Alle inzendingen over huwelijk OR klagen

Gevangenen zijn heel erg aan het lijden Een deel van hun rantsoen wordt afgepikt Omdat er teveel brood werd weg gemikt En dus besloot men om eens flink te snijden Een overleg waarin wordt toegezegd Dat er meer brood komt, wordt nu snel belegd…

sloop alle muren om je heen laat de zon weer in je hart geen plaats voor tranen of geween een blij gevoel, een nieuwe start laat me nu toch niet alleen neem me nog eens stevig vast laat me voelen dat je leeft kom naar buiten,uit die kast reik me toch jouw hand laat me terug in je leven komen ik neem je mee naar een wit strand vol muziek…

De dame stapt uit de huwelijksboot voor hij op de klippen loopt; vijf mooie huwelijken verdrijven nu haar winter…

Het huwelijk moet een monster bestrijden het monster van de dagelijkse sleur wil je je daarvan bevrijden sleur dan het monster door de achterdeur.…

Wat moest een generaal uit Soeren vlak voor zijn huwelijk bij de hoeren? Hij hield daar, volgens zijn militie, een generale repetitie.…

De jonge Man deelt zo de weelde van Het vaderlijk genoegen, dat Het huwelijk hem toebedeelde In een dagelijks zwoegen.…

als huwelijken pas na twintig jaar hokken werden gesloten zouden er veel minder vaak echtscheidingen voorkomen…

Liefde van de man gaat niet door de maag maar door een nauw kanaaltje Woord liefde ijdel gebruikt voor de band in 't huwelijk…

Ze vonden hun huwelijk méér dan afschuwelijk: 't werd als een vonnis voltrokken.…

In een huwelijk hebben veel zaken Met evenwicht te maken.…

Tja wat kunnen de mensen eeuwig klagen, het wordt tijd dat we elkaar verdragen. Het enige dat we moeten doen in het leven, is elk mens onvoorwaardelijk liefde geven.…

Niet klagen, Maar dragen, Want het komt goed. Je moet vertrouwen Hebben in jezelf, Want jij ben bijzonder, Een echt wonder. Zonder jou zou De wereld maar eenzaam zijn.…

leven van het verlies dat nog niet is geteld, het bindt de hoop aan het geknaag dat in het duister de weg verspert lange verbintenissen die in akten staan verzegeld doemen als verstekelingen op aan het eind van de staartveer die als roer de weg verkent langs de woorden die hij heeft ontvlogen morgen, ja morgen als het licht zijn klagen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ik hoor een klagen, klagen immermeer, zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief, die troosteloos is en treurt om hare jeugd, ach, troosteloos. ‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren en smart ligt, donker bloedend, midden in de pracht van al mijn arme, jonge leven, mijn jonge leven.’…

In het huwelijk bleek Liz een bitch. Vandaag maakte zij finaal de switch. Vangt zij, opgetut, God met haar geschut ? Maar hoe dan ook : “haar taylor is rich !”…

Ook bij het huwelijk Bingo, ik stapte opnieuw In de boot Antwoordde luid voor mijn Sologamieakte: Ja, ik bemin nu mijzelf Tot de dood…

Altijd als ik naar bed ga, dan lach jij me uit. Dan mopper ik op je: “Grijns niet zo, jongetje.” Elke dag weer, tot besluit. Jouw foto op het kastje, hij staat er al een jaar of elf. Dicht bij mijn bed. Zo heb ik hem neergezet. Elke dag opnieuw hetzelfde ritueel. Ik praat dan nog wat met je. Het wordt me nooit teveel. Soms ben ik…

De rouwzaal is een inspiratiebron. In tranen wordt naar hartelust geklaagd. De treurwilg is tot jammerhout verzaagd; z'n huilebalken prijken aan 't plafond. - En elke wand, een klaagmuur, noodt tot stenen, waarvan hij is gemetseld - én tot wenen.…

Ik wens een ieder een hele fijne dag vandaag Loopt u vooral niet in zeven sloten en zeker niet tegelijk - mijn beeldvorming hieromtrent is onduidelijk nu- Aan de boeren is al gedacht, dat dan weer wel, kijkt U maar naar buiten Geen vogeltje dat het in z’n hoofdje zal halen om nu, overeenkomstig het liedje, te gaan zitten fluiten…

Ik mag jou nie lief-hê en kan jou nie haat nie, ik mag jou nie hou en ik kan jou nie laat nie, O, leer mij die bittere strijd te volstrij. En ach, wat daarbinne mij hart so deurkna'e ik wil dit nie mis nie al kan ik 't nie dra'e, die pijn wat genot is en mart'lend verlei. Ik kan jou nie haat en mag liefde nie gewe, so staat 't vermeld…

Er is voor mij geen reden om te klagen Over de gestage voortgang van de dagen; Toch overvalt me soms neerslachtigheid En ook de weemoed, moeilijk te verjagen, Om alles wat voorbij is en voorgoed gedaan.…

Aangebrand, Dichterschap, Kringloop, Het huwelijk, Zie je ik hou van je, O-derivaat, Oote, Fanfare-corps, Komtocheensklaarklootzak, Schrijvenderwijs, Poëzie is een daad…

Gospel en house party Koninklijk huwelijk! Zilveren jaguar Iedereen net Doe aan de liefde in HarryMetMeghanstijl! (Heden door klemtonen Geen sonnettet)…

Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet klagen.…

op het randje van de nacht de slaap wil nog niet komen zegt hij haar goedenacht belooft van haar te dromen op het randje van zijn geest gevoel van onbehagen het stoort hem nog het meest dat het steeds komt met vlagen op het randje van de dag zijn dromen zijn vervlogen verdwijnt nu ook zijn lach weet dat hij heeft gelogen op het randje…

Er slaapt een man in huis. Soms noem ik hem de mijne. Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af. Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd te veel de zijne. Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan buit en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren. Dat is…

schat pak mijn hart, laat het niet gaan, jij bent nu verward, en wilt alleen verder gaan, ik sta achter jouw rug, laat jou niet alleen, via de lucht heel vlug, ben ik steeds om jou heen, want ik laat jou mijn lieveling, ondanks dat jij niet wil, de waarde achter onze ring, meetellen heel heel stil, leven om te leven, dat geeft hij…

De jongen smeert heel lief zijn meisje in met zachte olie tegen zonnebrand. Zacht en teder glijdt zijn ranke hand langs haar voorhoofd, wangen en haar kin. Ze schuift haar bandje willig aan de kant, stroomt nu al over van gemeenschapszin. Ze weten: dit is een subtiel begin van straks een lange nacht vol liefdesbrand. Maar ik zie al hoe straks…