Alle inzendingen over huid OR strijd

Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd, Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur, En haar vermeestert slechts het sterkste vuur, Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…

En van die levenden geweld'ge dood, Door strijd, van die doden het doden boet.…

En in bittre strijd Om de aarde vechten voor hunne arbeid. Over de ganse aard maken de naties Hun bonden, hun wereldorganisaties, Voor de gezaamlijke wereldarbeid, Maar die reusachtige bonden van naties, In hun vijandige organisaties, Drijft de arbeid tot nog hogere strijd.…

O overal is de goudene strijd Ontstaan uit de arbeid, sinds eeuwigheid.…

door het storten van het bloed, en strijd, Gloeit dus ook ander licht op uit d' arbeid, Dat is het gouden licht der geestesarbeid, De geestesarbeid zelf, de gouden waarheid.…

De bloed'ge strijd om het bezit Is ook een strijd om machtigste geest, Het bezit van het goud, het wit, Zweept óp de geest het allermeest. En 't storten van het mensenbloed, En 't willen winnen in de gloed Van staal en vuur, die moorden, doet De geest stijgen in 't Al, de sterren tegemoet.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik ben een doener, geen prater, ik kies ervoor -- om af te wachten.…

… Zou ik deze strijd overwinnen met mijn kale kop?…

Zonder huid gefileerd tot op het bot zoekt liefde in duistere gangen naar een aanvaardbaar gemis. En het is wat het is: verbonden tot een geheel torst de dunne huid teveel in toe komende tijd. Verdwalend in onherkende woorden omhul ik mij gekleed in eenzaamheid.…

Mijn wereld bestaat uit jou Jij bent de spirit in mijn hart Sprankelend als champagne Bruisend tongstrelend zacht Mijn wereld bestaat uit jou Versmolten onder mijn huid Ben jij nu een deel van mij Liefde tintelend begeerlijk Mijn wereld bestaat uit jou Je bent de lach in mijn ziel Straalt en laat alles stralen Met glans in je mooie ogen…

gedachten, tot de pigmentcellen dringt het door, het kleinere alledaagse versterkt de hardnekkigheid karakters, komen chaotisch tot leven, meerstemmig onder de huid gekropen krassen de huid tot bloedens toe open vrij makkelijk het minst schadelijke kiezen doorgaan, verder op de enge smalle weg, waar wij niet passen en wij niet horen,…

We weten het we voelen het, we voelen het allebei: wij horen bij elkaar Godin van me ik hou van jou en jij van mij ik hou van jou met huid en haar…

Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets dan zij. --------------------------------- uit: 'tellen en wegen', 2011…

De tijd zal tot je spreken tot de wereldse transparante ogen zullen breken, zomaar op een morgen stap je in de huid van een nieuwe vacht, misschien dat je daar op wacht? Saudãcoes de Lisboa (2) Pama…

In liefde opgedragen aan Anton Onder mijn huid Zit je, dicht onder Mijn huid, snaak Met mongoolse ronde Oogjes, kwetsbare Kleine vingertjes Die zo vaak ons Aan het lachen Hebben gebracht Jij die niet onecht Kunt zijn, en nog nooit Iemand heeft bedrogen Want je bent honderd Procent jezelf, en vanaf de Dag dat je geboren…

verliefdheid is een een hongerig beest met knagende gedachten & hartverscheurende gevoelens verslind ik jou van kop tot teen, smakkend & grommend op zoek naar de sappigste delen van je geest…

Voor eeuwig gevangen In de cellen van jouw huid Je kunt erin verdwijnen Ik wil er nooit meer uit Strelend vol verlangen Kies ik mijn eigen bruid Twee handen druk bezig Mijn tong hangt eruit Ik proef jouw essentie Ik eet je Ik ruik je En weet je? Jij bent mijn huid..…

Je huid is als blozend kaftpapier Gekleurd met motieven Beschreven zonder rimpels Kaal gevouwen, strak en fier Je huid is als fluweel onbehaard Verhult kostbaar goud van binnen Een hart dat nimmer bedaart Je huid is als het warme strand Ik raak je aan met vloedgolven Mijn tranen drogen traag Ebben weg in je natte zand Je huid is als…

Het is mijn huid die ik niet wil verkopen Ik lijk dan wel verlopen door jaargetij aangetast Maar voor geliefden ben ik zoete herinnering: toen romantiek hun beider naam of initialen in m'n dikke huid heeft gekrast.…

Zonder huid slechts bijeengebonden door een strak gesponnen dun vlies terwijl daar buiten de winter van de lente verliest ik hoor het zachte zingen van de putter een kalm en lief geschutter O raak me niet raak me niet aan alles raakt me zonder huid zelfs het geluid van een onschuldige roodgewangde zachte putter…

in een lange teug grijpt de adem bij de keel, het slikken van honger lijkt tot gewoonte te strekken en zelfs het avondlicht schuift bij de gedachte aan nacht en zoet als wederkeren tot zij aan zij geef vingertoppen nog een kans in zachte streling gedompeld schuimt met stille golven langs draden onder stroom het tij…

stil 't is rustig op de wegen Gedachten vullen mijn hoofd flarden hoop, maar ook vrees wisselen elkaar af Voor me doemen plots de felverlichtte ramen op Binnen vecht een mens voor haar leven Ze heeft zoveel gegeven en mooie herinneringen komen naar boven, maar terwijl mijn ogen zich met tranen vullen besef ik toch ook, dat dit een strijd…

ga ik de volgende keer de strijd weer aan…

Maar waarom dan die gedachtes van een leven zonder haar Ik kan toch niet zonder je wat is dit toch raar Als ik je zie, dan weet ik schat je hoort aan mij zij Een strijd van gevoelens diep binnen in mij…

Toch kun je dit niet winnen, De strijd is te zwaar. Je weet nu diep van binnen Het einde is daar.…

Onder d'uitgeholde oever van een trage moddersloot, zat een waterrat te kluiven aan een stukje tarwebrood. Maar daarboven, in de weelde van een groene netelvracht, lag een oude, bonte kater op zijn eerste ochtendwacht. D'een nog onbewust van d'ander knabbelde aan zijn stukje brood. D'ander spiedde, bukte, en likte even aan zijn achterpoot…

beroofd in de kilte van haar hart woedt het vuur van blinde haat als zij compleet verward tegenover haar belager staat in de stilte van haar schreeuw woedt de woede in haar lijf duurt een seconde wel een eeuw voelt haar lichaam koud en stijf in de kilte van de nacht woedt de onrust in haar geest zoekt zij innerlijke kracht voor haar strijd…

Mijn liefde voor jou, Een strijd tussen hart en geweten, Jouw liefde voor mij, Een strijd tussen hart en geweten?…