit gekregen.…

het druppen van de kraan heeft de klok doen roesten minuten duurden langer vielen uiteindelijk stil water kan de tijd niet stoppen slechts de maat valt weg de duur van het verloop telkens dezelfde druppel die op dezelfde plaats valt holt de hardste steensoort uit zo voed je op, zei vader even zag ik weer zijn handen verweerd, vol sproeten…

de mens wordt niet zomaar groen geboren met een paar armen en brekebenen soms heeft hij `t land of ploetert in de vijver schoolslag vlinderslag zift mugjes uit de lucht of kwaakt maar iets raak ergens onder de zon op een plompenblad…

wandelend door zijn gangen stil in gesprek door dagen heen en terug rijpen gedachten van vroeg tot laat, in het licht als vruchten in de zon van druiven tot wijn Schilderij: Hans Montanus Foto: Martien Montanus…

Terwijl ze moeten vloeien tot alles is verwerkt gisten ze opeengehoopt wachtend op bevrijding Aldoor gevangen in alledaagse zaken die aandacht vragend geen ruimte laten voor verwerking Alles verder weg dan dichterbij lijkt op dit moment meer verwijderd dan te voor…

wandelend door zijn gangen stil in gesprek door dagen heen en terug rijpen gedachten van vroeg tot laat, in het licht als vruchten in de zon van druiven tot wijn 2011…

daar zag ik duizend zwaluwen in hun gebed naar de Hemel gedragen en gevoed hun nietige gestaltes afgetekend tegen blauw, als ons verlengstuk opgetild boven het grauw van alledaagse dingen in hun onschuld schuilt het hart van zoveel kwetsbaar leed het mes dat aan twee kanten sneed toen hoop dat hart verlaten had daar zag ik duizenden…

Edelachtbare; deze rupsen zijn schuldig aan jeukdelicten.…

Zadel de wereld niet op met wat je zelf kan veranderen Jezelf!…

Een metersdik dossier en veel getuigen Al jaren onderzoeken aan de gang De Belgen roepen nu om levenslang En bij de doodstraf staan ze straks te juichen Al staat de schuld van Marc Dutroux al vast Men vindt beslist nog lijken in de kast…

Van moederschoot naar school is een proces Van stappen zetten, doorgaan en alleen staan Nu school en moederschoot steeds meer ineenslaan Speelt dat proces nu aan het huisadres Die markt wordt groter, alle schoolseizoenen De school aan huis ontgroeit de kinderschoenen…

onafwendbaar proces onomkeerbaar versterven onherroepelijke overgang…

Laaghangende zon straalt vurig oogverblindend maar stagneert proces.…

Het recht is live te zien op de tv: diners, getuigen, meineed, dat soort zaken. Kijk! Moszkowicz probeert weer eens te wraken. In talkshows discussieert men vrolijk mee. De strijd duurt voort, met name onderling, want niemand weet meer waar het over ging.…

"De doodstraf voor Saddam!" zo luidt de leuze En daarbij zwaait men met een lange lijst Van daden waar die straf voor wordt geëist - Zijn rechters hebben dus een ruime keuze. Toch kun je hem die straf nu niet meer geven: De man heeft immers al heel lang geen leven.…

Geert maakt van zijn islamfobie gewag De vraag waarover zich de rechter buigt Is niet of het van goede smaak getuigt Maar of zoiets wel in een rechtsstaat mag Hier lijkt maar één oplossing adequaat: Verhagen inhuren als advocaat…

misschien praat de mens teveel daar hij patent heeft op de beweging verplaats je monden gaan in proces meestal van elkaar…

Omdat Mohammed voor het zwijgrecht koos Heeft hij heel lang geen enkel woord gesproken, Maar toen hij toch het zwijgen had doorbroken En netjes uit mocht praten, dacht ik boos: Maak van dat recht onmiddellijk een plicht, Dan houdt zo'n man zijn mond tenminste dicht!…

Als je wat ouder wordt Ga je meer letten Op hoe mooi het vroeger was Voor je gevoel gaat de tijd sneller Dat realiseer je je pas Als je de leeftijd bent ontstegen Van broekie, puber, jongeman Je bent nog fief maar al belegen Realiseer je dat steeds minder kan Niet bij de politie of in het leger Een ommezwaai gaat niet meer zo vlug Het is…

Eén grote waakvlam is de dag. Een baai van goud en diepblauw is de hemel. Jij zit in de tuin en kijkt op als een kraai hikt van de hitte en krast, of op een lei- en dak gegriffeld wordt. Je zit te schrij- ven in het eerste leerjaar. Hou je taai, 't is hanepoot en baksteen. Ben je blij- ven zitten? En nog vind je niet de draai? Alleen waar vuur…

Je foetert in stilte op hen die lijken te creëren op commando op hen die sonnetten schrijven als ging het vanzelf zo diep van binnen weet je beter gedichten gelijken gedrochten als je niet eerst met woorden hebt gevochten.…

Tenslotte is de teerling geworpen en is hij er overheen gesprongen om uiteindelijk te kiezen voor zichzelf de schepen nu echt te verbranden te wentelen in de resten puin en as de restanten van zijn wereld ziet hij in de spiegel achter zich geen kleur dan zwart en wit en grijs een keuze voor jezelf is nog maar het begin jezelf terug te…

Hoe wij mensen verzeild zijn geraakt in een proces veroordeeld tot de dood door onbekende macht die ons op aarde dropt aangeklaagd door een instantie die we amper kennen niet kunnen of willen begrijpen zullen we op zoek gaan of het wel klopt wie ons hier heeft gebracht dit proces bestuurt op deze aarde bang…

onder wolken van lood tekende ik sporen in het zand in smeltende hitte schreef ik een goddelijk woord ik vluchtte voor beelden van de krokodil doofde de vlam verbrandde mijn ziel vouwde een zingende vogel van papier fluisterde mijn traagste gedicht ik spelde mijn naam op de schutting uit de binnenste muren kwam geen enkel geluid…

De tijd is gemeten naar veranderingen die voor de mens van begin tot einde te volgen zijn Het is een proces begonnen en binnen het menselijke bestaan wordt dit proces beeindigd Aan de hand van de kleinste eenheden van tijdsbesef kunnen we ons een voorstelling maken van langere perioden van tijdsduur bijvoorbeeld een eeuw of twee…