Alle inzendingen over insecten OR boeken OR Zwagerman

SBS presentatrice Ariana, Joost Zwagerman en een onbekende knul, die dinsdag van een flat sprong. Maar: het aantal zelfdodingen loopt terug!…

De overlast, die elk insect ons gaf Behoort nu hopelijk tot het verleden. Eén minpunt echter, dat hij zo goed sluit: Niet één insect komt er ons huis nog uit.…

de spinnenwebben zitten vol berkenzaadjes pseudo insecten…

In memoriam Joost Zwagerman, moge hij rusten in vrede…

Oeverloos geweld De schuttersvis schiet niet mis Insect verzwolgen.…

Gezeten aan de rand der sloot het klein gewriemel der insecten schouwend zo ogenschijnlijk zonder doel -`t insect zo nietig en zo klein zij vraagt niet wat het nut kan zijn van `t zwoegen deze dag maar doet wat ze vermag- wordt ik bewust van het zinloos lijkend gekrioel van `t eigen steeds terugkerende verliezer zijn gevoel dan komt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Amfibieënpoel – Insect wijst waar kikker zit met te lange tong……

Zoals insecten het ruiken naar de andere sekse en de tastzin nodig hebben ook wij mensen onzichtbaar de geur van de huid en de weerstand gepaard aan de wellust in de basale registraties van neuzen en vingers die als het ware de ziel aftasten maar de zo positief weergegeven oergenoten fata morgana leidt me om de tuin - met vijver van…

Terwijl Adriaan van Dis alvast een plekje schuin naast jou heeft besteld zit jij nu ergens rustig te schrijven en herken jij de geheime deuren in jouw vroegere droomgebouw en speur je als vanouds in de diepste krochten van de menselijke ziel en nog steeds als zwaaiende heremiet maar op jouw herrezen schouders ontbreekt de loden last zoals je…

Glanzende parels aan dauwketting tussen de rozen De kruisspin weeft haar zijden boog nog vroeg de dag spiedt zij de lichte vleugelslag van elk insect zij lokt haar prooi in het zijden web trekt met haar poot `t insect in nood zij slaat haar slag Ochtendlicht breekt in het dauwkristal in kleurenprisma spiegelt zich het al…

Ik lees in elke hoek van mijn villa een ander boek, dat houdt me scherp. Joost en zijn Rothko-fascinatie, we hadden het moeten zien aankomen en hem in de boeien moeten slaan. Of met Haldol vergiftigen en in een gesloten afdeling droppen.…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die, geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en…

Dan maar de stap naar de koude nacht, bedorven hoop, een koud vel, een pot orchideen op een vers gedolven boek.…

Hij heeft de sluier opgetrokken van z'n verleden dat als een knellend koord littekens van verborgen pijn en verdriet op z'n ziel achterliet In z'n laatste interview vertelt hij alles met bevlogenheid dat gaf hem lucht en is nu in z'n zelf gekozen "stilte van het licht" gevlucht…

noem het het hoofd laten hangen maar dan toch ook het lichaam en om wat het verbindt... ik schrijf niet over het diepere het licht zonder geluid ingenieus draagt het informatie terug over de Styx vormde zijn geleidebrief die hij achterliet zogenaamd vergat waaraan hij met jou werkte zonder dat je het in de gaten had…

vliegensvlug wijken voor zijn volmondig bestaan een zwaluw scheert weg landerijen voeden vee en duizenden insecten…

Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek waar ik mij gewoonlijk niet vertoon. Ik stelde mij teleur. Sprak te luid tegen mensen die mij zichtbaar niet vertrouwden. Ik wilde dat ik vond dat ik naar huis toe wilde en sprak mij aan om hiervandaan te gaan maar dat was zo gemakkelijk nog niet. Ik verloor mij in gesprekken die ik al zo…

...zag jij misschien dat ik naar jou, dat ik je zag en dat ik zag hoe jij naar mij te kijken zoals ik naar jou en dat ik hoe dat heet zo steels, zo en passant en ook zo zijdelings - dat ik je net zo lang bekeek tot ik naar je staarde en dat ik staren bleef. Ik zag je toen en ik wist in te zien dat in mijn leven zoveel is gezien zonder…

Ik heb te regelen een kindjelief, een woning en natuurlijk spullen ook. Het moet aanwendbaar zijn mijn bezit, ik moet het nu en dan alleen kunnen laten zonder even later roerloosheid aan te treffen. Stel ik kom thuis het kind is versteend, het huis verlamd en de spullen nog veel erger. Geen andere beweging dan deze thuiskomst. Dan zou ik…

Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek waar ik mij gewoonlijk niet vertoon. Ik stelde mij teleur. Sprak te luid tegen mensen die mij zichtbaar niet vertrouwden. Ik wilde dat ik vond dat ik naar huis toe wilde en sprak mij aan om hiervandaan te gaan maar dat was zo gemakkelijk nog niet. Ik verloor mij in gesprekken die ik al zo vaak…

Die nacht had ik zeven mooie hoofden die ik naast mijn ene leven legde op de kast. Ik deed het licht uit en de hoofden sliepen in. Mijn romp speelde sjamaan in bed, de halsrib rond en roodbeknoest, doorzinderd vlees met aderen die schreeuwden. Mijn zeven mooie hoofden in rust op rij. Ik verzorgde mij zoals mijn moeder vroeger plantjes water gaf…

In het begin niets dan witte hitte jij en ik. Steeds weer moest de liefde minstens een Chinees vuurwerk van de zinnen zijn, een alternatief uitspansel bijeenbemind - o, die hoogmoedblaf van jonggelieven. Inmiddels is de streng van jou naar mij door louter compromis aaneengeregen en met de geur van hoger honing viel het ook wel mee - of tegen…

In de trein en oortjes van de iPod in gaf je, lijfblad in je weergaloze hand, een ingekeerde remix weg van Gerhard Richter en good old Vermeer, Lezende, zoals de trein jou zonder moeite lezen kon, bij het gesloten raam, tweede klasse, intercity, neigend naar het eertijds lezend meisje bij het open raam, haar pofmouw twinkelend van schier denkbeeldig…

Kijk. Kijk dan. Roerloos ben ik nu, als in een goed gedicht van iemand anders. Te grabbel gooit zich niet de looppas, nee, een daad is niet langer volzang vijftig de bevestiging. Als ding houd ik mijn mond en nagel alle grond gelijk. Ik ben er niet en kijk. --------------------------------------- Uit: 'Deus Ex Machina', jrg 11…

Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek Die achternacht kwam ik mij tegen op een plek waar ik mij gewoonlijk niet vertoon. Ik stelde mij teleur. Sprak te luid tegen mensen die mij zichtbaar niet vertrouwden. Ik wilde dat ik vond dat ik naar huis toe wilde en sprak mij aan om hiervandaan te gaan maar dat was zo gemakkelijk nog niet. Ik verloor…

... zag jij misschien dat ik naar jou, dat ik je zag en dat ik zag hoe jij naar mij te kijken zoals ik naar jou en dat ik hoe dat heet zo steels, zo en passant en ook zo zijdelings - dat ik je net zo lang bekeek tot ik naar je staarde en dat ik staren bleef. Ik zag je toen en ik wist in te zien dat in mijn leven zoveel is gezien zonder dat…