Misschien heb ik zoveel verhalen beluisterd,
van de zijkant meebeleefd,
en ook zelf beleefd
dat ik mij heb willen oefenen
dat verhaal bij iemand,
bij ons
naar het nulpunt te brengen
Verlost van die interpreteringen
Het waterige deel tot trilling,
te resetten
En dat mensen daar ook om komen vragen
Zo nu en dan…
Dan klapt hij dicht
zwijgt... hij weet het niet
gedachten in zijn hoofd
tollen of staan stil
Maar zij voelt boosheid
zich niet serieus genomen
interpreteert de stilte
als onverschillig negeren
Tenslotte doorbreekt hij
met: ik weet het niet
Waarom zei je dat dan niet
het ergste is de stilte
erger dan de storm…
Dan klapt hij dicht
zwijgt… hij weet het niet
gedachten in zijn hoofd
tollen of staan stil
Maar zij voelt boosheid
zich niet serieus genomen
interpreteert zijn stilte
als onverschillig negeren
Tenslotte doorbreekt hij
met: ik weet het echt niet
Waarop zij dan briest:
waarom zeg je dat dan niet
stilte is erger dan de storm…
kunstenaar
een creatief persoon
hij dicht uit zichzelf
niet voor promotie of hoger loon
de lezer zoekt herkenning
in zijn of haar gedicht
zo brengt de dichter niet alleen zijn eigen
maar ook andermans gevoelens aan het licht
het gaat er niet om hoe de dichter
zijn kunstwerk beredeneert
maar hoe de lezer hoogstpersoonlijk
zijn woorden interpreteert…
verkeren
o neen, ik ben geen betweter,
moet zelf nog elke dag leren van
horen zien en zwijgen
maar leren je mond dicht te laten
en niet te reageren omdat de mensen
niet zien wat je bedoeld
dan is de wereld plat en niet rond
horen zien en zwijgen
en dan heb ik het dus mis
helemaal verkeerd,
mag ik niks zeggen
omdat men me verkeerd interpreteert…
Niemand die mij werkelijk interpreteert,
die weet hoe eenzaamheid soms bezeert,
niemand tot heden die het begrepen heeft,
die weet te herleiden wat zo diep geraakt.
Voel persoonlijk poëzie opgelucht tranen,
diepe gevoelens in m’n binnenste verstopt.…