Uren zit ik soms te staren
Naar het scherm van mijn pc
Woorden wegen en wikken
Die ik dan in zinnen ga tikken
Prachtige te gekke gedichten
Zie ik dan op 't scherm oplichten
Het voelt als een lot in een spel
Stuur het op naar www.nederlands.nl
En dan steeds naar de mailbox kijken
Zouden mijn gedichten mogen prijken
Op die site met zoveel…
Ik ben kwaad en heel erg pissig
nooit meer plaats ik een gedicht
steeds als ik er toch een instuur
ben ik er weer uitgelicht...
Ben zo boos, dat ik kan schoppen
maar dat helpt hier toch geen zier
wie van jullie redacteuren
haalt mijn gedichten weg van hier?…
Zo weinig als we weten
en zoveel als we willen
zouden we geen van onze kinderen
het bos insturen, en toch
vallen we als bladeren in de herfst
als regen in het dal en geloven we
dat als het niet ergens goed voor
dan toch een natuurverschijnsel is.
----------------------------
uit: Tirade 393/2002.…
Dit gegeven de ganse wereld insturen, prioritair
Weet beslist dat ik hier lotgenootjes heb.
Met de intense hoop der wanhoop
Ik kan het niet alleen.
Ergens een SOS.
Wie duimt?…
Zo welkom als de bie,
die,
aan 't ronken, wijl de last
wast,
terug met heuren buit
uit
de velden rijk beblomd
komt,
zo welkom zijt ge mij,
gij,
wanneer ge mij verzet
met
hetgeen uw zwervend vlerk-
werk,
al vliegen achter 't land,
vand:
mijn hoppelend herte klopt
op 't
aanhoren en 't verstaan,
aan
het ruisen van zijn stem…