Alle inzendingen over het wezen is een gel

bollenvelden blauw en geel en blatend 'Mondriaan'…

Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

wend je naar mij, gele roos in de zon flonkerend in al je facetten,onsterfelijk teer gouden momenten in het spel der dageraad gele maagd ik verdrink in je glimlach schommel met je hoofd en beweeg je wimpers in de huivering van oogopslag waarin de wind opsteekt en je verwarde haren in mijn gezicht slaat als een bries bloei open gele roos…

de ouders zwoegen vullen gele snaveltjes de grootste het eerst…

lap al die opgepoetste droge eisen Aan mijn niet-meer-gele-laarzen…

malse grassprietjes zwaaiende boterbloemen in gele jasjes…

lindebomen - steken hun zwarte takken uit gele mouwen…

groene narcissen ineens trompetterend geel op de vensterbank…

Mensen met een gele ster worden weggevaagd.…

De hemel steenrood dat geel van een girasol maar koolzwart de zee…

Dwarrelende sneeuw zichtbaar in het gele licht van de straatlantaarn…

Een grasveld kleurt geel raapzaadbloemenexplosie in pure stilte…

Trompetnarcissen deinen vrolijk op de wind rapsodie in geel…

Geel danst de bliksem op de richels, eindelijk -- gebeurt er eens iets.…

uitgesproken geel kleurt zonnige gedachten ze glanzen warmer…

helling vol bloemen gemene deler is geel de zon inspireert…

stilte voor de storm code geel hangt in de lucht boven zandvlakte…

Het feit dat vele mensen niet meer ontroerd raken door kleine, gele eendjes of kleine, gele kuikentjes baart mij veel zorgen. De tederheid van het meest kwetsbare wordt niet meer herkend en ruw uitgebannen.…

de guldenroede herinnert sterk aan vroeger weemoed geel van kleur…

jouw boeketje geel zomaar op oranjedag maakt mij koningin…

Licht ontvlambaar geel als de Chinese klokjes schijnt de voorjaarszon.…

Herfst is gekomen Een tapijt is in de maak Geel en rood gekleurd…

kil is de lente maar het kleine hoefblad kleurt mijn bermen geel…

Geel is de rivier Rood de ondergaande zon Donker mijn schaduw…

"Gele kanaries" houden plots met zingen op groen van ellende.…

Ik weet niet zoveel van groen: de moeder is geel – de vader is blauw.…

Eet geen gele sneeuw!…

op de zon gericht als een geel gekleurd wonder draag je de lente…

Geel op blauw palet Gershwin kan tevreden zijn Luide lentelof…

Geel en paars, zie ik ze staan, steken net hun kopjes boven het gras uit, ze piepen voorzichtig als het ware omhoog, blikken naar de zon. Geel en paars, ik zie ze staan, ach de krokusjes weten wel, hoe de mens te behagen, want een ieder die zijwaarts kijkt, glimlacht.…