Alle inzendingen over horizon OR avondgloed OR portret

Twee dingen herinner ik me van mijn moeder. Zij kon breien en tv kijken tegelijk. Truien en kunstschaatsen. Burda breipatronen gratis en Sjoukje Dijkstra. En als zij las tikte haar wijsvinger Onrustig tegen haar bovenlip Als wilde die zeggen: ‘hallo, kunnen wij niet beter breien en tv kijken’.…

Buurvrouws oude vader van louter dochters schilderde er één: vrouw, zwarte spencer over witte bloes boek lezend met een tevreden lach, rust op haar gelaat. Buurvrouw ging verhuizen 't schilderij stond bij de grijsbak op een avond laat. Mijn dochter, kennend tante van haar buurvriendin, nam het doekje mee en hing het in haar keuken.…

zijn zonnehoed vindt weinig houvast op het smalle hoofd daaronder zijn licht spottende ogen die kijkers op afstand houdt de groene shawl rust als een moeder over zijn schouders alleen op de wereld maar niet helemaal na het vallen wel weer opstaan kijk een geluksklokje en hier staat de gevederde koekoeksbloem nee die naam is niet…

dubbelportret mijn secundaire aard belet mij onmiddellijk ervaren van gezien, gehoord, gevoeld pas later kom ik bij hoe of wat is binnengekomen je beelden gaan er niet meer uit dus dat zit wel goed ik poog te zeggen dat ik van beelden van mensen hou die ze tonen zoals ze zijn die zijn zoals ze zijn dat ik van uitvergrote perfectie…

Voor de dageraad vormt portret tegen het licht een warm silhouet.…

Glad en wijd ligt het ijs in een veeg wit en grijs en de lucht, tastbre kou, is gestolpt onder blauw. En mijn schaats met een kras als een schot onder glas trekt een veervormig spoor van mijn voet uit te loor. Ik scheer scheef op het vlak langs een donkerblauw wak. Na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Via het beekje stroomt verwaterd het portret vragend naar het dal.…

Eeuwig vertrouwen verlangend naar bloesem geur in winter portret.…

universum ja, u kijkt naar mijn portret ik ben een kleine man in een onzichtbaar lijstje voor u neergezet 2) ik schets u hier een portret van een groot man ofschoon mijn bouw geaard is in gedrongenheid en mijn vingers overeenkomstig klein en dik ontgaat niemand mijn grootsheid in eclectische onzin waarin ik nagenoeg stik mijn…

Oude man levend met het portret van een vrouw, oude vrouw levend met het portret van een man: zoals ze keken in een lens. ---------------------------------------------- uit: 'Alles op de fiets'.…

Echt een mooi portret.…

Als alles lijkt verwoest door een verterend vuur de aarde nasmeult in de avondgloed buigt zich de boer over een verkoolde hen. Wanneer hij, vleugellam haar in zijn hand wil sluiten begroet hem het verholen dons in zachte piepgeluiden levende getuigen. Als alles lijkt verwoest buigt zich een losser over wie zijn vleugel zoekt.…

Zachtjes wiegen takken Die geen takken zijn Met een scherpe contour Over de muren en de vloer Aaien doen ze en de muur Gloeit er warm van op Een rode gloed glijdt noodgedwongen Op koud gesteente en behang De zonnegloed mag door het raam Maar de kou moet buiten blijven Daar blijft ook de vogelzang En het fluiten naar de wijven Binnen…

Winteravond glanst: het warme purperwesten noodt tot steeds voort gaan.…

[Haiku] een mespunt zonlicht valt op dit oude portret – de blik blijft donker…

verder de tegels van ‘t trottoir vragen mij stap voor stap waarom ze vierkant zijn dan fiets ik maar zolang m’n ketting rammelt trapt mijn hart het bloed rond mijn wielen afstand brengt mij verder de ruimtelijke rijkdom ik rol er dwars doorheen bewegen is vooruit ik stuur de toekomst bochten liggen wind staat lichaam schuin horizon…

macht ik ben de knecht, jij bent de baas ik de gek en jij de dwaas ik de kurk en jij de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ? wie de…

Met dank aan Inge Boulonois, de snelsonnetteuse van vandaag. Zie haar "Lang leve Facebook". ----------------------------------------- Schreef elke nono als een Hella Haasse Dan was elk egodocument een legkaart Die keurig als een selfie wordt geboekstaafd Op Facebook, ook in 'n postmortale fase Kijk maar, diezelfde Heren van…

Glimlachend kijk jij me aan, wat ik je ook zeg, glimlachend kijk jij me aan, al is het goed of slecht... Je zegt geen enkel woord, niet eens een klein gebaar, Je kijkt me enkel aan, en glimlacht alleen maar...…

Dit is een nogal hulpeloos portret, dat wat bedoeld is als gezicht is niet echt ontregeld of verminkt. Maar ik, die ernaar kijk, vindt het een dwergengelaat, weliswaar niet qua formaat, maar met de trekken van boosaardigheid en grotbewonerij. Waarom is die streep diagonaal?…

Wanneer ik dood ben en de donkren komen, Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen. Ik merk er toch niets van. Het is voorbij. Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen De beeltenis van dit bemind gelaat, In een tot molm geworden kist geborgen, Diep in de muffe grond met mij vergaat.…

zichtbaar ongelukkig begraaft hij zijn gezicht in bleekgekleurde handen in fel wit neonlicht zichtbaar aangeschoten verwoordt hij zijn verdriet in onbegrepen zinnen als onverstaanbaar lied zichtbaar aangeslagen verwenst hij zijn bestaan om alles wat hij lief had maar toch heeft laten gaan . . .…

Wat schetst mijn herinnering telkens weer: Jouw schoonheid levensecht in mijn atelier. Ontelbare kleuren die mijn ogen blijven bewerken, haast uit lijken te breken door lagen verf; het zichtbare ontward. Er is geen begrensde ruimte meer alleen licht dat graag door vensters gluurt.…

. -------------------------------------------------- uit: Schrijlings op de horizon, Rijswijk 1941.…

Ze laat zich niet gaan daarvoor werd ze ook te oud hij loopt achter haar aan haar stok gaat voor…

Sluit de deur vegetarisch gemurmel met spekdikke ruggen sluit de deur ozonvretende vuilspuiters sluit de deur cultuur barbaren sla een geraamte op de muur en hang het te drogen je zelfportret…