Alle inzendingen over hopelijk slapeloos

ligt het aan mezelf dat de wereld niet meer draait alleen nog spint en tolt zodat het enkel maar vasthouden en hopen dat ik er niet af zal duizend uren in de nacht en niet één ervan geslapen zoveel zorgen over morgen zonder dat er iets verandert daarvoor ben ik helaas met veel te weinig ligt het aan de ander die niet wil veranderen…

In dezelfde wereld maar in een andere dimensie leef jij zo aards, zo onbereikbaar voor mij, de zwever Van nabij heb ik je aanwezigheid gevoeld maar jij, jij wenst niet te voelen. Wie kent een ander in zijn wezen? Wie kent de uitweg uit de hopeloosheid van een verloren illusie? De kringloop van gedachten die vannacht door mijn hoofd maalt…

Machteloos wachten in de nacht op de slaap en de dromen die niet zullen komen, malende gedachten, ogen open, ogen dicht, teveel licht, geluiden van buiten niet buiten te sluiten, een zucht en een draai op de andere zij, 't wordt tijd dat ik maf maar de wekker gaat af. Alweer een nacht voorbij.…

ik kruip in je slapeloosheid uit de reserves van mijn adem vreet ik de dageraad door midden ogen die wachten op een diepe slaap in de zucht van slopen zijn we in het kansspel van de nacht beiden zijn we in onze wereld samen dromen teder in het schijnsel van de maan…

wanneer het geweten knaagt en de avond valt wacht weer een slapeloze nacht…

In dekbed opgebold lig ik hier opgerold, alles is fijn, niets doet pijn, de maan schijnt door het gordijn. Ik wil slapen slapen slapen er even niet meer zijn.…

de slaap haalt me geleidelijk in daar de nacht me niet vangen kon mijn humeur is niet van de lucht alleen een kussen kan me redden of wellicht een kus van...…

Je hebt de nacht een lange nacht in mijn gedachten doorgebracht . . .…

In de nachtwind, als ik niet slapen kan, hoor ik de toorn en het lijden van God. Maar boven de storm uit hoor ik de stemmen van miljoenen zielen, voor eeuwig verloren, die roepen om gerechtigheid. Wat hopen zij? Wat denken zij? Wat denken zij van Hem? Wat denkt Hij van Zichzelf?…

Hij heeft blaren op zijn vingers Sterk is hij in de adem van haar taal Dat de slaap meer en meer dunt Verbijsterd in schrik doet ontwaken…

Hij komt met geruisloze vleugelslag aan, De donkerlokkige knaap, Hij staart met zijn peinzende ogen mij aan, De dromen-brengende Slaap. Hij vouwt om mijn peluw zijn wieken wijd Met loom gebogene lijn En over mijn voorhoofd zijn adem verglijdt In schaduw van maneschijn. Dan aan mijn legerstee zet hij zich neer, Het hoofd in de handen…

de nacht ligt gebroken aan mijn voeteneind een maan die geen verlichting geeft hoe donker kan het zijn verstrikt in kluwen van herinnering zoek ik naar rust in het vocht van angst trachtend een zonsopgang te wekken…

Slapeloos De maan is een andere maan vannacht... Ik heb er net goed naar gekeken, ze zeggen altijd "droom maar zacht" en "elke gek heeft zijn gebreken".. De Parkinson kwam weer deze nacht, en wist mijn dromen te onderbreken... Die ziekte heeft toch best wel heel veel kracht, dat is vannacht wel weer gebleken...…

De slaap wil niet komen ik tel wollige schapen en als ik uitgeteld ben komen de zwarte vogels gelukkig heb ik een kat.…

Al die uren dat ik ’s nachts al wakker lag In afstand een lange weg naar Dromenland Met horten en stoten … Horde uh lopen en Schapen tellen tegen saai snurken Te lang te wakker in Niemandsland ’s Anderendaags zeer ambetant ……

oude films laten zich tonen ik heb ze nu wel gezien ook al verschillen ze altijd wel iets van elkaar soms willen ze echter niet op komen dagen juist op die momenten waarop ik er zo naar verlang misschien ook al blijf ik ze vragen om de stille kille eenzame lange nachten te helpen verjagen nee ze willen niet verschijnen en als de…

1. Van nooit meer slapen naar eeuwig rusten Van steekvliegen naar grondprincipes Een reis door Noorwegen biedt echt ontzettend veel meer 2. Furieuze fjorden die klaterend het Water van hoog ontvangen Voorzien van de beste, grootste en Mooiste vissen die jij zonder nadenken Vousvoyeert 3. De stekers daarentegen door de mens'lijke…

rennende gedachten spelen tikkertje met hollende emoties op de speelplaats in mijn hoofd nachtmerries galopperen zij aan zij met dravende angstdromen naar de poorten van mijn geest gedachten en dromen vechten fanatiek om de eerste plaats in mijn brein terwijl ik verlangend wacht op die ene niet doorwaakte nacht…

En weer vliegen ganzen de winter in langs een hemel met enkel wolken ik hoor ze 's nachts als ik slapeloos lig jouw gemis in gedachten vertolken.…

deze aarde behoort niet meer bij mij alhoewel ik eraan geloven moet alles draaft aan mij voorbij zij overstromen doet vroeg op neem ik in mijn mond terug naar werkelijkheid slapeloosheid kosteloos put het uit bagage draaiend door de ochtendstond…

Gelukkig denk ik dan in al mijn boosheid: Ik lig niet wakker van mijn slapeloosheid…

Zojuist vertelde mijn huisarts dat ik aan een depressie lijd, somber, slapeloos, rusteloos geen plezier of levenslust wel prikkelbaar en agressief ik ben stil van de lof en geef mezelf een schouderklop ----------------------------------------- uit: 'Dans van een bevroren land', 1998.…

in slapeloosheid van lange nachten kom ik dikwijls op poëtische gedachten bedenk ik zinnen van statuur want in de nacht zijn die niet duur een soort nachtstroom maar dan anders en soms krijg ik dan een schok van de goedbedoelde woorden of de cijfers van de klok…

Dakloos zwerft hij over straat. En ziet dan een doos waar al een ander in slaapt. Zo loopt hij verder door de nacht en heeft pech, want hij kan nu niet bij het Leger des Heils terecht. Later vindt hij een geschikte plek... Onder een viaduct en hoopt dat het de volgende keer wel lukt.…

Niets dat de woorden dwingt want het verhaal is gevonden waar hij zichzelf zocht en zijn schaduwen en stemmen hem wanhoop deden drinken en slapeloos geloven dat ik besta in elke zin die ik bedenk en die ik hem geef zolang hij elk van zijn fantasieën demonisch maakt.…

Slapeloosheid verergert tinnitus Zoek ik de slaap, dan fluiten mij de oren, Door dat gefluit doe ik geen oog meer dicht, En wakend in de nacht valt het niet licht Die vicieuze cirkel te verstoren. Mijn ogen worden nu omringd door wallen, Omdat ik fluitend niet in slaap kan vallen.…

Kind'ren slapeloos; willen niet naar bed...…

In het labyrint van m'n geest schilder ik de woorden die er altijd zijn geweest In de stilte van de nacht komen ze weer voorbij en maken mij verdrietig maar ook blij ik raak ze maar niet kwijt want ik heb ze zelf bedacht in de echo van de tijd dezelfde woorden omringen mij in de nacht waarin ik slapeloos verglijd…

De stilte dwaalt waar ik slapeloos niet meer ben dan een schaduw die niet meer ontwaakt. Waar ik de tijd verberg en leugens vergeet die op momenten lijken. En het web van eenzame gedachten een spiegel wordt waarin ik met elke droom weer mag vragen wat ik nog wil vertellen aan wie mijn stem zal vinden.…

hopelijk!…