Alle inzendingen over jaargetijden OR lichaam OR landschap

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Schrale winden, snerpende kou, oostenwind schuurt het vlakke land, rijping op koestige wilgen, glazige lagen op waterschap, landschap in sneeuwjacht, wazige contouren van huizen en kerken, in het vierde jaargetijde, van een echte winter in holland...…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

de ochtend ademt zacht en ik kijk naar september meimaand van de herfst ik zie de lindebomen met hun brede kronen en de witte berken als verfijnde dames ze kennen de waarheid van de jaargetijden ik geniet van mijn land waar de hemel het halve landschap is misschien droomt de zon van een vijfde seizoen het stemt me gelukkig in deze…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

alles ging verstomd voorbij hoe stil het was toen tijd kon kabbelen meedeinde met jaargetijden…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

dood je wilde schoonheid in een zacht lied als een landschap zonder lichaam of vermaalde rust in stof van verdwenen namen die nooit meer zijn gezien…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zij is gestreept de koe , een Lakenvelder en daar een ijscoman die over het fietspad scheurt zijn kar blinkt citroengeel de koeientong krult paardenbloesem uit de wei en kust de grutto mijn gekke vogel mijn droeve tango bedek de rieten daken plavei mijn klinkerpad en laat papavers kikkers zoenen omhels de zon op het allerhoogste punt…

Voor de zoveelste maal is het weer oktober Verliezen vogels hun stem stoppen tijdelijk met zingen Valt het blad als goud uit de wijde jas van de berk in m´n achtertuin Doet de zon heimelijk en heeft regen plotse invallen Voor de zoveelste maal spreekt herfst ´n taal waarin afscheid, weemoed en herinneringen.…

Een blad valt met een plofje, nee, licht knisperend, net niet ritselend, een verlegen landing op de buik van de brink, die blinkt van bladeren, nee, die ingetogen glanst in plooien en stroken rond een donkere navel.…

De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken, van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige Hollandse zandgrond. ------------------------- uit: 'Groen land…

Herfsttinten in de hoge boomtoppen, met kraaien wiegelend in het lichte zuchten van de zomerzachte wind. Als in vogelvlucht fladdert daar ineens een koppel bladeren op uit de platanen, om heel ergens anders neer te strijken. Deinend klimop met bijen en vlinders. Alleen de mussen pikken zenuwachting door in het korte gras, alsof het winter…

Het water ligt heel sereen zoals zonnestralen aan de hemel staan Door 'n wolkendek dat in de lucht verscheen ligt regenweer nog ver vandaan Blauwe zoete luchten,met wolken als gouden vruchten bestrijken't gebied op 'n enkel moment verbonden aan tijd,als de zon zijn weerspiegeling herkent 't Stille water in een frisser jaargetij is een…

Ruisende halmen een vogel vliegt op en zingt volmaakte schoonheid.…

Stap maar in deze foto voorzichtig De wanden...puur goud voor het oog herfst...de maker najaarszon de kunstenaar Tast maar raak stam tak en twijg aan met vingertoppen en later met de kom van je hand bladgoud heb je in handen als het al niet ritselend is gevallen.…

er dwarrelt sneeuw op winterschone bomen naakt wacht de vroege lente onder een vernuftig sprei innig pluizig omarmt het wit het onbeschutte een gloed van liefde twinkelt koddig op vogelveertjes rondborstige klanken treffen de stilte hoop wikkelt zich om uitlopende twijgen smetteloos alles zo wonderbaar nu niets dan…

Vanaf de aanplant was er blad van 't grootste tot de allerkleinste onopgemerkt bleef het, in ieder jaar. Naar stam en takken ging de aandacht uit dragers van schaduw in de zomer een koele plek voor rust, of bij avond, feest te vieren. Mensen, van jong tot oud somtijds groot en sterk, de boom hij zag ze, gaan en komen. Seizoenen daarentegen…

We zijn het pad gegaan het gladde pad de aarzeling in onze stappen We verwachten van mist het nat zon scheen schielijk vanachter strepen wolken Waren we niet goed ter been? ijzel deed zich plots gelden ...onverwacht uit onverdachte hoek het boek van winter -blijkbaar- nog niet uitgelezen.…

*'Ik heb je voor het eerst ontmoet..... daar aan de waterkant' Jij, het land aan de kriebel van grassprietjes en bijen die zoemend neerstreken op Pinksterbloemen niet te tellen... Alleen ik dacht 'n moment aan voetje vrijen wat er toe doet? Je zoete honing.... heb ik -voor het eerst- gelikt. *Holl.Liedje(vertaald…

Winterkou brengt ijs Schaatsen uit het vet gehaald Holland op z'n mooist…

haar luiheid toont de zee pas onder de min twee haar golven komen dan tot rust bevroren deining kust de kust…