Alle inzendingen over huwelijksreis OR ervaring OR kroost

`s Nachts besluiten herinneringen Te gaan leven Lijkt tijd een loos begrip Tijdloos Zo ben je kind Twintiger puber opa De nacht opent ankerplaatsen Ongevraagd In willekeur Plots ben je verliefd Krijgt de eerste kus Staat naast het bed Van jouw stervende vader En Zijn vader Opa Spreekt je troostend toe.…

Ervaring leert ons veel... Geen man zal zijn vrouwtje wakker maken in het holst van de nacht om haar te zien glimlachen als de baby huilt.…

wat mij gegund is, Is mezelf kwijt te raken in jouw afwezigheid Ik ervaar je in niets…

Vreemd verlangen, onverklaarbaar gevoel. Duister en helder van binnen met altijd voor ogen een doel. Gemengde gevoelens, gekleurde gedachten... Soms een hard gelag, zo voel je zwakte en dan weer kracht. Maar telkens word je je meer bewust van het gene je ervaart. En de werkelijkheid krijgt betekenis voor mij zo waar.…

zonder ook maar één schaduw van wolken glijdt een zonbeglansde wereld naar zoet sensationele sfeer waarbij onbedeesde vlinders zich gretig verzwelgen in windstil geluk en toch ervaar ik het gegevene als emotioneel beladen omdat ik herfst reeds in mij draag afscheid nemen maakt de mens een beetje klein zelfs al reikt het verwachtende…

de ervaring leert niets meer en niets minder dan dat we haar verzamelen moeten nieuwe ervaringen, meer, nog meer, en nog, nog meer, en nog veel meer, nog meer? ja, nog veel, veel meer, nog veel en veel en veel, veel meer mensenlevens lang moeten we verzamelen, en nooit ophouden, leert de ervaring…

Dit beloofd veel voor de komende jaren Maar dat ga ik wel ervaren.…

Toen zij op huwelijksreis weer eens bij maanlicht wilde zwemmen en bij zonsopgang terug kwam naar hun suite met koortsglans in de ogen verweerde lippen van het kussen, schorre stem en moegetergde tepels, spermasporen klevend langs haar dijen en ook nog hooghartig weigerde hem te bevredigen, maar hem afwijzend de rug toekeerde begon…

Tijdens de ochtendwandeling staat de groep plotseling stil. Ik vind mij voor een hoopje takken, en staar ernaar. Dan breekt de zon door en voltrekt zich een schouwspel van licht. Over de talloze kriskras gesponnen draden, dansen ontelbare lichtjes. Het nauwelijks voelbare ochtendbriesje, zet de maat voor dit glinsterend festijn. Het hoopje…

Ik proef de volle zomervruchten zie de blauwe zinderende luchten de zon is op zijn hoogste punt dat ons allen het licht nu gunt van donkerte lijkt nu niets te duchten Het is de keizerlijke maand die voor ons de hemel baant de stralen vallen in de warme aarde die de oude krachten steeds bewaarde zij houden zo ons leven gaand Ik voel de…

lieve zonnebloem zaai je eigen nieuwe kroost schijn weer volgend jaar…

Hij trouwde met de filmster van z'n dromen. Wat was-ie blij! Hun huw'lijksreis begon die avond in Den Haag, Centraal Station. Ze hadden kaartjes eerste klas naar Rome. Ze vroeg 'm, toen ze reden in de trein: 'Hoe vind je 't om m'n eerste man te zijn?…

Kroostige slootjes verzakkende bootjes stukgevallen hekken vermolmde schrootjes…

aan moed alleen dat verdomde alleen thuis daar ga ik heel snel iets aan doen de advertentie was heel gauw geplaatst reacties te over, het heeft me verbaasd alle 60 heb ik bezocht en uiteindelijk een hele lieve uitgezocht ze is blond, lekker mollig met een rond gezicht ik ben direct voor haar gezwicht en je zult het niet geloven de huwelijksreis…

Maar één week lang zijn het de kinderboeken Waarin het kroost opeens zijn heil moet zoeken.…

Je zult het niet geloven maar dit wil ik even kwijt herinneren jullie me nog inmiddels ben ik één jaar getrouwd het heeft me nog geen minuut berouwd mijn lieve blonde meid en de huwelijksreis voldeden volledig aan de verwachtingen en de eis heerlijk ontspannen in een rustige sfeer dat wilden we samen en niets meer Vlieland was met zon overgoten…

De huwelijksreis gaf een heerlijk gevoel. Het comfort in hun hut was heel groot: een tweepersoonsbed en een eenpersoonsstoel. Het bruidje zat bij hem op schoot. Het was voor de twee een voorbeeldige echt. De zitplaats beviel hun zeer wel. Hij heeft in die stoel bij herhaling gezegd: 'Ik vind je een laptopmodel!'…

Het is niet wat wij zien `t is de echo aller- egostemmen trillingen van de stemvork een weerklank en het eigen altruïsme plaatst klanken in onbewust verweer overstemmen allereerst liefde en mededogen.…

Je hebt je kans gehad, ik heb alles voor je gedaan. Ik ga je niet nóg eens vragen, je laat me tóch weer staan. Dát risico wil ik niet nemen, ik heb namelijk maar één hart. Dat kun je toch wel begrijpen? De vorige keer was je kil en hard! Je weet, ik wil geen ander, ik wil alleen maar jou! Maar mijn hart zal nu niet spreken…

Ideele ervaring, Verzonnen beleving, Gewenst genot, Ingebeeld lot.…

vinger aan de pols van mijn ervaring op 't scherpst van de snede is het nu…

Ik las gedichten totdat het te donker werd – nu voel ik de wind.…

ik ben vaak vroeg wakker heerlijk eerlijk Ik ga dan vaak al schrijven of lezen Precies dat wezen Ik heb er geen last van.....om dat te ervaren dat komt mede door de jaren Ik ben nu inmiddels 45 jaar Dat voelt helemaal niet raar Hoe ik dat ook wil bekijken Geen enkel mens is te vergelijken…

Rottende stukjes jeugd, verlangen en trauma: mijn eigen mestvaalt.…

terwijl ik de weg zoek tussen bedenksels die onverhoeds als konijnen uit de hoed tevoorschijn springen verschijnen en gloeien in mij adem zoeken of een doodgeboren geesteskind dat de uitgang van het broze labyrint niet vindt zoals ik rusteloos vastloop in verdichting…

Vakantie toen: storm, regen -- kon het nog maar eens zo tegenzitten!…

Alleen: mijn geluk en mijn benodigdheden, namelijk God, de stilte en ik, verder niks. Ik mik nergens op, slik alles wel of niet maar brengt me telkens thuis, vredig bij mezelf; liefde en vergeving. Eigen krachtige beleving: God, stilte, ik. Neem verder niks. Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles gaat vervagen en alle lagen van tijdsbeleving…

Het schouwspel voor me verrast me. Niet omdat de regendruppels het wateroppervlak omvormen tot een ballet van in elkaar overlopende kringen. Die schoonheid ken ik al. Maar de symfonie die daarmee gepaard gaat, verbaast en ontroert me. De breekbare geluidjes als de belletjes knappen, vormen samen een fluisterende ode aan de regen. Waarom…

De ergste pijn na een ruzie gaat vaak allang niet meer om de oorzaak of het feit maar dat je niet kunt zeggen dat het je spijt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…