Maar het plaatje intrigeert me:
twee bomen die de ruimte attenderen
dat zij hier heersen, de verre blik
hypnotiseren met hun kracht -
overtuigend de akkers symboliseren:
wat hier groeit is nooit geëvenaard!
Hé, daar komt wat aan:
een open koets met bruidje.
Vonkende blikken aan luxe auto's,
joelende jongeheren met hoeden...…
kinderfluit en gekakel
zonder deze zou ik er niet kunnen verblijven
als laatste met de boot terug
op weg weer naar Enkhuizen
mijn plu verminkt door een windvlaag
laat ik hierop achter
de reis op het water is droog
het is gestopt met regenen
uit de wind zit ik buiten
te genieten van het water
het geluid van de motor
werkt enigszins hypnotiserend…
De laffe strijders van IS zijn zwaar verslaafd
aan het stimulerende, hypnotiserende Captagon,
daarom zijn ze zo emotieloos en onbeschaafd
en heerst er grote verwarring in het Pentagon.…
Een zalige, bijna hypnotiserende
film speelt zich tegelijk voor mij af, vanaf het eerste
haartje tot het laatste: vanaf haar binnenkomst, het
lebberen der pareling, het voorgerecht, de coq au vin, het
heupend dansen, maar vooral: het p(l)akkend nagerecht.…
.
________________________________
De dagen van de week hypnotiseren
Een schepje water
spel van wind en regen
Het sap van alledag
terug in de tuin
De stilte van de herfstmaan
is gezegend
Wedergeboorte in het zachte
breken van het laatste blad
Als dans vol weemoed
laatste zomerdag
Even iets anders...een kikkerbil
op te hoog…