Alle inzendingen over hoeve OR vaderhuis

verkeken Nu mijn muur en masker het begaven Hoeven op de Ring rond Simonshaven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

oplaaiend vurig verlangen in steelse smeulende blikken hete dromen en dan kille spot een duist’re geest vol verterende zwarte haat voor de uitverkorene de nachthemel kleurt vaalrood trage rook torent hemelhoog verduistert de stille maan het vuur van haat is geblust opbloeiend geluk is verteerd door vlammen van hete jaloezie in maanloze…

hoeve Bouwlust heeft verloren en is nu een eenzaam krot de deur staat nog wel open maar de planken zijn verrot griezelig kruipt er schimmel op de wanden in de voortuin zwiept de wingerd ferm zijn takken door het raam tussen distel en brandnetel ligt een bordje met een naam dat verpulvert onder mijn handen er knagen kevers aan de balken…

Vele jaren zijn heen gegaan sinds ik nog op die plek heb gestaan De oude hoeve waar ik als kind heb gespeeld Mij nooit een ogenblik verveeld De groene poort, het hof, de stallen Vroeger vol bruisend leven, nu vervallen Zacht heb ik de deur achter mij dicht gedaan In de hoeken weven glimmende spinnen hun ijle waan Een zonnestraal zoekt…

zacht kuste een vlinder het bloemblad de tere vleugeltjes trilden en ik, ik voelde me als in het paradijs…

Op dik stalstro toeven honkvaste kloeken, krijgen van hun rappe kuikens trippeldrang. Gepiep, gekakel: één verkenningszang: "Hoenders, leven zien. Heel het erf doorzoeken!" Donzen en veren speurders bezoeken tuin, dan ruim land, voelen uitdagende dwang te spelen naast een boslucht zuigende koewang. Naar die tenten in roerige weidehoeken!…

De boer zag Bertha in 't groene gras, ze lag in alle rust en mooi voor 't oog gekleed in Hollands bont met wolk en zon, het gras wat zij genuttigd had, smaakvol te herkauwen. Dat is precies wat ik en alle dichters doen om wat je schrijft ook lekker lopen moet gelijk zijn aan wat m'n Bertha doet in plaats van gras, je strofen minstens zevenmaal…

heel nieuw licht je mag nu met de engelen zingen samen voor Gods aangezicht Hij heeft je aardse lijden gezien en gaf antwoord op jouw vragen het was moeilijk afscheid te nemen maar Hij zal je voor eeuwig dragen Rust nu maar uit, je strijd is voorbij je bent nu voor eeuwig thuis God zag je aan met al Zijn liefde en nam je mee naar Zijn vaderhuis…

de muis en de vingertop nemen het over klick, klick,...slechts 3 seconden verwijderd van je antwoord Hoeven we nog na te denken?! maak nu maar een heel mooi essay klick, klick,...rechtermuisknop kopiëren, plakken Hoeven we nog te schrijven?!…

Zij, die het vaderhuis nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig dolen van land tot land: de dichters, de matrozen, de reizigers, die zonder éne cent, het land ontdekken door hun droom verkozen, luistren naar 't schreien van zijn instrument.…

kaarslicht flikkert de klok tikt tot de tijd daar is om los te mogen laten niet meer te hoeven vechten oeverloos te vechten tegen de demonen die mij het leven ondragelijk maakten eindelijk is de tijd daar om niets meer te hoeven in mijn hart neem ik jullie allemaal mee hoe rijk ben ik en eindelijk vrij…

slalom jij je leven lang al om de waarheid heen om maar geen kleur te hoeven bekennen in een doolhof vol leugens waan jij je thuis op dat niemand ooit te dichtbij zal geraken ontwijk je je spiegelbeeld om jezelf niet in de ogen te hoeven kijken stel dat ‘ie barst…

Wat mij gegeven is Zonder dat ik er Om heb gevraagd, Zonder dat ik er iets Voor heb hoeven doen, Klopt voortdurend, Klopt gestaag, Het klopt…

Tot nog toe weggekeken Door iedereen die op Hun pad kwam - De straat werd voor ze Overgestoken, om hen maar niet In de ogen te hoeven kijken, Om hen maar niet te hoeven zien - Maar vandaag, vandaag Lijkt de lucht zo maar geklaard, En hebben ze een ereplaats, Ze staan zo waar vooraan Nu hun moeder, De moeder van alle armen,…

leven voor zijn kuren en grillen niet te hoeven rillen als het niet zo gaat als hij dat wil Mensen met een eigen identiteit hem niet hoeven te vrezen omdat hij dan plotseling tot een psychopatische leugenaar wordt die mensen weet te manipuleren met tranen en met zelfbeklag bewust of niet..normaal is het niet O konden ze hem maar genezen…

We hoeven niet achter elke onbaatzuchtige daad een koele berekening te vermoeden...…

Wat zou het toch fantastisch zijn, dit nooit te hoeven horen.…

Luister goed wanneer ze liedjes zingen, zonder te hoeven componeren. Zonder perfekt te moeten zijn. Het liefst zie ik vrije vogels vliegen. Zonder zenders. Zonder ringen. Goddelijk prachtig zijn vogels. Je mag van ganser harte van ze houden, zonder etiketten te hoeven plakken. Zonder ze te kennen bij hun naam.…

Een gegeven paard Kijkt men niet in de bek Dat spant men achter de wagen Om het ook niet in het gat te hoeven zien…

Een heilig leven vindt zijn bedoelde weg terug naar het Vaderhuis. Van het kruis het oude leven ontstegen. Het doel heiligt de middelen. Geeft kracht naar kruis. Paden nu nog bewaren het stof dat hij eens van zijn schoenen weg mocht slaan.…

Niets te hoeven doen. Veel te kunnen. Veel te mogen. Niets te hoeven laten. Het leven is een zinvol spel. Toen we onbewust geboren werden. Als toevallige bedoelingen. Zoals we bewust weer verder zullen gaan.…

Soms denk ik Wat als Ik dat anders had gedaan Dan zou ik hier niet stil bij hoeven staan Wat als ik naar je luisterde dan had ik geweten waarover men fluisterde…

Door elk gevecht met de engel verliezen wij aan zwaarte maar winnen wij aan gewicht – totdat wij te langen leste, verankerd op Christus’ liefdeslicht, bevrijd van alle aardse dromen, langs een flonkerend lint van sterren in het Vaderhuis worden opgenomen.…

Ik ging en ging maar verder door toen ik plots iemand vermoedde In mijn spoor en toen ik verzeild zat in het zand voelde ik op mijn schouder, een hand , een stem die zei: vlucht niet voor uw kruis zoek de weg terug naar het Vaderhuis het staat heel dichtbij, - Hij houdt u staande aan Zijn zij en het was of ik plots stond weer op mijn eigen…

we moeten niets we hoeven slechts te zijn te beschouwen, ons onthouden ons te dompelen in de schittering op het het grensvlak van water en lucht we hoeven slechts de tuin te laten drijven een tong te laten gaan langs beide lijven in het gras van onze honingduinen te zwerven langs blinde muren op geduld van lentebladeren tijd…

Hij schommelt mee in zijn satijnen bedje boven een affuit en hoort niet meer de hoeven ploffen dof en dof op straat.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

We hoeven onze beperktheid niet te verbergen door ons steeds maar groot voor te doen de goddelijk vonk in ons doet ons groeien in kleinheid om volwassen te worden…