Alle inzendingen over hoe vrij laten we ze

God roept ons en zegt: “Kom tot mij Ik zal rust en vrede geven in je hart Want ik weet van je pijn en je smart Ik maak je van schuld en zonden vrij”. Laten we dan in ’t geloof tot Hem gaan Met al onze noden, zorgen en verdriet Hij, die altijd in gunst op ons terneer ziet Want God is bewogen met ons bestaan.…

Laten we dit blijven doen Met z’n tweeën rustig schuifelen Enkel oogcontact bij een zachte zoen De glinsters die sprankelen in je ogen Verraden je geluk Dat en je lichaam vastgedrukt tegen de mijne Mijn nacht kan niet meer stuk…

dus niet echt wij Apart alsof we bijna vrij... Laten we bellen: ik en jij…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

herdenk de doden herdenk oorlogsslachtoffers  herdenk ze steeds weer…

Laten we vrijen alsof morgen niet bestaat – maar wij wel, altijd.…

ook al lijkt zo’n dag als vandaag vol met valkuilen en beren te zitten Het is als een warme deken van troost dat de zon een glimlach schenkt en de wind speels door warrige krullen streelt dans als je te moe bent om te lopen…

Een vaak gebruikt symbool, maar zeer zelden gezien. Wat men neemt als vanzelfsprekend, blijkt toch zo speciaal. Als een klavertje, dat zijn wij.…

voeten, benen, een gat te dik of wat te dun een lijf vol genen met een kloppend hart elegante hals of een dikke nek een hoofd met een gezicht kronkelende hersenen ogen die dwingen of stralen het goede of het kwade alles gezien in het ware licht de mens leeft of tracht te overleven in zijn kort bestaan werkt het zo niet... dan...klappen…

Laat me vrij, zodat ik met een lach kan wegvliegen Laat me bloeien als schitterende bloemen met allerlei gekleurde blaadjes van de regenboog Wacht niet tot één rozenblaadje zal vallen Mijn engel, er zijn honderden andere witte rozenblaadjes die wachten op jouw woord Laat me gaan en m'n eigen weg zoeken Vliegend en dalend en…

In ’74 werd hard gebaald We waren stukken beter dan die moffen Nog nooit was beter voetbal aangetroffen Het doemscenario heeft zich herhaald We kunnen wéér eens collectief gaan rouwen Toch blijf ik van de voetbalvrouwen houwen of Ze hebben het gehaald, de voetbalmeiden Hoe prachtig klaarden ze de Deense klus Geen treurnis meer, dit keer…

Alsof er niets is gebeurd Laten we doen Alsof mijn hart licht en vrij is Laten we doen Alsof niets mijn hart donker kleurt…

Blijf dicht bij mij laten we delen, delen is vrij...…

Laten we nog wat zitten op de trap, m'n liefste genietend van een krat zonlicht en een glas ochtendfriste laten we wat praten met elkaar over jou al ware het dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak ... liefste, zullen we ons zacht en lieftallig beminnen op de treden in de zon en wijn drinken uit jouw bron ?…

om te leven was groter dan sterven dronken van liefde kerfden we in bomen onze namen in hartjes zoals in zwoele dromen!…

Je hoeft niet veel te hebben om de zon te zien: alleen maar goede ogen en een bril misschien maar weet dat toch de diepste dingen gratis zijn en dat ze soms ook groeien dwars doorheen de pijn. Dus maak je zorgen maar niet al te groot en wees tevreden met het dagelijkse brood.…

in elkaar Maar dat is nu niet meer genoeg We kussen nog 'n laatste keer 't Afscheid komt altijd te vroeg Laat 't zijn, laat 't gaan Laat 't los en vrij Wees gewoon wie jij wilt zijn En ik ben mij Alles wat in stukken valt Laat 't los en vrij Wees gewoon wie jij wilt zijn En ik ben mij En ik ben mij We proberen…

draai maar aan me en vlucht in rook alcohol of snuif speel met gevoel sterf langzaam af laat mij vrij geef me ruimte dit trek ik niet mijn hersens vragen zuurstof…

Vraag jezelf Wat je van de ander wilt Waar je het meest gebonden, Haatdragend, bang en zwak bent Niet in staat Jezelf te zijn Dit is de ketting Waaraan je vast zit En die je alleen kunt losmaken Wanneer je ermee ophoudt Van anderen te verlangen Wat je jezelf moet geven Je wordt vrij Naarmate je vrijlaat…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is.…

Laten we dicht bij huis blijven vrijuit bij elkaar blijven elkaar de ruimte gunnen op de vierkante centimeter elkaar mijlenver uiteen dicht op de huid dragen elkaar in het hart sluiten zonder de deur te grendelen Laten we ontdekkingsreizen nieuwe verhalen vinden en de oude opschrijven aan de keukentafel thuis…

Laten we verder kijken dan de leugen lang is Laten we zon en schaduw als familie beschouwen Laten we geen dubbelgangers van elkaar zijn Laten we mekaars naam vergeten en de lach onthouden Laten we traag reizen en elke korrel zand bewonderen Laten we de tuin omplooien tot een wuivend korenveld Laten we de woorden van elke dag…

laten we eenmaal achter de maan kijken om te zien waar het licht vandaan komt laten we eenmaal uit de lucht samenvallen om het logge lichaam in tijd en ruimte te verliezen laten we eenmaal het licht schijnen op het ijzig nog ongevormde hart laten we eenmaal de hemel bestormen en opgaan in een eindeloze sterrenregen…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

Laten we verdwalen in het Snipperbos waar de lianen even lang zijn als je haren Laten we een lans breken, zoden steken en rozen kweken elkaar verhalen vertellen tot het ochtend licht Zullen we muziek maken?…

Met gebroken hart vraag ik je of het nog kan: vrienden te blijven.…

‘k zou zo graag over iets anders schrijven iets van tijden geleden toen we onbezonnen deden zomaar handen schudden kennis maken, in liefde aanraken ‘k zou zo graag het woord niet kennen de beelden evenmin ‘k heb zo’n onbedwingbaar zin om net te doen als toen je zomaar om je hals te vliegen ‘t zou toch zomaar kunnen...…

dan loop je met de kleine onwezenlijk door het park en zie je alle plekken die hij belangrijk vond, het ontdekken van telkens dezelfde dingen maar zij is bij me, ze is een troost en geeft me een gebaar van “ ik weet het “ terwijl ze snuffelt aan de tijdperk die voor hem was verlopen tijd versnelt en vertraagt, het is het gevoel dat je…

eindelijk daar was jij dan mijn lieveling, nu mag ik laten merken wat ik voel, complimenteuze opmerkingen over je prachtige ring, veranderde al een heleboel, rustig gingen we praten over de jaren, een rugzak hebben we allebei, we bleven elkaar in de ogen staren, daarmee voelden wij ons even vrij, vrij van de wereld en de zorgen, vrij van…

Vrije liefde blijft altijd trouw, aan vrienden en vriendinnen. Vrije liefde leeft tijdloos open. Liefde laat alle harten kloppen. Laat ons woordeloos voelen ... We houden van het leven. We houden van elkaar. Ik hou van jou.…