10691 resultaten.
Middengasthuis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 Loom luierend in de
Late voorjaarszon
Beschut genietend
Onder het dak van
Spinnend lover
Merk jij mij op
En terwijl verderop
Het geroezemoes klinkt
Van stamgasten die bij de
Minnaar het leven vieren
Geef jij mij snorrend
Wat kopjes, en leg ik
Vol vertrouwen mijn
Hand op jouw kop…
Ik heb geen idee
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.309 Daar in dat hofje
waar ik het zo koud had
toen ik op je vader wachtte.
Dat hofje is
mijn doolhof nu,
want ik verdwaalde
op weg naar jou.
Jij vond
een ander hof.
Zonder mij.
En nu loop ik,
Oogkleppen op,
langs je huis.
Waar ik het zo warm had
toen ik in je armen lag.
Dit hofje is
mijn hel, mijn pijn.
Ik wil niet maar moet.…
Het hofje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.514 ‘k Ben weer in mijn oude hofje
Met zijn propere huizenrij
’ Bleekje met de appelbomen
Zonnig, vredig stukje wei.
‘k Hoor het suisend bomenruizen,
‘k Hoor de pompenslinger gaan,
En ‘t gesliffer van de muiltjes,
‘t Vrouwen-dribb’len komt aan.…
Jong gras in de volle zon
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 147 Voor mij in hartje
Stad ligt jong gras
In de volle zon
Grasmat die de laatste
Dagen garen spon
Bij vocht en warmte
En zomerzon - koele schaduw
Slechts in een klein hoekje
Waarin het aangeschoten wild
Van de stad naamloos rusten kon…
nog altijd zacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 332 nog altijd is
het erg zacht
een zonaanbidster
betrapt op het gras
van een hofje
hartje Zutphen
laat zich strelen
door de zon...
jezelf zó blootgeven
is een daad
van bevestiging
zou Campert zeggen
lejo (1 november 2014)…
Haarlem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 262 zo dierbaar, deze week
van oude en nieuwe verhalen
verweven door stevige draden
de witte ophaalbrug
wat hebben wij genoten
van bootjes op het Spaarne
slenteren rond de Bavo
broodje gezond bij "Jansje"
stille rust in Teylers Hofje…
Strawberry Fields
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 Trots op mijn
eerste oogst
van deze
Koninklijke
vrucht hier
op mijn hofje
in de zon.
Niets roder en
eeuwiger dan
een versgeplukte
aardbei
van eigen land
in je hand.
(The Beatles - Strawberry Fields Forever)
http://www.youtube.com/watch?v=Ywg-PdeGVL0…
suites voor annemieke XIV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 onder een lantaarn
een aansteker aansteken
en opgaan in licht
tien keer rondlopen
langs de utrechtse veer
haar hart staat open
de paarse vogel
heeft haar paarse tasje
even vergeten
dieprood mijn gezicht
frambozen van de buurvrouw
hangen voor mijn neus
de kinderstemmen
na schooltijd in het hofje
worden één stem…
Erfenis
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.344 Ze woonde in een hofje en keek graag naar buiten,
niet dat er veel te zien was, maar tante had fantasie.
Mensen waren vriendelijk, ze zwaaide altijd terug.
Op een avond, (men dacht omstreeks acht uur),
wond ze de klok op, warmde een glaasje melk
en trok haar voile toe.…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
GEZICHT OP GRONINGEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 724 Dan plotseling breekt uit de wolkenvegen
een verre lichtval naar omlaag en tegen
een gouden kim staat tintelend de stad.
Verbijsterd zie ik over 't weiland gloren
een spiegelende ruit, het koper van de toren,
het hoge koor, de muren glansomspreid.
Er zijn daar in vervlogen kindertijd
verwachtingen zo veel en schoon geboren.…
sprekend van Begijnhof
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 685 het liep hier
de spuygaethen uit
een en al drassige troep
dichting kwam
ongekluisterde vrijsters
met breekbare geloften
legden geulen aan ter droging
ook voor 't weids uitzicht
maakten er een tuintje van
verse groentjes voor de zieken
nee geen dansmariekes
geen dollemina's ze heetten begijnen
naar hun hofje plus kapel later
bezet…
Ween aan mijn borst
poëzie
4.0 met 1 stemmen 329 Ween aan mijn borst den schat der tranen
die rijk me maken van uw leed,
ik die van wankelende wanen
als gij het talmend smeken weet;
ik die, mijn kind, op andre schouder
om eendre vreze heb geschreid,
maar van elke onmacht oud en ouder,
weer om een nieuwe hope lijd;
ik die het goud van alle transen
voor de as van oude zonnen ken…
CONCREET
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 74 ============================
07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt
de werksoldaten starten de machines
hameren in putten, lachen in loopgraven
mager onkruid verlangt stilletjes
naar de platonische kus van een bui
of het eind van deze zomer
van god verlaten mensen rennen
als honden in de regen,
afgeplakte ramen, waar weduwen en…
Stadsnacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 129 Zwarte kraai op tak
zit sprookjes te verzinnen
in de duisternis
even bewegen
boven paden van het park
zomervleermuizen
onder grijze lucht
door de straten van de stad
zwermen toeristen
het maanlicht lacht
achter gesloten ramen
liefde ademt naakt.…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.396 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Zondag stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 626 De rust op zondag in de stad
Is een weldaad voor het oog
Zo kuierend door mijn stad
Kijk ik naar mooie panden
Statig hoog de herenhuizen
Ontdek de lijnen en de bogen
De zware deuren en hun oude taal
Aan de singels en de grachten
Hun tuinen en de lanen breed
De hofjes die de stad herbergt
Waar ik mij in een sprookje waan
Een wereld…
voor stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 500 door stads- en lenteleven drentelen
met een zon die piepend op de schouders hijgt.…
Neon
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 438 De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de
anonieme koplampen zonder ziel
vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad.
Passief te worden meegevoerd
tussen huizen die nooit zullen buigen
Flats die slechts het licht weerkaatsen van
een flits aan de overkant.…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 "
krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt.
Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent,
een lage wind snelt door de lijn,
“He, chef, ik heb mezelf verwend.”…
Amsterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 Springen
Vloeien
Woorden
Begaan
Verzwijgen
Moorden
Ontstaan
Vergaan
Studenten
Zingen
Dreigen
Ambivalenten…
cover met belofte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 647 de stad
legt op het plein
haar arm in een gebaar
van verpozen
de banken hangen leeg
er blaast een regenwind
door de kastanjes
de boekhandel wenkt mij
aan de overkant
met versierde ramen
het aanbod nieuw
kleurrijk de uitdaging
vele letters ogen groot
ik koop een boekrug
om te stelen
een cover met belofte
mij op mijn bestemming
nu ik…
Als ik op de Rozengracht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 De bruggen en de rondvaart
ook daar dan nog eens bij
de Dam met al zijn duiven
dit is de stad voor mij.…
In deze stad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 367 'k Zoek
in deze stad
je gezicht
tussen stenen
zwervend
over pleinen
achteroverleunend
op een bank
kijkend naar
niets zeggend
of haast
zwijgend
'k zoek
je gezicht
in deze stad…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 Mijn stad, mijn stad,
's nachts; dan ben je eindelijk,
alleen van mij.…
de Stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 De slaperige stad lijkt nu zo klein
zo triest en zo verlaten,
de nacht hangt als een klef gordijn
boven het asfalt van de straten.…
Haagsch Gevoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Van onze stad als zijnde één
multi culti bruisend gekrioel
waarin alle mensen gelijk zijn
dat is mijn Haagsche gevoel…
de dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 117 voor even schreeuwt een man
zijn koopwaar prijzend aan
is dan weer stil en kijkt verlangend uit
naar mensen die niet kopen
de gouden klok van boven in de mooie toren
zet niet de vaart erin maar kijkt
als oude wijze man de drukte aan
en weet dat hij de dag beheerst
de dag gaat voort in eigen tempo
tot de rust in de avonduren valt
de stad…
leiden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Wel je kent ze wel
mensen die jou het liefst
zien vallen
Kunnen ze lekker lallen
lekker je leven verknallen
Als ze maar kunnen klagen
zeiken roddelen en
steken in je rug
je kent ze wel
van die types vol met
haat
die vragen hoe het met je gaat
en keihard lachen in je gelaat
Deze wereld zit vol met slangen
ze zitten in een diepe kuil verscholen…
anders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 100 Als een ander tijdperk
is aangebroken
Herezen uit de scherven
van het verleden
Een muur die je moet stutten
hetzelfde maar toch anders
anders val je
in het middelpunt
van een labyrint
waar je ooit jezelf
tegen kwam…