houtlijn
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 
204
204mensen roepen wel eens
we kennen je
niet
alsof ze maar één oor hebben
wanneer ze het wisselen van wind
in koude bomen
hangen
misschien ben ik wel niet
die ik had willen zijn
of moeten
of wennen zij nooit
aan mijn sterven terwijl alles
maar voorbij gaat
in opwaaiend zand en nachten
die ik wakker lig
in het weten
dat ik slechts…
Bezig met laden