Alle inzendingen over idem 8 april 2018

In liefde opgedragen aan Hennie Een tiental jaren had Ik hem niet meer gezien En na een eerste vluchtige Begroeting moest ik wel constateren Dat hij geen carbon-doorslag meer Was van de mens die hij in mijn ogen Ooit geweest was…

wat zou ik graag veel groter zijn toch dan de mensen en de dingen in de wereld om mij heen wat zou ik graag de verbazende werkelijkheid van ons doen en laten dan veranderen kunnen wat zou ik graag voor mensen groot en klein overal ter wereld dan ruimte maken kunnen wat zou ik graag tussen rijk en armoe de bron voor haat en nijd…

De route die ons leidt, van kijken naar zien. De weg die mensen volgen, van horen naar luisteren. Van praten naar schrijven. Het pad dat ons mensen leert zien, is een wonder. Wanneer steen beeld wordt. Verstarring beweging. Letters een gedicht. Verf schilderij. Metaal juweel. Geluid muziek. Het is een wonder, wanneer toeval bedoeling…

vandaag vier ik de koning net als de leeuw van oranje meer nog echter dan dat vier ik dit land en ons volk ik feest dan de smeltkroes van mensen en hun culturen van meningen ook en gewoontes in ons doen en ons laten ik vier de ruimte voor verschil over geloof en overtuiging in wie en wat wij zijn wat gewoon is of juist apart ik feest…

als ik om mij heen het land zie dat lustig de eitjes tikkend het paasfeest samen viert krabbelt kriebelend in mij de belofte van nieuwe lente want waar wij pasen vieren ontwaakt ook de natuur die uit de grond kruipend zoals de maker van dat alles het leven ons herrijzen doet in de zoektocht naar het licht doorbreekt het slapend zaad…

wanneer ik vandaag een gelukkig jaardag jou van harte wens is er zoveel meer dat ik zeggen wil de juiste taal echter in zinnige woorden is lastig te vinden die moet je lezen dus tussen mijn regels door omdat jij meer bent dan zomaar iemand van klein tot groot voor al die mensen die er om jou zijn zij die jij betekent of juist…

. ------------------------------------------------- Dit gedicht is verschenen in Het Liegend Konijn, jaargang 8, nummer 1, april 2010…

zittend achter het glas van de altijd lege kamer verveelt de regen mij die saai de uren maakt niksend hang ik rond de zondag verspillend die als zovele dagen zich nat verdrijven laat terwijl er niets gebeurt knaagt stilletjes vragend mijn geweten en gemoed wat of ik nou toch doe veel te snel en veel te ver rijd ik in mijn auto rond…

"Het leed is geleden de horizon schijnt" We zijn allemaal weer opgestaan 1ste Paasdag zondag 8 april 2012 in de vreugde van de opstanding van de Heer m/v maar of we Hem vinden blijft de vraag: Eieren verstoppen we ook graag onvindbaar!…

Water, dat zand grijpt, en weer los moet laten. Wind, die wolken drijft, tot voorbij de horizon. Wad, dat eeuwig verandert, en toch hetzelfde blijft. Wadden leven zoals mensen leven. Wadden veranderen, tussen eb en vloed. Mensen balanceren, angstig of moedig, tussen kwaad en goed.…

een privéleven en privésfeer is naast recht een voorrecht dat wij verwachten mogen maar ook respecteren moeten van en voor de medemens maar waar ligt de grens wie en wat mag eraan knagen wanneer ook en waarom dan mogen wij de mantel nemen van wat wij doen en laten omdat het aan ons eigen is maar waar ligt de grens moet het zonder voorwaarden…

In een depressie voel ik niets, denk ik alles -- objectief te zien.…

t/m 14-9 in de bibliotheek en in De Wig te Best foto: in april 2006 gemaakt in het Houdringhebos, landgoed Beerschoten, De Bilt…

Voor menigeen de bron van inspiratie De dochter van een vrome middenstander Gevoelloos voor het lot van ieder ander Van al het kwaad was zij de incarnatie Ze was nog lief, toen zij de handen vouwde en in de kerk met Denis Thatcher trouwde…

dag (o)pa nu geniet je zeker welverdiend eeuwige rust daar aan de overkant maar liever weet je hadden wij jou hier even toch nog om jou weer te horen te voelen en te spreken om dág te zeggen o wij wisten het dat dit moment dat het komen zou zekerder ook toen de jaren ons ouderen lieten en toch weet je wat ons de tijd samen bracht…

passie voor cilindrisch de vloer het bankstel en karpet tafels en de tuin zijn dikke buik idem dito kont en borsten en de mond het bad en bed en nog veel meer bolvormig uitgezet alleen zijzelf is vierkant en dat drukt nou zo de pret…

wanneer als oude vriend het duister van de nacht zich weer bij mij voegt kruipt zachtjes naast mij de herinnering aan jou om in geluid van stilte weer met mij te praten rusteloos zijn de dromen waarin ik loop alleen over geplaveide kinderkopjes door straatjes en steegjes waar nauwelijks nog het lichtend schijnsel komt van het lantaren…

vandaag vieren wij jou de mens ook die jij bent in de dingen die je doet of liever ook juist laat met de keuzes die jij maakt vandaag vieren wij jou een fiere meid en vrouw die ooit achter moeders rug verlegen nog en schuchter onze kleine tante pollewop was vandaag vieren wij jou de glimlach ook en de tranen waarmee jij de dagen leeft…

Later, zeg je, later kan ik het nog wel gebruiken, Later, als ik het wie weet nog eens nodig heb. Maar - Later komt niet, later komt nooit, Later is nu, Later is de taal die de tijd aan stukken scheurt, Later is nu.…

lieve benthe speciaal voor jou geef ik acht kusjes een voor ieder jaar dat jij nu tellen mag gisteren nog maar lijkt het toch nog jouw papa en mama dat jij een peuter was de eerste tandjes wisselen nu met bijters die langer blijvend jouw mondje vullen je wandelt nu gewoon van nul tot wel duizend jouw stappend tellend tussen…

je hoeft niet naar school zelfs niet als je toch graag wil na je huiswerk mag je gamen 1 april buiten is lekker weer op straat is het stil terrassen zijn leeg 1 april er zit een mondkap op je gezicht en een doorzichtige bril een sciencefiction film 1 april we zijn creatief en lief er is minder geschil we geven geen handen 1 april…

Metske, 2018…

Alweer een ramp, een kabinetsbesluit, Een oorlog en verlies aan zekerheden, En ook al gaat nu alles naar beneden, Iets houdt me op de been, jaar in jaar uit: De koningin door winterzon beschenen, Met een oranje staaf tussen haar benen.…

De column waarop dit sonnet gebaseerd is, werd op mijn weblog geplaatst op 8 april 2010, met als titel "De weg naar Gent".…

Waylon wint Songfestival voor mij ook al heeft hij niet gewonnen in Lissabon in mei 2018 Hij wint voor mij omdat dit medium niet bang is voor de media visie heeft Eurovisie is!…

de klok, de tafel, de stoel, 1 april, 2 april, 3 april, 1e klas, 3e klas, 6e klas, het tempo was constant en de klok tikte langzaam maar tijd passeerde ernaast misschien moest ik geduld kiezen in plaats vaan haast…

april 2010.…

de ergste aller dagen: 1 april ik weiger om vandaag uit bed te stappen uit angst voor flauwekul en dito grappen de dekens bieden dekking, ik lig stil ik krijg in bed gezelschap van m’n vrouw ze zegt op 1 april: 'ik hou van jou'…

Vermoeden begint te schitteren narcissen als paukenslagen, tulpen als vurige tongen oorverdovende lente, Wij roepen de mensen naar plein en tuin, om een zelden geziene bloem te helpen openbarsten, Je zwijgt en kijkt ik smelt tot puur geluk, een seconde tijdeloos altijd april.…

Het was in april de maan wiegde de avond- ster in haar schoot…