Alle inzendingen over in de wolken OR hoofd OR hart

Ik was en ik liep Ik dacht en ik sliep Over bomen en het gras Dacht ik dat het was Ik dacht en ik droomde Over Geluk dat stroomde Ik wilde je zoenen En jij zoende mij In het hoofd waaien wolken In het hart woelt de onrust Gezocht naar dat ene Ik was er bijna maar nog lang niet.…

kijk om je heen kijk naar de rood gele bladeren voel de ochtend dauw Het is tijd Sla de vleugels uit we gaan Kijk naar het water kijk naar het zand kijk naar de bomen we dalen kijk om je heen kijk naar de groene bladeren voel de warmte…

Het is of we het ruiken de stilte van de dood twee minuten zwijgen we terwijl harten schreeuwen Zelfs de bomen buigen het hoofd en vogels zingen niet het water is zonder golven ook wolken hangen stil En met gebogen hoofden gedenken we de doden horen het beieren van de klokken slechts twee minuten zwijgen we.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ons voeten stootten donkre vormen Als vreemd gedierte op witte grond, En angst-ontroering kwam bestormen Ons hart dat nergens uitweg vond. Opeens een poort van 't woud, en heide Lag vredig wijd... geen dampen grauw: Helstralend maan en sterren spreidden Hun schijnslen door het glanzend blauw.…

Er zijn momenten, waarop ik dood wil Waarop ik niet eens kan denken aan wat nog komen gaat Verlangend naar het moment dat mijn gedachten eindelijk stil Zullen onderzoeken of het hiernamaals echt bestaat Op andere momenten wil ik leven Leven alsof er geen dag meer zal komen Dan zou ik alles geven Om te krijgen waar ik zo van kan dromen…

Hij neemt me In zijn armen Niet liefdevol Maar stevig Kraakt me Verbijsterd In de lengte Beneemt me Kortstondig de adem Stokt mijn ribben Bonkt mijn hart Zodat ik Als ik buiten Ga Niet gebroken ben Maar rechtop Loop Met mijn hoofd In de wolken De afspraak Voor volgende week In ons beider agenda.…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

voor de vroege vinder van een vrolijke vlinder fladder, fladder, fladder vind voor jezelf een ladder klim vliegensvlug omhoog tot in de regenboog en verwonder je over de vlucht van de kleurrijke dagpauwoog…

lentelied als het gras mij groet voel ik dat het moet liggen met mijn lief die mij minnen doet als de wind met bloemen wuift mij verandert in een bij die altijd zoekt en zoemt en zo ’t leven kruis bestuift als de zon mijn geest verruimt en mijn blik verdwaast raakt mijn ziel zeer zoet gepluimd vertraagt natuur mijn haast als ik…

ik keek graag naar boven soms sloeg mijn hoofd op hol regelmatig verkeerde het in hoge wolken nog kijk ik graag naar boven net als het hoofd zich graag in wolken hult dat kan zolang jij me vasthoudt zodat ik niet struikel en val…

Mijn hoofd, warrige gedachten maag en buik die kriebelen. De bus waarop ik sta te wachten rijdt voorbij, mensen giebelen. Kan aan niets meer denken dan alleen aan diegene, waar mijn ziel en zaligheid verblijven. Mijn hart bonst bij zijn naam en voel me op wolken drijven. Zou hij hetzelfde ervaren als ik? Dat is nu mijn vraag.…

Zoals een rivier via de juiste bocht naar het dal stroomt Flitsen gevoelens en emoties zinloos door mijn hoofd. Onder een deken van donkere wolken vol regenwater Sta ik bij de juiste bocht met een glas omdat ik geloof. Mijn hart kroont de afslag geleid door mijn navigatie. Het gekolk van de rivier stroomt af wat mij verdooft.…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

toon de zon mijn hart en zij vertelt het jou…

Kijkend naar de lucht zie ik de wolken drijven Plotseling zie ik een hart verschijnen. Dat is een wonder! Vind het heel bijzonder. Of het zo wezen moet. Onze liefde bestaat nog steeds. het is nooit anders geweest. Het is een teken van onze trouw, want ik houd nog steeds van jou.…

Mond vol warme zoete kersen Hoofd vol flarden zomerverzen Lig ik in een wei vol klavers, muizenoren en papavers Wiebel met mijn blote tenen Schiet de pitten rond als stenen Richting wolk in vorm van hart In mijn buik een zweepje smart…

Zwarte wolken hangen dreigend boven haar hoofd. Herinneringen in beton gegoten, daar kan niets bewegen. Alleen slaat haar hart soms op drift of schieten tranen over haar wangen. Haar wezen is ingekleurd, de hemel dreigend. Niets bleef haar bespaard. En buiten wachten uitzichten die niet wijken willen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

De wollige wolken aan de lucht geven precies mijn hoofd aan, mijn hoofd is wollig, met dit verschil dat er geen windje door mijn hoofd waaien kan, om de wolligheid te laten versluieren en vervolgens te laten verdwijnen.…

in lijn en kleur in mest en geur de boer de kunstenaar in veld en schuur aan balk en muur bezielen zij elkaar de tand des tijds splijt biels en steen is grenzeloos gaat nergens heen maakt kracht ontwerpt, vervormt beroert, bestormt je geest tot scheppen en ontvangen tot voelen en tot zijn het leven mag vergangen…

Wanneer wolken, donker en wild drijven hoog boven je hoofd, de eenzaamheid niet meer te dragen is voor jou vertel het ...mij! Als stormen razen in je hart zeg het ...mij. Als onmacht je verdriet doet en je geen uitweg ziet kom dan even...bij mij! Als gure dagen, koud, nat en kil, je besluipen kom je dan warmen... bij mij...aan mij!…

'mijn hart kon alle vlinders die ik erin voelde niet meer dragen en ik stortte hulpeloos neer, in de ban en zo in de war van jou en hulpeloos ook, een baksteen in een rode doos mijn hart, een hand met daarin een nog bloedende roos en wolken donker in mijn hoofd gedraaid en een zon die er vervaarlijk boven hing, pro- beerde ik…

haar muzenmalend hoofd in wolken waar geen stemvork meer trilde voor een uitverkocht publiek dat wachtte in een lege zaal Toch stond ze op en klapte hoorbaar want ze was fenomenaal…

de wind verft mijn ogen om tot spitse vlaggen en ik geef mijn hoofd over aan de grote verre wolken in de grote verre wolken zitten maanzieke honden als door de ramen de zon schijnt zijn de honden zonzieke poezen mijn benen jengelen uit de verre wolken als van processies verstoken klokken maar mijn hoofd is een haan tussen de honden en…

Een man ergens op de Azoren Die draagt zijn hoofd achterstevoren Al is 't niet bekend Wat 'r is met die vent 't Probleem zit wel tussen de oren…

wat je voor jezelf al lang had betracht dan nog weten dat wat je voelt meer is dan in je hoofd…

uitgehold staat hij te sterven staande zoals het kennelijk hoort verwoest door vele jaren nooit boog hij het koppig hoofd…