21066 resultaten.
Drijven
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 201 mijn wens op het water
wijs met die ene droom
als een herinnering meevarend
kabbelend op roerende golven
opgetogen knipoog ik
naar het licht van de dag
drijf op zeilen
op het geluk dat ik zag…
even
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 766 ik was hier even
zo maar,
niet om iets
te melden
velen zeiden het al
toen zij over liefde
vertelden
en dachten,
iets zeldzaams
te schrijven
maar slechts
droomden
over een gewenste
verwachting
die voorbij kwam
drijven
ik ga
vergeet wat ik zei
immers ik kwam
slechts voorbij…
Grijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Grijze wolken drijven
traag voorbij
de kroeg aan de kade
is mijn haven
tussen mistbanken
varen schepen
zonder mij
en zie ik meeuwen aan
voor raven.…
Verjaardagsvers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 88 Het juliet rondom mij
tegen het blauw van Magritte
drijven wollige plukken voorbij
ik
in een tuinstoel
lig hier
voornamelijk
mezelf te zijn
het patina van de tijd
krijgt vat op mijn lijf
al zichtbaar worden
de schaduwen van verval
maar zolang
het juliet rondom mij
er wollige plukken
drijven
tegen dat blauwe zeil
is elke zomer…
Ogen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 557 Mijn woorden zijn hoog verborgen wolken
Vaak drijven ze mensen gewoonweg voorbij
Enkel degenen met dezelfde dromerige ogen
Begrijpen de poëzie in mij…
Elk moment opnieuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Voorbij onrust
heerst innerlijke vrede.
Voorbij tegenstrijdigheid
groeit saamhorigheid.
Voorbij de tijd,
voorbij gisteren en morgen,
leeft eeuwigheid.
LUISTER! aandachtig,
naar vogels die blijven zingen.
ZIE! met open ogen, hart en ziel,
hoe witte wolken blijven drijven.
GENIET! van het wonder van muziek.
Elk moment opnieuw.…
Le temps des cerises
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 216 Het juliet rondom mij
tegen het blauw van Magritte
drijven wollige plukken voorbij
ik
in een tuinstoel
lig hier
voornamelijk
mezelf te zijn
het patina van de tijd
krijgt meedogenloos
vat op mijn lijf
en in de luwte grijnst
de schaduw van verval
maar zolang
het juliet rondom mij
er wollige plukken drijven
tegen het blauwe zeil…
De koe die overleefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 De inboedel van velen, drijven in de Maas en meer
door water omgeven verzopen interieurs
Stoelen banken bedden, complete huishoudens
drijven voorbij. Kansloos.
Niet opgewassen tegen de stormvloed, de tsunami,
behalve dan die ene koe, die meer dan 100 km.
meedreef met de stroom, alsof ie niet beter wist
gewoon.…
een vleugje jij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 jouw sterrenogen drijven
de spot met mij
zacht tik je me aan
je houdt me vast
je laat me gaan
en steeds weer,
als ik verdwijn,
wil ik terug
en bij jou zijn
het gaat niet voorbij
een vleugje jij…
Kijk niet om
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Kijk niet om
naar geluk achter je
kijk niet vooruit
naar geluk op de loer
kijk om je heen
voel en ervaar het geluk
in het moment: Nu.…
Ver Weg
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 636 Voorbij te drijven,
in kracht, zo sterk
heel ver weg.…
Dikke wolken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 284 Dikke wolken drijven over,
zeggen dat de herfst al komt
en de dagen worden koeler
zodat alle klank verstomt;
velen treuren om de zomer
nu alweer zo gauw voorbij,
maar de najaarsdagen zingen
ook, en zij verheugen mij.…
Langs de beek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Herinneringen
drijven door vingertoppen
langszij,
hier aan de oever waar
wij ooit speelden
en sliepen
kabbelden wij in slaap
op het ruisen van
de stroom.
Onze dromen spoelden mee
en golven waterig
voorbij.…
Vogelgeluiden waaien
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 178 over de wind
een hemelsblauwe kus
op mijn rug schrijf ik wolken
kleur de seizoenen met schildersoog
de woorden fluisteren
onder mijn huid
zoals ze altijd hebben gedaan
onder de spiegel is het stil
daar drijven dromen langzaam
voorbij
vandaag ben ik een meer
morgen een oceaan…
Dromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 340 De vader kijkt naar zijn kind
hij ziet hem naar boven staren
vraagt zich af of hij wat in de wolken vindt
laat het kind zijn gedachten gaan
zoals hij ooit heeft gedaan
schepen die voorbij varen
of hoort hij de muziek
van de man met zijn viool
die speelt voor een groot publiek
wolken drijven voorbij
hij loopt weg van de dromen
zijn…
Drijvende Stilte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 680 Als je stilte
kunt omschrijven
met een veertje
in de blauwe lucht
Is het klankloos
drijven in de
lichtende schijn
van een diepe zucht…
Luchtspiegeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Wolken drijven voorbij in een zucht
aan de zon die altijd op hen wacht.
Geen vrijheid is eindeloos als het heelal.
Vrijheid is binnen grenzen gevangen
van dood, ouderdom en verval.
Vrijheid is eindeloos verlangen.…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Hoeveel ik nog van je hou
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 1.695 Liggend in het hoge gras
Mijn blik naar de wolken
Zie ik op het laatst pas
Wat het gaat vertolken
Figuren drijven voorbij
In een sereen gebeuren
Ik voel de rust in mij
En snuif de buitengeuren
En hier waar ik alleen ben
Heb ik een gesprek met jou
Hoe ik door deze wereld ren
En hoeveel ik nog van je hou…
'n Wolkenpartij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 174 Liggend op mijn rug
in het hoge gras genietend
drijven wolken langzaam voorbij
Streelt de wind mijn ziel
verwarmd door 't zonlicht
wordt er 'n stuk opgevoerd voor mij
Glimlachend kijk ik naar omhoog
prinsheerlijk op de eerste rang
klaar voor het tweede bedrijf op rij…
Hersenschemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 In het schemergebied
Waarin het altijd nu
En gisteren is, drijven
Onherkenbare schimmen voorbij,
Vage schaduwen van dode
En levende wezens die evengoed
Allebei onrustig bewegen
In mijn hersenschemering -
'k Weet niet precies of
Ik nu de heer Parkinson
Of toch meneer Alzheimer
Voor de deur heb staan -
Ik ken ze niet meer uitelkaar…
ijsvrije randen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Groenland 2022
achter het raam
drijven ijsbergen voorbij
door stilte en mist omhuld
sledehonden huilen
de herfst is begonnen
2. Groenland 2022
het ijs smelt
de gletsjer dooft
alles verandert
in een zee van wachten
leven aan ijsvrije wanden…
Hartensteler
hartenkreet
5.0 met 21 stemmen 119 Met tranen in jouw ogen zei jij tegen mij
“Ik kap er mee, het is voorbij”.
Vol ongeloof en verdriet keek ik je aan
En voelde mijn hart een klein beetje doodgaan.
In jouw leven geen plek voor deze speler
In mijn dromen blijf jij altijd mijn hartensteler.…
Levenslot
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 747 Als berger in een duikerspak
is dit ruim veel te groot voor mij
ontrukt aan een familietak
drijven verschrikkingen voorbij
mijn bril beslaat het tranendal
van dompelaars in zeemansgraf
ik zwem tussen een dodental
aan wie ik namen geven mag
waar zij zich gelukkig waanden
vallen patrijspoorten op slot
kinderen van nabestaanden
verdronken…
Mijn gezicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 Gedachten drijven aan me
voorbij, gaan terug in de tijd
een gezicht zonder plooien
blozende wangen, stralende
ogen altijd vrolijk zonder
zorgen voor de nieuwe morgen.
Toch zou ik niet meer willen
herbeginnen al zijn de jaren
te zien wat het leven mij heeft
gegeven, zit bewaard in mijn ziel…
Mijn betere ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 We voeren dezelfde strijd
jij en ik
we houden elkaar vast
ik jou en jij mij
en we beseffen allebei
wat niemand weten kan
ik zoek mijn betere ik
omdat jij zegt dat
dat het beste is
de woede die ik voelen kan
jij vindt dat niet oké
jouw pijn is meer dan
ik kan dragen
als niet zo lang geleden
woedt er die onmacht weer
mijn kracht…
daarboven de wind
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 381 telkens opnieuw de zee
’s nachts, traag voorbij
mijn oog
alleen al dit woord
beweegt mijn armen
naar de horizon
gebouwd in schelpen;
purperrood
ik heb mijn huis
nooit geweten noch
het wentelen van de vlakte
ik weet slechts dat ik drijven moet
met de zee als wimpel
aan het roer
foto Robin ©…
Veertien
netgedicht
2.0 met 333 stemmen 36.810 Je zult je zinnen nu
verzetten
krakend zet je, je eerste
schreden in de boze mensenwereld
van waaruit je de regenboog
kunt raken
met je mooie oog
of liggend in het gras
een zachte wolk
voorbij ziet drijven
ver weg
zo zal dat gaan
en we lopen met je mee
zo langs de zee
zo langs de zee.…
Uit de lucht gegrepen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 394 Schapenwolken
grazen stil voorbij
geen herder
ook geen hei
toch gaan ze
langzaam verder
een ballonvaarder
graast met ze mee
heeft ook geen doel
laat zich drijven
richting zee
de lucht de ruimte
ademt goed gevoel
de ballon wordt bovendien
door de schapenwolken
ook voor wolk aangezien
het maakt hen hoopvol
blij want deze
brengt…
Pluk de dag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 196 Pluk de dag,
want voor je het
weet:
is het avond!…